Odrestaurowana mogiła żołnierzy wojsk balonowych

Zanim samoloty stały się główną bronią powietrzną, swój wojskowy epizod miały także balony. W czasie I wojny światowej to one bombardowały Londyn i prowadziły zwiad z powietrza. Z tym rodzajem broni związany był dawniej Toruń.

Pokazy sterowców w Toruniu.

26 czerwca na cmentarzu komunalnym w Toruniu, grupa miłośników z Muzeum Historyczno-Wojskowego oficjalnie zakończyła odnawiane pomnika nagrobnego żołnierzy wojsk balonowych. Jest to mogiła trzech oficerów Wojska Polskiego, którzy zginęli w katastrofie lotniczej 13 listopada 1923 roku. Ofiarami wypadku „balonowego” byli porucznik Witold Drozdowski, Jerzy Zawadzki oraz Zygmunt Krupiński. Odrestaurowany pomnik został ponownie poświęcony, a w czasie ceremonii wartę pełniła lokalna jednostka ZS „Strzelec” OSW.

W 1937 roku wadze Torunia postawiły osobny pomnik poświęcony poległym żołnierzom wojsk balonowych (marmurowa rzeźba znajdowała się w parku na Bydgoskim Przedmieściu). Pierwotnie przez krótki okres czasu pomnik stał przy porcie dla sterowców i balonów obok dzisiejszej ulicy Balonowej. W 1939 roku obelisk został zniszczony przez niemieckiego okupanta.

W Toruniu w latach 1920–1939 istniała duża jednostka wojsk balonowych gdzie szkolono pilotów sterowców. Pokaźnych rozmiarów hala balonowa znajdowała się w pobliżu ulicy Bema, dziś nie ma po niej śladu. Koszary aeronautów znajdowały się przy ulicy Sienkiewicza, dziś w dalszym ciągu jest to teren wojskowy.

Wojska balonowe były swego rodzaju elementem przejściowym w technicznym rozwoju lotnictwa bojowego. Funkcjonowały w walce zanim samoloty nabrały wyższego poziomu konstrukcyjnego. Już pod koniec I wojny światowej sterowce nie miały szans w walce ze znacznie szybszymi eskadrami samolotów. W okresie międzywojennym balony stosowano w wojsku już głównie do szkolenia pilotów oraz transportu. Balony odnalazły się za to w sferze rekreacji i sportu.

Toruńska hala balonowa.

Pomnik ku czci poległych żołnierzy z wojsk balonowych 1937 rok.