Wielka Gra Historyczna: pytanie 23 [+wyniki] |
Dzisiejszą nagrodą w Wielkiej Grze Historycznej jest doskonała powieść C.J. Sansoma „Księga objawienia” wydana przez Wydawnictwo Albatros. Aby ją otrzymać należy odpowiedzieć na trzy poniższe pytania. Nagrodę dnia wygrywa osoba, która najszybciej udzieliła poprawnych odpowiedzi. Każda poprawna odpowiedź liczona jest do nagrody głównej.
Tytuł: Księga objawienia
Autor: Sansom C.J.
Wydawca: Wydawnictwo Albatros
Ilość stron: 576
Rok wydania: 2013
Oprawa: miękka
Opis
Regulamin Wielkiej Gry Historycznej
Sponsorzy:
Poprawne odpowiedzi:
- Z jakie rodu wywodziła się matka Marii Stuart?
a) Gwizjuszy - Jak nazywał się pierwszy protestancki król rządzący Anglią?
- Edward VI - Jak nazywał się pierwszy król Anglii z dynastii Stuartów?
- Jakub I
Zwyciężczynią nagrody dnia została Karolina Wójcik z Imielina. Gratulujemy również wszystkim użytkownikom biorącym udział w grze i przypominamy, że o zwycięstwie nie decyduje jedynie poprawność odpowiedzi, ale również szybkość. Każda poprawna odpowiedź jest zaś liczona do nagrody głównej. Zachęcamy do śledzenia pojawiających się informacji, następne pytanie zostanie opublikowane pomiędzy 17 a 18 godz.
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
Z tym Edwardem VI, jako pierwszym protestanckim królem na tronie Anglii to jakiś żart? Pierwszym był przecież Henryk VIII.
Henryk VIII objął tron jako katolik, otrzymał nawet tytuł obrońcy wiary chrześcijańskiej za przeciwstawianie się szerzeniu herezji. Dopiero w późniejszych latach swojego panowania, po niemożności uzyskania unieważnienia jego pierwszego małżeństwa wystąpił przeciwko wierze katolickiej. W pytaniu 2 chodziło zapewne o wskazanie króla, który przez cały okres swoich rządów pozostawał protestantem. W tym wypadku prawidłowa odpowiedź to Edward VI 🙂
Więc pytanie jest źle zredagowane pani Karolino. Pomimo iż na początku Henryk VIII uzyskał tytuł obrońcy wiary, to jednak potem jak sama pani napisalo wystąpil przeciwko dyktatowi papiestwa i sam się stał głową kościołą co samo przez się logicznie myśląć wykluczyło go z katolicyzmu. To moim zdaniem oznacza iż był on pierwszym prostestanckim władcą Angli. Henryk VII - nadal uważam, że taka powinna byc odpowiedź na tak sformułowane pytanie.
Oczywiśćie wyżej miało być Henryk VIII - mała niedoróbka w pisaniu z mojej strony .
Pozwolę odpowiedzieć skrótowo na powstałe wątpliwości:)
Za panowania Henryka VIII Kościół Anglii był kościołem rzymsko-katolickim, na czele z królem a nie papieżem. Henryk był katolikiem, który wystąpił przeciw Kodeksowi prawa kanonicznego. Dopiero po jego śmierci nastąpiła reformacja kościoła anglikańskiego, dlatego należy uznać, że to Edward był pierwszym królem protestantem.
Wbrew powszechnej opinii Henryka VIII nie uznaje się jako protestanckiego króla. Pomimo konfliktów z kościołem, oficjalnie pozostał katolikiem do śmierci. Henryk VIII stworzył wyłącznie podwaliny powstania kościoła anglikańskiego.
Hmm... Też uważam iż jednak za pierwszego należałoby uznać Henryka VIII alebo lekko przeredagować pytanie. Zazwyczaj bowiem pierwszy jest ten kto tworzy .
Do Sylwia Szyc
Nadal mam wątplliwości jak na to spojrzeć, bo mimo iż akt supremacji z 1534 roku nie ingerowal w dogmaty to jednak wyraźnie rodzielał kościół katolicki i anglikański. Także pomimo iż w warstiwe dogmatow nadal były zbieżne czy tożsame to jednak kościół katolicki mógł byc tylko jeden wówczas, kosciół z papieżem jako głową tego kościoła. Tak więc formalnie miałbym conajmniej obawy w nazywaniu formy egzystowania w tym czasie kościoła anglikańskiego, kościołem katolickim.
Masz racje. Pytanie jest źle sformułowane. W szkołach i na uczelniach uczą, że pierwszym władcą protestanckim był Henryk VIII. Tutaj nie chodzi o to, że Henryk czuł się katolikiem. O ludziach świadczą ich czyny. A Henryk VIII zerwał z papieżem. Uznał się najwyższą władzą duchową w Anglii. Potem prześladował katolików. Pani Sylwia i Karolina piszą o tym, że za panowania Henryka nie powstał jeszcze kościół anglikański. Tutaj chciałbym zauważyć, że pytanie odnosiło się do króla, a nie do kościoła. Można przecież wykazywać postawy typowo protestanckie, nawet wtedy kiedy nie usankcjonowała się jeszcze nowa władza kościelna.
Ale formalnie był z tego co wiem katolikiem, a więc oficjalnie był królem katolickim, dopiero synalek był formalnie królem protestanckim.
Był katolikiem, potem heretykiem (a XVI-wiecznych heretyków nazywamy przecież protestantami!). Czy katolik zerwałby ze Stolicą Piotrową? Czy katolik prześladowałby i mordował innych katolików tylko dlatego, że nie chcą zmienić wyznania. Czy prawdziwy katolik likwidowałby klasztory?
Co w takim razie z dogmatami? Czy możemy mówić o religii bez podstawy dogmatycznej?
Myślę, że Henryk VIII nie zmienił religii lecz wyznanie. Natomiast odnośnie dogmatów to nie wiem czy my (absolwenci Historii UMCS) mamy tutaj dobre rozeznanie, trzeba by było zapytać kogoś z KUL-u 🙂 A tak na serio to są badacze, którzy twierdzą, że stalinizm również był religią i jakoś nie przejmują się dogmatami.
Ja tu jestem z UKSW i mogę się wypowiadać - doktryna katolicka i protestancka jest mi dobrze znana 🙂
Chodzi mi o to Panie Pawle, iż formalnie właśnie nie uważam iż można nazywać go katolikiem po tym jak się odciął od katolicyzmu. Właśnie taka jest droga do powstawania kolejnych kościołów. Sprzeciw wobec, wybranych idei szerzonych przez kościół. Uwzględniając oprawę tamtych czasów, i starając się myśleć mniej współcześnie to wystąpił przeciwko naistotniejszej idei czyli papiestwu- przewodnikowi katolicyzmu. Odżegnał się od ówczesnego porządku i mimo iż wciąż wraca poruszona przeze mnie i przez panią Sylwię Szyc ( choć od dwóch róznych stron)sprawa dogmatów, które były z sobą takiesame przez pewien okres, to jednak rozłam został dokonany. Kolejne zaś lata to już kwestia powiększania się tego rozłamu m.in. na poziomie dogmatów. To zaś czy Henryk VIII uważał się za katolika to raczej kwestia jego osobistego podejścia. Przez resztę, za wyjątkiem tych kórzy go popierali, mógł byc nazwany co najwyżej heretykiem :)- według mnie.
Drodzy Państwo, trochę tu w tych komentarzach jest mylenia pojęć. Proszę przeanalizować czym jest schizma, a czym jest herezja. Schizmą jest odejście organizacyjne z większego kościoła i utworzenie samodzielnej organizacji kościelnej - przy zachowaniu doktryny z kościoła macierzystego.
Herezja to natomiast wykluczenie się z kościoła poprzez błędy doktrynalne.
Według kościoła katolickiego klasycznym przykładem schizmy są kościoły katolickie nie będące pod zwierzchnictwem papieża, albo tradycji wschodniej -np. prawosławne. Za herezje uważa się luteranizm, kalwinizm, a w starszych wiekach chociażby arianizm czy monoteizm. Herezją są nawet i Świadkowie Jehowy. Aby zrozumieć lepiej znaczenie tego terminu - dogmatem kościoła katolickiego jest m.in. to, że ten kościół nigdy nie zbłądził, więc jego nauka jest doskonała. Wszystko inne jest nieprawowierne. Nomen omen podobne „mniemanie o sobie” mają prawosławni, których doktryna nieznacznie się różni od katolickiej.
@Sylwia Szyc ma rację. Kościół Anglikański za Henryka był kościołem katolickim z doktryny, ale państwowym w sensie organizacyjnym. Nastąpiło organizacyjne zerwanie z górą, ale doktryna nie pozostała zmieniona.
Kościół anglikański kształtował wówczas swoją doktrynę w duchu katolickim przed trydenckim. Ustawowo przyjęto wówczas chociażby katolicką naukę o 7 sakramentach. Za postulowanie pro protestanckich poglądów można było zostać spalonym, albo w lepszym wypadku ściętym. Takie wyroki wykonywano. Nie zmienia tego nawet to, że organizacyjnie kościół ten przyjął kilka postulatów od protestantów, m.in. likwidację klasztorów czy używanie języka narodowego w liturgii zamiast łaciny.
Kolejna sprawa to żony Henryka - Katarzyna Aragońska z protestantyzmem wiele wspólnego nie miała, ale Anna Boleyn im sprzyjała. A Anna Kliwijska (ta brzydka której się pozbył) sama pochodziła z protestanckiego księstwa niemieckiego. Tytuł nadany Henrykowi przez papieża - fidei defensor (obrońca wiary) - za wystąpienie pisemnie przeciwko Lutrowi i obalanie jego tez (wówczas używając katolickiej teologii).
Odchodzenie anglikanów od doktryny katolickiej rozpoczęło się na dobre za panowania Edwarda VI. Tomasz Cranmer powołany na funkcję prymasa jeszcze za Henryka VIII był krypto-protestantem, ale w dopiero za rządów Edwarda mógł realizować otwarcie postulaty reformacji. Edward VI był wychowany w duchu protestanckim od młodości. I w zasadzie to jego można nazwać pierwszym protestanckim monarchą angielskim. Za jego panowania Cranmer ściągnął do Anglii Jana Łaskiego Młodszego - wybitnego polskiego teologa, który był po stronie ewangelików reformowanych (kalwinów).
Przypomnę jeszcze, że nawet za panowania Elżbiety Tudor nie zakończona została protestantyzacja kościoła anglikańskiego.
„I w zasadzie to jego można nazwać pierwszym protestanckim monarchą angielskim”. Ja też czasem używam tego sformułowania „w zasadzie”, tylko że często potem dodaje się „ale”. Pytanie niestety było niejasno sformułowane. Rezygnuję z udziału w tym konkursie, mimo że grałem od początku.
Reformacja w Anglii miała kilka etapów. Zaczęło się od schizmy a skończyło na kościele protestanckim. Chodzi tu o dokładny czas, kiedy można mówić bez przeszkód o protestanckim zabarwieniu - a tym czasem było panowanie Edwarda VI
Panie Grzegorzu idąc takim tokiem rozumowania równie dobrze możemy wykluczyć Jezusa z chrześcijaństwa czy Mahometa z Islamu pozostawiając im role przyczynków, ale odmawiając roli pierszych. Dodam iz moje dlasze wątpliwości też rodzi to, iż uparcie wciska się Henrykowi VIII katolizcym do końca a zapomina sie iż był obłożony ekskomuniką przez Pawła III z dnia 17 grudnia 1538 roku.
Druga rzecz ... skoro „Przypomnę jeszcze, że nawet za panowania Elżbiety Tudor nie zakończona została protestantyzacja kościoła anglikańskiego”, to jaki powód istnieje do uznania Edwarda VI za pierwszego angielskiego władcę protestanckiego a nie własnie Henryka VIII ? Jakie w takim razie kryterium przyjmiemy? Takie iż za Edwarda VI zrobiono dalszy krok naprzód? Ale przecież nie powiedziano ostatniego słowa? Jakby na to nie spojrzeć rozlam dokonał sie za Henryka VIII, bez względu jakie były powody jego działań, a dalsze działania następnych władców było poszerzaniem szczeliny.
Zgadzam się całkowicie!