Ostatni bastion oporu - Hel 1939

Od 1 września 1939 roku naloty niemieckie terroryzowały ludność polską w dziesiątkach miast i wsi. Tak samo było na półwyspie helskim. Stacjonowała tam niewielka jednostka Wojska Polskiego, która 20 września, jako ostatnia rozpoczęła walkę z nacierającymi Niemcami.

20 września był początkiem walk o Hel, było to starcie nierówne i z góry skazane na klęskę strony polskiej. Jednak obowiązek żołnierski nakazywał walkę w obronie jednostki i ludności cywilnej. Hel stanowił ostatni militarny punkt oporu Polaków na wybrzeżu po Oksywiu. Na tym etapie wojny przewaga wojsk hitlerowskich była przygniatająca co sprawiało, że walka obronna stała się nierealna. 20 września nie istniała już nadzieja na jakąkolwiek odsiecz, o wszystkim wiedział dowódca obrony admirał Józef Unrug.

Pod koniec września do żołnierzy na Helu dotarła informacja, że rząd polski opuścił kraj, następnie odebrano komunikat o kapitulacji Warszawy. W helskiej jednostce brakowało praktycznie wszystkiego, amunicja artyleryjska była na wykończeniu, w takich okolicznościach zdecydowano się na kapitulację. Była to najlepsza decyzja jaką można było podjąć, straceńcza walka przyniosłaby tylko śmierć i zniszczenie resztek wojska i cywilów. 2 października Niemcy zajęli Hel, a obrońcy trafili do oflagu. Admirał Józef Unrug pochodził z niemieckiej rodziny, jednak po 1 września stwierdził, że zapomniał języka niemieckiego.