Polityka wewnętrzna III Rzeszy

Po przejęciu władzy przez NSDAP Niemcy stały się de facto państwem policyjnym. Istniał w Niemczech system monopartyjny, zaś rządząca NSDAP stała się niejako jednością z aparatem władzy. Rządzący posiadali rozbudowany aparat kontroli obywateli.

Organizacje w III Rzeszy

Adolf Hitler w Bonn w 1938 r.

- Kripo - policja kryminalna

- Sipo - państwowa policja bezpieczeństwa

- Gestapo - tajna policja państwowa

- SS - sztafety ochronne NSDAP

- SD - służba bezpieczeństwa

- RSHA - główny urząd bezpieczeństwa rzeszy od 1939 podlegające SS, powstałe z połączenia SD i Sipo

W III Rzeszy rozwinięto system więzień i obozów koncentracyjnych. Parlament nie miał już znaczenia, bo o wszystkim decydowała partia. Od 1934 na czele państwa stał Fuhrer, który decydował indywidualnie o wielu ważnych kwestiach. Zniesiono podział państwa na księstwa i wprowadzono podział okręgowy. Po podpaleniu Reichstagu z rozkazu Goringa, odrzucono wszelkie prawa konstytucji weimarskiej gwarantującej wolności osobiste.

Delegalizacja partii politycznych

Do delegalizacji partii politycznych doszło po dojściu NSDAP do władzy w połowie 1933, kiedy to rozwiązano albo zmuszono do rozwiązania się wszystkie partie poza NSDAP. W III Rzeszy zapanował system monopartyjny.

Obozy koncentracyjne

Obozy te były ośrodkami odosobnienia dla osób zwalczanych przez obóz rządzący. Pierwsze obozy zbudowali Anglicy w czasie wojny burskiej w Afryce. W Niemczech pierwsze obozy budowano w czasie walki o utrzymanie przewagi politycznej rządów narodowo- socjalistycznych. Pierwszym obozem był Dachau utworzony 22 marca 1933. Obozy koncentracyjne podlegały SS. Warunki życia w nich były bardzo trudne. Do roku 1939 przetrzymywano w nich około 170 tysięcy ludzi.

Hitler Fuhrerem (VIII 1934) - zasada wodzostwa

Po śmierci Hindenburga w sierpniu 1934 Hitler przejął stanowisko prezydenta i połączył je ze stanowiskiem kanclerza, ogłaszając się dożywotnio wodzem narodu i państwa. Aby uprawomocnić to zorganizował plebiscyt - zwycięski.

Rola propagandy III Rzeszy

Propagandą w III Rzeszy zajmował się Joseph Goebbels. Zorganizował m.in. akcję palenia nieniemieckich książek w 1933 roku i proklamowania wojny totalnej w 1943. Propaganda zajmowała się głównie propagowaniem ideologii III Rzeszy, a więc przede wszystkim rasizmu, teorii potrzeby rozszerzenia swojego lebensraum. Do tego celu po raz pierwszy wykorzystywano wszystkie możliwe środki oddziaływania na lud - po raz pierwszy na wszystkich ludzi, a nie jedynie na określoną część mającą dostęp do ówczesnych mediów.

Przejęcie kontroli nad systemem wychowawczym

Od roku 1936 dzieci i młodzież obowiązywał przymus należenia do Hitlerjugend (dziewczynki do Związku Niemieckich Dziewcząt). Zarządzał tymi organizacjami Baldur von Schirach. Hitlerjugend było organizacja założoną w 1926 roku i propagującym kult wodza i partii, wychowując młodzież w duchu narodowosocjalistycznym. Z wychowania szkolnego zniknęły wpływy żydowskie. Wszystkie nowe, zdegenerowane sztuki takie jak ekspresjonizm wyrzucono ze szkół. Zaś z programów uniwersyteckich zniknęły wszystkie teorie, których twórcami byli Żydzi (m.in. teoria względności Einsteina).

Sytuacja gospodarcza Niemiec w latach 30 XX wieku

Dzięki rozpoczęciu wielu inwestycji gospodarczych (budowa dróg, linii kolejowych, a przede wszystkim rozwój przemysłu zbrojeniowego) gospodarka się ożywiła i spadła liczba bezrobotnych. Sytuacja materialna ludzi się poprawiała, tak że w 1939 było tylko 300 tysięcy bezrobotnych Niemców. Rząd zmniejszał import produktów żywnościowych, starając się przy tym wspierać eksport. w 1934 wprowadzono nowy plan Schachta, wedle którego import był dokonywany centralnie za pośrednictwem Banku Rzeszy. Starano się uniezależnić gospodarkę od rynków zagranicznych. W wyniku jednak towarów importowanych nad Niemcami zawisła groźba kryzysu ekonomicznego.

Noc długich noży - 29/30 czerwca 1934

Noc podczas której Hitler rozkazał rozstrzelać niemal całą kadrę kierowniczą SA. Rzecz miała się w miejscowości Bad Wiessee i została zorganizowana przez SS, pod pretekstem pacyfikacji puczu antyhitlerowskiego. W organizacji tej znajdowali się ludzie mało zdyscyplinowani. Żądali drugiej rewolucji i rozprawy z plutokracją. Ze względu na swój wkład w budowę faszyzmu w Niemczech żądali kluczowych stanowisk w państwie dla swych ludzi.

Ustawy norymberskie - 15 września 1935

Ustawy norymberskie to ustawy rasowe ogłoszone 15 września 1935 na zjeździe Reichstagu w Norymberdze.

Do ustaw tych należały:

- Ustawa o obywatelstwie Rzeszy

- Ustawa o ochronie krwi niemieckiej i niemieckiej czci

- Ustawa o barwach i fladze Rzeszy

Na mocy tych dokumentów Żydów można było pozbawić obywatelstwa Rzeszy, ochrony prawnej i własności. Nie mogli również pełnić służby w urzędach państwowych ani w wojsku. Zakazano im również wywieszać flagę państwową. Wedle ustawy o ochronie krwi zabraniano zawierania małżeństw między „Aryjczykami” i „nie-Aryjczykami”, zezwalano rozwiązywać już zawarte małżeństwa tego typu, zaś stosunki intymne między nimi podlegały karze (zhańbienie rasy - Rassenschande). Ustawy również definiowały kogo uznawać za Żyda za mieszańca i Aryjczyka. Ograniczenia prawne tyczyły się również Cyganów i rasy czarnej. Ustawy stały się podstawą prawną do polityki antyżydowskiej.

Noc kryształowa - 9/10 listopada 1938

Dwa dni po strzałach w ambasadzie, które oddał Żyd, chcący się zemścić za wygnanie kilkunastu tysięcy swoich rodaków 28 października, 9 listopada 1938 r. Hitler i jego współtowarzysze jak co roku obchodzili w Monachium i nieudanego puczu z 1923 r. W czasie uroczystości głos zabrał dr Goebbels: (...) von Rath został zamordowany. To morderstwo nie jest czynem samego tylko Żyda Grynszpana, lecz akcją której życzyło sobie całe Żydostwo. Trzeba, aby teraz coś się wydarzyło. Słowa te stanowiły sygnał do rozpoczęcia pogromu Żydów, który przejdzie do historii pod nazwą Nocy Kryształowej Kristallnacht.

W nocy z 9 na 10 listopada na terenie Niemiec hitlerowscy funkcjonariusze SD, SS i Gestapo zaczęli organizować antysemickie zamieszki. Wskutek tych wystąpień zniszczono: 815 sklepów, 29 domów towarowych, 267 synagog, 170 domów mieszkalnych. Zamordowano przy tym 36 Żydów, a tyluż samo odniosło ciężkie obrażenia. Aresztowano 20 tys. żydów, 7 Niemców - Aryjczyków i 3 cudzoziemców. Podczas nocy kryształowej Niemcy wytłukli tyle szkła witrynowego w sklepach ile przez pół roku produkował przemysł Belgijski (z którego w całości pochodziły szyby ? stąd nazwa noc kryształowa).

Propaganda III Rzeszy przedstawiała te tragiczne zdarzenia jako żywiołowy protest społeczeństwa przeciw dokonanemu przez Żyda emigranta zamachowi na życie hitlerowskiego urzędnika von Ratha.

Poruszono we właściwy sobie sposób aspekt ekonomiczny Krisiallnacht - Heydrich: szkody materialne i towarowe szacuje się na kilkaset milionów marek. Goring: Wolałbym, żebyście zabili dwustu Żydów niż spowodowali straty w takiej wysokości.

Od 1988 roku rocznica Nocy Kryształowej - 9 listopada - obchodzona jest jako Międzynarodowy Dzień Walki z Faszyzmem i Antysemityzmem.