Przegląd nowości wydawniczych (III) |
Przegląd nowości wydawniczych o tematyce historycznej to subiektywny wybór najciekawszych premier w Polsce w nadchodzących czternastu dniach. W co drugi poniedziałek zaprezentujemy kolejne książki, które wybiorą dla Was redaktorzy historia.org.pl. Zapraszamy!
Zobacz też, co ciekawego jest w naszej ramówce.
Zakazana historia ludzkości
To nieprawda, że Egipcjanie zbudowali piramidy, a Atlantyda to mit!
Historycy i archeolodzy zatajają dowody odmiennej niż uznana wersji przeszłości. Ta książka je ujawnia.
• Nasi prehistoryczni przodkowie dysponowali samolotami i bronią jądrową.
• Pozostawiony przez Platona opis Atlantydy jest prawdziwy.
• Japońskie podwodne ruiny to ślady starożytnej Lemurii.
• W Gizie istniała elektrownia – taka była prawdziwa funkcja Wielkiej Piramidy.
• Przed tysiącami lat ludzie kontaktowali się z mieszkańcami innych planet.
W Egipcie, Indiach, Japonii, obu Amerykach napotykamy starożytne artefakty, świadczące o niebywałym zaawansowaniu technologicznym ich twórców. Wyniki niepublikowanych badań prowadzą do zdumiewającego wniosku: nasza cywilizacja jest o wiele starsza, niż twierdzi nauka. Na Ziemi kwitła przed tysiącami lat pracywilizacja – źródło wszystkich starożytnych kultur. Dlaczego naukowcy ukrywają świadectwa jej istnienia?
W Zakazanej historii ludzkości J. Douglas Kenyon zebrał czterdzieści dwa artykuły kontrowersyjnych badaczy najdawniejszej historii ludzkości. Ich autorzy, m.in. Frank Joseph, doktor Robert Schoch oraz sam J. Douglas Kenyon, przedstawiają alternatywną wizję dziejów.
Przytaczają nowe dowody, wysuwają własne argumenty, odwołują się do takich autorytetów jak Graham Hancock czy Zecharia Sitchin, i demaskują zmowę naukowego establishmentu.
W kręgu kultury PRL. Muzyka. Konteksty
Nietrudno się domyślić, że w tej części cyklu będzie o tym, co i jak grano, śpiewano, tańczono w tym specyficznym okresie historii Polski. Rzecz jasna interesuje nas szczególnie to, w jaki sposób te czasy odciskały się na muzyce. Zdajemy sobie sprawę, że nie da się tego jednoznacznie określić. Rządzący Polską w latach 1944–1989 komuniści raz stawiali przed muzyką bardzo konkretne wymagania, ale innym razem pozostawiali ją właściwie w spokoju. Były lata, w których izolowano ją od jakichkolwiek wpływów zachodnich, lecz były również takie, w których mniej czy bardziej je dopuszczano. Z tych choćby względów temat ten nie daje się łatwo ująć i wymaga szeregu odmiennych podejść. (…)
Hasło: muzyka w PRL stało się podnietą do różnego rodzaju refleksji, wynikających, ogólnie rzecz biorąc, z ważności tej dziedziny kultury również w okresie PRL. Dlatego oprócz muzykologów zechcieli się o niej wypowiedzieć historycy, filolodzy, kulturoznawcy, etnolodzy, teoretycy i praktycy. (…)
Tenże tom ma więc podtytuł Konteksty. Konteksty owe zwykle mają charakter polityczny, ale też społeczny i kulturowy bądź inny. Starałyśmy się tu pomieścić prace, które nie odnoszą się bezpośrednio do utworów muzycznych, a do wszystkiego, co dotyczyło dopuszczenia do ich publicznego wykonywania, wywieranych na twórców i wykonawców wpływów, warunków uprawiania muzyki, organizacji życia muzycznego oraz innych podobnych spraw.
Zgliszcza. Opowieści pojałtańskie
Akcja powieści dzieje się w latach 1945-1956. Opowiada o próbie uprawiania polityki na cmentarzu, jakim stała się powojenna Polska. Polityki zmierzającej do powstrzymania rozrostu hydry, jaką był komunizm.
Wydarzenia obserwujemy z perspektywy Stanisława Mikołajczyka, który podjął ryzykowny eksperyment, próbując ograć komunistów metodami parlamentarnymi, ale też z perspektywy żołnierzy wyklętych czy zwykłych ludzi imających się rozmaitych metod i dróg, aby uczynić nasz kraj normalnym i wolnym. Większość bohaterów to postaci autentyczne, obok nich pojawiają się postaci fikcyjne, które jednak często też miały swoje historyczne pierwowzory.
Poza Stanisławem Mikołajczykiem, Stefanem Korbońskim czy Zygmuntem Żuławskim, partyzanckim dowódcą „Orlikiem” (Marianem Bernaciakiem) czy Kazimierzem Pużakiem jako wyraziści uczestnicy zdarzeń występują nasi opresorzy: Władysław Gomułka, Bolesław Bierut, Jakub Berman, Stanisław Radkiewicz, Luna Brystygierowa, oraz osoby uwikłane w rodzący się nowy system, na czele z Józefem Cyrankiewiczem i prof. Stanisławem Grabskim. Akcja rozgrywa się w wielu miejscach Polski – od Warszawy poprzez lasy wokół miasteczka Ryki na pograniczu Mazowsza i Lubelszczyzny aż po Poznań i Dolny Śląsk.
Kobiety z Ravensbrück. Życie i śmierć w hitlerowskim obozie koncentracyjnym dla kobiet
Przerażająca, inspirująca i głęboko niepokojąca książka Sarah Helm jest wynikiem przełomowych badań historycznych. Przez dziesięciolecia historia Ravensbrück ukryta była za żelazną kurtyną i pozostawała mało znana. Wykorzystując świadectwa ujawnione po zakończeniu zimnej wojny i wywiady z ocalałymi, które nigdy wcześniej nie mówiły, Helm zagłębiła się w świat obozu i pokazała niewyobrażalny horror.
W Ravensbrück przez sześć lat więźniarki bito, torturowano, zmuszano do niewolniczej pracy, głodzono i rozstrzeliwano. Dokonywano również – w szczególności na Polkach – zbrodniczych eksperymentów medycznych.
„Kobiety z Ravensbrück” to nie katalog popełnianych w Ravensbrück okrucieństw. To przede wszystkim porywający opis heroizmu, nadludzkiej nieustępliwości i wyjątkowej siły ducha, która pozwoliła ofiarom bestialstwa przetrwać, a także dać świadectwo.
Z dziejów gdańskiej bezpieki
Lata 1945–1956 w Gdańsku to nie tylko czas odbudowy miasta ze zniszczeń wojennych i początek procesu zakorzeniania się przybyszów z różnych części Polski w obcym im środowisku, lecz także okres kształtowania się fundamentów komunistycznej władzy. Na jej straży stał Urząd Bezpieczeństwa, którego wojewódzka placówka mieściła się w Gdańsku przy Nowych Ogrodach, a potem przy ul. Okopowej. Książka Janusza Marszalca wprowadza Czytelnika w obszerną problematykę dziejów gdańskiej bezpieki, zarysowując najważniejsze etapy jej rozwoju. Ale to nie struktury i ciągłe zmiany organizacyjne są tu najważniejsze – na kartach książki pojawia się wiele nieznanych dotąd nazwisk ofiar Urzędu Bezpieczeństwa. Jest to więc opowieść o katach i ofiarach, odsłaniająca mechanizmy działania komunistycznej tajnej policji w pierwszych latach jej istnienia.
Szpieg, czyli podstawy szpiegowskiego fachu
Wiktor Suworow jak zwykle w świetnej formie!
Doskonałe uzupełnienie Akwarium - największego hitu Suworowa
Służby specjalne byłego Związku Radzieckiego nieodmiennie budzą fascynację. W swej najnowszej książce Wiktor Suworow opisuje je od podszewki. Były rezydent GRU w Genewie we właściwym sobie gawędziarskim stylu opowiada, jak – krok po kroku – zostawało się szpiegiem. Dowiadujemy się zatem, jak typowano kandydata, jak go kształcono, na jaką placówkę mógł trafić (lepszy Waszyngton czy Pekin – to wcale nie takie oczywiste), jakie zadania mógł tam otrzymywać i jaką rolę w jego życiu odgrywała żona. Poznajemy szczegółowo struktury GRU, sposoby werbowania agentów i zażartą rywalizację z odwiecznym wrogiem, czyli… KGB.
Mnóstwo detali, przykłady akcji, także autentycznych – wszystko to sprawia, że Szpieg, czyli… jest swego rodzaju kompendium pracy radzieckich służb specjalnych, a zarazem arcyciekawą lekturą.
Wojna Ashley. Nieznana historia wojskowej jednostki specjalnej złożonej z kobiet
W 2010 roku armia USA powołała Cultural Support Teams (zespoły wsparcia kulturowego, w skrócie – CST), tajny program pilotażowy, który miał wprowadzić kobiety do akcji prowadzonych przez żołnierzy oddziałów specjalnych w Afganistanie. Dowództwo armii uważało, że kobiety mogą odgrywać szczególną rolę w jednostkach operacji specjalnych − w czasie, gdy ich towarzysze będą szukać powstańców, kobiety zajmą się przesłuchiwaniem matek, sióstr, córek i żon mieszkających na terenie zajętej posiadłości. Okazało się, że obecność członkiń CST działa kojąco na Afganki i ich dzieci i że – co istotniejsze – Amerykanki mogą je przeszukiwać, nie łamiąc religijnego i kulturowego tabu. Umundurowane kobiety zdobywały cenne informacje, ale też budowały przyjazne relacje, w kraju muzułmańskim niedostępne dla mężczyzn.
Gayle Tzemach Lemmon opisuje w formie reportażu, z ogromnym wyczuciem i zrozumieniem złożonych realiów wojny, historię CST-2, jednostki kobiet wyselekcjonowanych do służby. Pionierki z tej grupy dowiodły – przynajmniej niektórym spośród zaprawionych w bojach żołnierzy jednostek specjalnych – że kobiety potrafią być dość wytrzymałe fizycznie i psychicznie, by im dorównać. Cena, jaką płacą za ich akceptację, to zerwanie wielu więzi towarzyskich i izolacja społeczna – bowiem jedynymi osobami, które naprawdę je rozumieją, są ich towarzyszki broni. Osią „Wojny Ashley„ jest przyjaźń scementowana serialem ”Glee”, grami komputerowymi, zagrożeniami z pola bitwy i uwodzicielską mocą walki z realnym wrogiem, zaś centralną postacią książki jest powszechnie lubiana i bardzo skuteczna żołnierka − Ashley White.
Spódniczka ze starej podszewki
W Spódniczce ze starej podszewki Urszula Ziober opisuje historię swojej babci, Janiny Nietupskiej. To opowieść o słonecznym dniu w domu na poznańskich Winogradach. O pełnej strachu podróży w nieznane. O przeraźliwym zimnie kazaskiego stepu. Wreszcie o nadziei.
Jak mówi autorka: „Moja babcia zawsze powtarza, że wojna zabrała jej nie tylko dzieciństwo, ale i młodość. Mimo pozornie szczęśliwego zakończenia i powrotu do Polski po sześciu długich latach zesłania, później nic już nie było takie samo. Nie wszystko można bowiem odbudować tak, jak zniszczone bombami domy. Świat, który znała, zniknął bezpowrotnie. Na zawsze odeszli ludzie, których kochała. Pozostały tylko wspomnienia. Urealnienie tych wspomnień poprzez słowa i tę książkę to jedyne, co mogę jej dzisiaj dać”.
Dawaj czasy!
Koniec wojny i dramatyczny początek sowieckiej okupacji w Polsce.
Żołnierze AK przyjęli ich jak sojuszników – oni potraktowali ich jak wrogów: kulą w głowę lub uwięzieniem. Przez cywilów witani byli kwiatami i chlebem – tyle że oni chcieli zegarków, wódki oraz kobiet. Biada tym, którzy odmówili…
Stanisław Jankowski pisze w tej książce – niczym w akcie oskarżenia – o tym, jak sowieccy „wyzwoliciele„ zastąpili niemieckich strażników Majdanka i Auschwitz, jak wysyłali do łagrów żołnierzy podziemia i górników. Opowiada o pacyfikacjach, egzekucjach odwetowych, gwałtach, podpaleniu gnieźnieńskiej katedry. Opisuje strzelaniny żołnierzy WP i milicjantów z ”sojusznikami” oraz śmierć polskich urzędników, którzy usiłowali zaprowadzić porządek. Gdyby nie ujawnione przez autora dokumenty, trudno byłoby uwierzyć, że to wszystko rzeczywiście się zdarzyło, że tak naprawdę wyglądało wyzwolenie po sowiecku…
Pamiętniki z pobytu na Syberii, część I i II
Rufin Piotrowski, przebywający na emigracji w Paryżu powstaniec listopadowy, wciąż nie porzucił myśli o wolnej Polsce. Z angielskim paszportem wraca potajemnie do kraju, żeby po raz kolejny podjąć próbę uwolnienia Ojczyzny z niewoli.
Z niewielką gotówką, ale za to z ogromnym zapałem wyrusza w pełną trudów i niebezpieczeństw wędrówkę z Paryża – między innymi przez Wiedeń, Peszt i Kołomyję - do Kamieńca Podolskiego. Tu organizuje antycarską konspirację, za co zostaje skazany i osadzony w więzieniu w Kijowie, a następnie zesłany na dożywotnią katorgę pod syberyjski Omsk.
Pamiętniki… są przejmującym świadectwem niezwykłego poświęcenia, oddania życia walce o Polskę i ogromnej tęsknoty za wolną Ojczyzną.
Jerzy Dziewulski o polskiej policji
Jeden z najsłynniejszych gliniarzy po wielu latach w końcu przerywa milczenie!
Jak naprawdę wygląda praca w polskiej policji?
Spektakularne porwanie samolotu na Tempelhoff. Walka z brutalnymi porywaczami. Pertraktacje z terrorystami. Prostytutki współpracujące z mundurowymi. Ale i rzeczywistość, gdzie absurd goni absurd. A papierkowa robota zdaje się nie mieć końca.
W tej pracy liczy się tylko jedno – sukces, czyli znalezienie sprawcy. Ale jak przekonuje Jerzy Dziewulski – czasami trzeba poruszać się na krawędzi prawa i mieć świadomość, że praca w policji to droga donikąd.
Nieocenzurowana opowieść, po której już nigdy tak samo nie spojrzysz na policjanta…
Dawno temu zdecydowałem, że ta książka nigdy się nie ukaże. Nie będzie opowieści o milicji, policji, o mnie. Zdanie jednak zmieniłem. Efekt? W rękach trzymacie książkę o najbardziej gównianym zawodzie, który można scharakteryzować jako drogę donikąd. Są bowiem w policji trzy grupy gliniarzy: posłuszni, skuteczni i do wyrzucenia. Przetrwać potrafią jedynie posłuszni. […]
Dlatego zanim podejmiesz decyzję o tym, czy chcesz zostać policjantem, zapamiętaj: Twoje życie sprowadzi się do zasady „Nie wierz w nic i wystrzegaj się wszystkiego”. Ale czy tak można żyć? - Jerzy Dziewulski
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
Uwielbiam te przeglądy 🙂 Strzał w 10!
Więcej książek w przeglądach proszę 😉