Wielka Wojna z Zakonem Krzyżackim 1409-1411, 600. rocznica

Wielka Wojna z Zakonem Krzyżackim toczyła się w latach 1409-1411 za panowania Władysława Jagiełły. Była jednym z pierwszych sprawdzianów unii polsko-litewskiej, a także jednym z najważniejszych i najsłynniejszych wydarzeń w historii Polski. Jej punkt kulminacyjny – bitwa pod Grunwaldem, jest wydarzeniem znanym (przynajmniej z daty) raczej przez cały naród polski.
W opinii wielu, ciężko szukać  podobnego triumfu Polaków (choć nie tylko). Popularność wiktorii grunwaldzkiej przysłoniła resztę biegu wydarzeń, zarówno początek jak i koniec Wielkiej Wojny. Mało kto (poza historykami) posiada wiadomości na temat działań w dniach 24 czerwca-15 lipca, po Grunwaldzie, nie wspominając już o działaniach dyplomatycznych w okresie rozejmu, czy walkach w 1409 r.

W dzisiejszych mediach rozpowszechnia się jedynie rocznicę Grunwaldu, tylko Grunwald jest eksponowany, a zwłaszcza rekonstruowany, pomija się równie ważną batalię  pod Koronowem. Ma to swoje korzenie już w czasach króla Władysława Jagiełły, gdy rocznica bitwy pod Grunwaldem stała się swego rodzaju świętem państwowym. Nie wspominano (co zresztą nie powinno dziwić) o niezbyt pomyślnym roku 1409, nieudanym oblężeniu Malborka, czy ostatecznej utracie zdecydowanej większości Prus.

Historia uczy, że, aby poznać  jakąś sprawę, należy znać jej przyczyny i skutki. Toteż  nie można mówić o Grunwaldzie bez znajomości tego, jak do niego doszło i tego jakie następstwa miała ta bitwa.

Pamiętajmy, że bez unii, bez Jagiełły i wielu innych czynników nie doszłoby do wiktorii 15 lipca. Co najważniejsze jednak nie byłoby bitwy bez samej wojny, a ta druga rozpoczęła się  6 sierpnia 1409. Data ta jest zdecydowanej większości społeczeństwa nieznana. Należy więc pracować nad tym, by więcej ludzi wiedziało, co znaczy.