Władysław Bartoszewski Honorowym Obywatelem Krakowa

Władysław Bartoszewski otrzymał podczas uroczystej sesji Rady Miasta Krakowa, z rąk Prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego oraz Przewodniczącego Rady Miasta Krakowa Bogusława Kośmidra tytuł Honorowego Obywatela Krakowa.

Władysław Bartoszewski Honorowy Obywatel Krakowa / fot. krakow.pl

Laudację na cześć laureata wygłosił Prezydent Majchrowski:

„Elitarna lista honorowych obywateli naszego miasta obejmuje nazwiska postaci wybitnie zasłużonych nie tylko dla Polski i Krakowa, ale też dla Europy i świata. Na tej liście po prostu nie mogło zabraknąć Władysława Bartoszewskiego”

Bartoszewski przyjmując tytuł powiedział:

„Prawie 70 lat temu rozpoczął się mój trwały i nie obarczony żadnym zmęczeniem, romans z Krakowem. Od 1944 r. Kraków to dla mnie miejsce wspólnego działania z krakowianami – zawodowego, społecznego i niepodległościowego. Sprawy zawodowe łączą mnie z tym miastem do dziś.”

Radni przyznanie tytułu Bartoszewskiemu uzasadniali:

„Profesorowi Władysławowi Bartoszewskiemu – uznanemu autorytetowimoralnemu, orędownikowi pojednania polsko-żydowskiego i polsko-niemieckiego –za wkład w działalność publicystyczną i naukową dla zachowania pamięci odziedzictwie Polskiego Państwa Podziemnego i Powstania Warszawskiego oraz ozbrodniach nazistowskiego i komunistycznego totalitaryzmu Rada Miasta Krakowanadaje Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa.”

Pełniący obecnie funkcję Sekretarza stanu, pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów ds. dialogu międzynarodowego Bartoszewski jest już honorowym obywatelem: Warszawy, Gdyni,Wrocławia, Szczecina, Sopotu, Dolnego Śląska, gminy Oświęcim oraz Izraela.

Pierwszym Honorowym Obywatelem Krakowa został w grudniu 1850 r. dr Andrzej Ettmayer d’Adelsburg, Naczelnik Wysokiej C.K. Komisji Gubernialnej w Krakowie. Ponadto wśród laureatów są takie osoby jak Józef Piłsudski, Lech Wałęsa, Margaret Thatcher, Stanisław Maczek, Czesław Miłosz, Ronald Reagan, Stanisław Lem, Ryszard Kukliński, Wisława Szymborska, Jan Nowak-Jeziorański, Zbigniew Brzeziński i Stanisław Dziwisz.

Minister Bartoszewski urodził się 19 lutego 1922 r, w Warszawie. Uczestniczył w cywilnej obronie Warszawy we wrześniu 1939. Rok później, po zatrzymaniu w łapance na warszawskim Żoliborzu, trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, skąd został zwolniony w kwietniu 1941 dzięki staraniom Polskiego Czerwonego Krzyża. Od listopada 1942 pracownik Delegatury Rządu na Kraj, gdzie zajmował się organizowaniem pomocy m.in. dla więźniów Pawiaka. Współorganizator Rady Pomocy Żydom „Żegota” w Warszawie i jej członek w latach 1942-1944. Walczył w powstaniu warszawskim; awansowany przez dowódcę AK gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” na stopień podporucznika.

W latach 1990-1995 był ambasadorem Polski w Austrii, dwukrotnie ministrem spraw zagranicznych (1995, 2000-2001) oraz senatorem (1997-2001).

Wielokrotnie odznaczany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za pomoc udzielaną Żydom w czasie wojny, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta, Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata i tytułem Honorowego Obywatela Izraela, Orderem Orła Białego (1995) i wysokimi odznaczeniami Austrii, Estonii, Litwy, Hiszpanii i Węgier.

Źródło: Władysław Bartoszewski – obywatel honorowy, Władysław Bartoszewski