Marcin Tunak
Artykuł autorstwa:
Stowarzyszenia katolickie w rzeczywistości lat 1945–1949
„Wyzwolenie”1 przez Armię Czerwoną ziem polskich spod okupacji hitlerowskiej i odrodzenie państwa postawiło przed Polakami nowe zadania. Dlatego początkowa koegzystencja władz partyjno-państwowych i Kościoła dawała perspektywę i szansę na reaktywację i powstanie nowych inicjatyw społecznych wśród wiernych. Używam tego terminu w cudzysłowie, ponieważ w rzeczywistości w 1945 r. polskie społeczeństwo początkowo widziało wyzwolicieli w Armii […]
„Tygodnik Warszawski” – zapomniane czasopismo katolickie czasów tuż powojennych
Niemal każdy pamięta o dwóch głównych nurtach katolickich działających w czasach Polski Ludowej. Mowa o Stowarzyszeniu PAX i Środowisku „Znak„. Istniał jednak również ”Tygodnik Warszawski”, którego wizja nie pasowała do rzeczywistości komunistycznego państwa.
1953– 1956 – trudne lata dla środowiska PAX
Aresztowanie Prymasa, wymuszenie przez komunistów na episkopacie wyboru na swojego przewodniczącego biskupa Michała Klepacza i w ten sposób zyskanie wpływu na Kościół przez władze partyjno-państwowe spowodowały, że Stowarzyszenie PAX stało się niepotrzebne. Lata 1953– 1956 postawiły przed Bolesławem Piaseckim i jego współpracownikami nie lada wyzwanie – przetrwanie.
„W uścisku Moskwy. Obszar poradziecki” – M. Kaszuba – recenzja
Media ciągle atakują widzów i czytelników coraz to nowymi wiadomościami dotyczącymi polityki Rosji wobec Ukrainy czy Unii Europejskiej, względnie NATO. Jednak próżno wśród natłoku komunikatów znaleźć choć garść wiadomości dotyczących działań Rosji w stosunku do państw kaukaskich czy republik postsowieckich w Azji. Właśnie omówienia sytuacji w tychże krajach i polityki putinowskiej administracji wobec nich podjęła […]
Na rozstajach – Stowarzyszenie PAX w rzeczywistości komunistycznej Polski w latach 1956-1989
Przywództwo Bolesława Piaseckiego to czas szukania drogi do władzy, a co najmniej współuczestniczenia w niej. Dopiero śmierć przewodniczącego PAX-u i objęcie fotela przez Ryszarda Reiffa zmienia sytuację – Stowarzyszenie zaczyna wspierać „Solidarność”. Na krótko jednak, bo wraz z wprowadzeniem stanu wojennego zrzeszenie wraca do koncepcji Piaseckiego, jednak już znacznie osłabione, a 1989 r. powoduje, że […]
„Rosja–Zachód. Walka o wpływy” – M. Minkina – recenzja
Czym jest współczesna Rosja? Jaką rolę pełni w świecie? Dlaczego nie może istnieć bez Zachodu? Na te i inne pytania próbuje odpowiedzieć Mirosław Minkina. Zatem autor postawił przed sobą nie lada wyzwanie.
„Atomowa tarcza Rosji. Strategiczne wojska rakietowe” – M. Depczyński – recenzja
Trudno wyobrazić sobie armię rosyjską bez wojsk rakietowych. Od czasu ich sformowania za Nikity Chruszczowa stopniowo zyskiwały coraz większe znaczenie. Apogeum rozrostu to okres końcowych rządów Leonida Breżniewa. Od tamtej pory pełnią funkcję czołowego komponentu sił zbrojnych i „straszaka” w świecie zachodnim. Przedstawienia dziejów wojsk rakietowych ZSRR/Rosji podjął się Marek Depczyński.
Urzeczywistnienie Chrystusa w życiu codziennym w Polsce międzywojennej. Bractwa, stowarzyszenia i organizacje katolickie
Chrystusa może przyjąć każdy, bez względu na pochodzenie społeczne, narodowe czy etniczne. Różne środowiska II RP mogły Go znaleźć w wielu organizacjach społeczno-religijnych prowadzonych przez episkopat, bądź laikat.
Pomiędzy partią a Kościołem. Komu służyła grupa Piaseckiego?
Czy istniała możliwość budowy organizacji odwołującej się do socjalizmu i katolicyzmu zarazem? A może część zaangażowanych katolików miała okazję stać się elementem łączącym władze komunistyczne z Kościołem? Albo po prostu wszelkie inicjatywy, które wyłaniały się z przeciwległych kierunków ideologicznych, nie miały szansy na to, aby być zupełnie niezależne od którejś ze stron?
Duszpasterska aktywność Kościoła w dwudziestoleciu międzywojennym
Kościół, czyli Wspólnota, ale nie tylko. Bez owej instytucji nie byłoby zarówno licznych i ważnych inicjatyw duszpasterskich, jak i znacznej pomocy charytatywnej, bez której wielu ludzi cierpiałoby na ciele i na duszy. Tym bardziej w czasach, w których opieka socjalna państwa nie była tak rozwinięta.
