„Pancerne Asy” tom 1 - F. Kurowski - recenzja


Wojska Pancerne Wehrmachtu, owa elita sił zbrojnych Trzeciej Rzeszy, stanowiła o większości sukcesów wojennych Niemiec podczas wojny. Elitę tą stanowili ludzie z krwi i kości. Książka Franza Kurowskiego przybliża nam wojenne losy i życiorysy tych, którzy byli najskuteczniejszymi dowódcami i „niszczycielami” czołgów. Książka wydaje się szalenie zachęcają, niestety niedbałość Autora powoduje, że książka jest po prostu słaba.

Prezentowana książka przybliżyć ma nam wojenne losy najskuteczniejszych niemieckich dowódców jeżdżących na pojazdach gąsienicowych podczas II Wojny Światowej. Czemu tak napisałem? Bo mało kto pamięta, ale skuteczni dowódcy jeździli też na działach szturmowych bądź pancernych. Autor wybiera zatem tych, o których można powiedzieć, że „upolowali” najwięcej wozów przeciwnika. Pomysł przedni, bo dzięki temu możemy zejść do poziomów plutonów i załóg poszczególnych wozów i poczytać jak wyglądało życie w czołgu/wozie pancernym, jak przygotowywali się do akcji, jaką stosowali taktykę. Jesteśmy razem z nimi pod Leningradem, Kurskiem, Witebskiem czy w Normandii. Możemy zobaczyć jak wyglądały te „rekordowe” dni poszczególnych dowódców, gdy jedna załoga była w stanie zniszczyć nawet kilkanaście wozów przeciwnika. Możemy nawet poczuć zmęczenie tej załogi, gdy jest się jedną z nielicznych załóg czołgowych w okolicy i od jej postawy zależy utrzymanie frontu.

Tyle niestety w teorii, ponieważ książka niestety poza tym wszystkim ma szereg koszmarnych wad obniżających komfort czytania. Po pierwsze, najbardziej rzucająca się w oczy, ogrom literówek i drobnych omyłek w datach, nazwach, czasem w faktach. Błędy merytoryczne (który się niestety Autorowi zdarzają) wyłapuje w znacznej części redakcja merytoryczna (chwała jej za to). Niestety mam wrażenie, że nawet najlepsza redakcja nie zastąpi korekty. Nie wiem tylko, czy literówki te były w oryginalnym wydaniu. Autor ma dość swobodny styl pisania i nie przejmuje się drobnostkami. Dzięki temu z uporem maniaka będzie twierdził, że Witmann był najskuteczniejszym dowódcą pancernym, mimo iż sam wcześniej w innym miejscu podawał liczby „zestrzeleń” kolejnych dowódców, którzy mieli lepsze wyniki. Witmann na pewno był najlepszy w ówczesnym PR (czy też raczej jego zwierzchnicy z Waffen-SS), co do dziś pokutuje, zwłaszcza w zachodniej literaturze przedmiotu.

Do tego książka jest „fabularyzowana” tj. wszędzie jest mnóstwo dialogów jakie toczyli miedzy sobą załogi czołgów, bądź w ogóle żołnierze, czyta się taką książkę dość swobodnie. Niestety nie wiemy na ile jest to licentia poetica Autora. Dzięki temu książka traci niestety mnóstwo walorów poznawczych i jest bliżej pozycji typu Czterej pancerni. Mnóstwo patosu, który zaczyna z czasem coraz bardziej drażnić. Do tego, jak dla mnie taka książka to wyśmienita okazja do pokazania nieco „taktyki” walk pancernych, stosowanych szyków, konstruowania pułapek etc. Niestety, ta szansa została stracona i tylko w niewielkim stopniu dowiadujemy się „jak walczyli”. Szkoda, dlatego, że właśnie taki układ książki pomógłby zwykłemu Czytelnikowi zrozumieć czemu niektórzy dowódcy mogli odnosić niemałe przecież sukcesy. Odpowiedzi na to właśnie pytanie nie znajdziemy w prezentowanej książce.

Jedną z zalet jest za to, że otrzymujemy przy okazji skrócone życiorysy dowódców pancernych. Koniec końców możemy się dowiedzieć,  że istniał ktoś taki jak Otto Carius lub Hermann Bix, a to w sumie też nie mało. Niezależnie od tych zalet, książka wydaje mi się straconą okazją, bardzo mi szkoda. Najlepiej wygląda z tego wszystkiego jeszcze rozdział ostatni, z krótką historią niemieckich wojsk pancernych. Niestety na ten temat też są osobne książki, omawiające zagadnienie obszerniej (bo i dedykowane tematowi) i szczerze tego rozdziału mogłoby nie być, byle „krew” tj. przedstawienie dowódców wyglądało lepiej.

Na koniec parę słów o wydaniu. Porządny papier, miła okładka, na początku rozdziału zdjęcie każdego omawianego dowódcy. Do tego kilkanaście zdjęć biało-czarnych „z frontu”. Niestety brak bibliografii.

Plus minus:
Na plus:
+ redakcja merytoryczna próbująca ratować sytuacje
+ jakoś wydania
Na minus:
- błędy merytoryczne
- literówki
- mnóstwo patosu
- brak jakieś konkretnej analizy tak prezentowanych życiorysów jak i stosowanych taktyk

Tytuł: Pancerne Asy, tom 1
Autor: Franz Kurowski
Wydanie: 2011
Wydawca: Instytut wydawniczy Erica
ISBN: 978-83-62329-02-1
Stron: 448
Oprawa: miękka
Cena: ok. 40 zł
Ocena recenzenta: 3/10

Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Opinie i ocena zawarte w recenzji wyrażają wyłącznie zdanie recenzenta, nie musi być ono zgodne ze stanowiskiem redakcji. Z naszą skalę ocen i sposobem oceny możesz zapoznać się tutaj. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanej recenzji, by to zrobić wystarczy podać swój nick i e-mail. O naszych recenzjach możesz także porozmawiać na naszym forum. Na profilu "historia.org.pl" na Facebooku na bieżąco informujemy o nowych recenzjach. Możesz także napisać własną recenzję i wysłać ją na adres naszej redakcji.

Zostaw własny komentarz