Mumia w posągu Buddy

Posąg Buddy pochodzący z Chin, datowany na XI lub XII wiek, przez lata krył tajemnicę, która dziś zaszokowała świat naukowy i opinię publiczną. Wypożyczony do Drents Museum w Assen w Holandii posąg został poddany badaniom w lokalnym szpitalu. Dokładne badanie ukazało, że w jego wnętrzu znajduje się mumia buddyjskiego mnicha, zastygłego w pozycji lotosu. Niesamowite odkrycie stało się najbardziej obleganym punktem wystawy poświęconej mumiom ludzkim i zwierzęcym w Drents Museum.

Najstarszemu pacjentowi świata przeprowadzono badanie tomografem komputerowym. Zebrano także próbki jego materiału genetycznego do badań. Badania wykazały, że ciało znajdujące się wewnątrz posągu, zostało zmumifikowane. Jego wnętrzności zostały usunięte i zastąpione papierem pokrytym chińskim pismem, oraz niezidentyfikowanym jeszcze materiałem. Nie udało się ustalić, w jaki sposób przebiegało usuwanie wnętrzności z ciała mnicha.

Kim jest ów „mieszkaniec posągu”? Naukowcy przypuszczają, że był to mistrz buddyjski Liuquan, zmarły około 1100 roku. Pracownicy Drents Museum wysnuwają domysły, jakoby mistrz ten dokonał samodzielnej mumifikacji („Sokushinbutsu”), czyli praktyki polegającej na zagłoszeniu się na śmierć, aby zwłoki uległy naturalnej mumifikacji po śmierci, stosowanej przez mnichów buddyjskich. Jeśli po trudnym, długotrwałym (nawet przez 10 lat) i, rzecz jasna, makabrycznym procesie umierania, ciało się zmumifikowało, uważano daną osobę za buddę, a zwłoki były czczone i wystawiane na widok publiczny. Praktyka automumifikacji była głównie stosowana w Japonii, lecz jej przypadki zdarzały się też na terenie całej Azji, również w Chinach.

Rzeczona mumia mistrza Liuquana jest prawdopodobnie jedyną taką skrytą w posągu Buddy. Ten niezwykły artefakt będzie można oglądać w tym roku na wystawie w Węgierskim Muzeum Narodowym Historii Naturalnej w Budapeszcie, a następnie, od maja 2015, w muzeum w Luksemburgu.

Źródło: CT Scan Reveals Mummified Monk Inside Ancient Buddha Statue