„Kobiety wojny dwu róż”- P. Gregory, D. Baldwin, M. Jones - recenzja

Jakobina Luksemburska, Elżbieta Woodville, Małgorzata Beaufort – trzy kobiety Wojny Dwóch Róż, które zostały pominięte na kartach historii. Średniowieczni kronikarze nie pisali o nich chętnie, bo udzielały się zbytnio na scenie politycznej.

Philippa Gregory jest autorką wstępu, w którym wyjaśnia założenia książki oraz przedstawia stan badań nad biografiami bohaterek pracy. Ciekawe jest opisanie różnicy pomiędzy sposobem pisania historyka a powieściopisarza. Philippa Gregory przedstawia również różnice wynikające z powieści historycznych i typowych prac naukowych. Podaje jak jej zdaniem powieść historyczna powinna zostać napisana, aby zachęciła czytelnika do dalszej lektury.

Całość składa się z trzech esejów. Każdy z nich jest autorstwa innego historyka. Philipa Gregory jest pomysłodawcą publikacji i autorką pierwszej części poświęconej Jakobinie Luksemburskiej. Zaznacza, że w przypadku wszystkich trzech prezentowanych postaci jest mały materiał źródłowy i jest to poniekąd próba przedstawienia czytelnikowi tych niezwykłych kobiet.

Pierwsza część wzbudza jednak pewne podejrzenia. Nie można zapominać, że informacji o Jakobinie jest niewiele, jednak rozdział przesłoniły zupełnie inne fakty. Autorka w dużej mierze skupia się na wojnie domowej w Anglii. Dużo miejsca zajmuje także Małgorzata Andegaweńska. Z jednej strony należałoby powiedzieć, że Philippa Gregory przybliżyła tło tamtych wydarzeń jak najlepiej. Z drugiej jednak najwięcej informacji o Jakobinie mamy na ostatnich dziesięciu stronach części. Czy taki sposób pisania jest dobry czy nie, jest już raczej indywidualną kwestią czytelnika.

Część druga poświęcona Elżbiecie Woodville jest autorstwa Davida Baldwina. Z pierwszych stron dowiemy się chyba nawet więcej o Jakobinie jako matce, niż w rozdziale wcześniejszym. Autor opisuje wydarzenia w jakich brała udział Elżbieta i związane z tym wątki poboczne. Nie przesłaniają one jednak całego eseju i tworzą spójną całość. David Baldwin przybliżył nam sylwetkę królowej zarówno jako kobiety wykształconej, kochającej literaturę, jak i osoby, której przyszło żyć w niepewnych czasach. Chociaż wiele przeżyła w swoim życiu i doczekała się koronacji, to przyszło jej umierać w nędzy, a pogrzeb jaki jej odprawiono z pewnością nie był taki, na jaki zasługiwała.

Trzecia i zarazem ostatnia część jest autorstwa Michaela Jonesa. Przedstawił on sylwetkę Małgorzaty Beaufort. Autor uzasadnił konieczność przedstawienia krótkiej historii rodu (co współgrało z całą treścią i nie wprowadziło dodatkowego zamieszania). Małgorzata Beaufort była osobą, która doświadczyła wiele cierpienia, głównie tracąc najbliższych. Stała się kobietą, która podejmowała racjonalne decyzje, nie dając ponieść się emocjom. Wszystko co robiła było zawsze z myślą o jej jedynym synu, późniejszym królu Anglii, Henryku VII.

Ocena książki sprawiła mi nieco problemu. Trudno było wystawić wspólną ocenę, kiedy książka składa się z trzech esejów różnych autorów. Zaletą jest oczywiście temat jakiego podjęła się Philippa Gregory. Chwali jej się, że zajęła się kobietami pomijanymi na kartach historii, które niewątpliwie odegrały dużą rolę w dziejach Anglii. Wydaje się też, że dobrym rozwiązaniem było poproszenie o napisanie pozostałych dwóch esejów innych autorów. Pozwala to spojrzeć na dany temat z innej strony.

Publikacja ma przede wszystkim pokazać czytelnikom powieści historycznych Philippy Gregory skąd czerpie inspiracje. Jest zatem plusem, że przedstawiając informacje w tej pracy nie zapomniała o bibliografii, tak aby każdy znalazł coś dla siebie.

Oczywiście estetyka książki jest na bardzo dużym poziomie. Jest to plus dla wydawnictwa „Książnica”, że wydał publikację w tak eleganckiej formie. Nie sposób nie wspomnieć o przedstawionej treści. Tłumacz wykonał świetnie swoje zadanie pozwalając czytelnikowi na zapoznanie się z lekturą w lekki sposób. W książce nie znajdujemy żadnych literówek, całość została przekazana łatwym językiem.

Książka niestety ma też minus. Nie jest to jednak wina polskiego wydawcy, gdyż chodzi tu o część autorstwa Philippy Gregory. Autorka bardzo chciała przedstawić życie Jakobiny Luksemburskiej. Niestety ogólny rys historyczny, który z jednej strony był niezbędny, całkiem przysłonił postać głównej bohaterki. Często można było zapomnieć o czym właściwie miał być ten rozdział. Jest to chyba rzecz, która miała największe znaczenie przy wystawieniu końcowej oceny. Gdyby forma autorki była nieco inaczej przedstawiona ocena byłaby zdecydowanie wyższa.

To wszystko jednak nie ujmuje książce i po jej przeczytaniu może skłonić do poszukiwania dalszych informacji o bohaterkach. Podjęty przez autorów temat nie należał zdecydowanie do najłatwiejszych, ale wydaje się, że poradzili sobie całkiem dobrze.

Plus Minus

Na plus:

+ wygląd

+ kolorowe ilustracje

+ bibliografia

+  podjęty temat

+ przystępny język

+ indeks

Na minus:

- zbyt szerokie tło jakiego podjęła się Philippa Gregory w swojej pierwszej części

Tytuł: Kobiety wojny dwu róż

Autor: Philippa Gregory

Wydawca: Książnica

Rok wydania: 2013

ISBN: 978-83-245-8088-0

Liczba stron: 302

Oprawa: twarda

Cena: 43 zł

Ocena recenzenta: 9/10