Ławra Kijowsko-Peczerska – święte miejsce Ukrainy - wystawa |
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na wystawę fotograficzną „Ławra Kijowsko-Peczerska – święte miejsce Ukrainy” w Muzeum na III poziomie kopalni. Jej otwarcie odbędzie się 29 lipca o godz. 12.00. Wystawa została udostępniona przez Narodowy Kijowsko-Peczerski Rezerwat Historyczno-Kulturowy.
Ławra Kijowsko-Peczerska to największy, a zarazem najważniejszy klasztor prawosławny na Ukrainie, będący jej bijącym duchowym sercem. Ławra powstała w 1051 roku wkrótce po przyjęciu przez kraj chrztu. Stanowi kolebkę ukraińskiej sztuki i literatury. Pierwsze namalowane w tym miejscu ikony stały się wzorcem dla pokoleń ikonopisarzy, podobnie jak Sobór Zaśnięcia Bogurodzicy, który nadał ton budownictwu sakralnemu na ziemiach Słowian Wschodnich. W tym miejscu spisano pierwsze kroniki, kładąc podwaliny pod narodową historiografię. Powstał tu również pierwszy szpital. Także początki pierwszego uniwersytetu wschodniosłowiańskiego, Akademii Kijowsko-Mohylańskiej, związane są z Ławrą Kijowsko-Peczerską. Mnisi i misjonarze szerzyli stąd działalność misjonarską na kraje północne i wschodnie. Poprzez wieki do monastyru ściągali najzdolniejsi pisarze, historycy i filozofowie, czyniąc z Ławry centrum prawosławia. Założona w XVII w. drukarnia była najsłynniejszą i najbardziej płodną drukarnią w świecie prawosławnym.
Nazwa monastyru wywodzi się od wyrazu „peczera” (pol. „pieczara”), gdyż tutejsza wspólnota zakonna, której przewodzili założyciele, święci Antoni i Teodozy, mieszkała w wydrążonych przez siebie celach. Dwa podziemne kompleksy monastyczne stały się potem miejscem pochówku i kultu świętych peczerskich. Podziemia stanowią obecnie miejsce pochówku 120 świętych.
Na unikatowy zespół architektoniczny Ławry składają się budowle powstałe od XI do XX wieku. Kompleks powstał w wyniku decyzji św. Teodozego, który kazał przenieść monastyr na sąsiednie wzgórze, na zboczach którego ufundowano Sobór Zaśnięcia Bogurodzicy oraz wielkie założenia klasztorne. W ten sposób wykształciła się Ławra Dolna z pieczarami oraz Ławra Górna. Ich zespoły architektoniczne wyłoniły się w toku XVIII wieku. Wzniesione w tym okresie obiekty utrzymane są w ukraińskiej odmianie baroku.
W najmroczniejszym okresie rządów komunistycznych patrioci ukraińscy utworzyli na terenie Ławry muzeum o nazwie Narodowy Kijowsko-Peczerski Rezerwat Historyczno-Kulturowy. Wielu z nich stało się w konsekwencji ofiarami reżimu, ale dzięki ich inicjatywie uratowano liczne miejsca kultu oraz zabytki Ławry, jak i tysiące unikalnych przedmiotów ze zbiorów innych muzeów i świątyń. Obecne zbiory muzealne liczą ponad 70 tysięcy eksponatów oraz unikatowe przedmioty z okresu XI-XVIII w. związane z wielkimi postaciami historycznymi.
Wystawa prezentuje dawne i współczesne panoramy Ławry Kijowsko-Peczerskiej oraz współczesne fotografie obiektów: Cerkiew nadbramną Świętej Trójcy, Wielką Dzwonnicę (dzwonnica Soboru Zaśnięcia Bogurodzicy), Sobór Zaśnięcia Bogurodzicy, drukarnię, Cerkiew Wszystkich Świętych, Cerkiew Zbawiciela na Berestowie, Cerkiew Trapezną pod wezwaniem św. Antoniego i Teodozego, oraz Ławrę Dolną (Bliskie i Dalekie Pieczary).
Ławra Kijowsko-Peczerska została wpisana na listę Dziedzictwa UNESCO w 1990 r. Warto przypomnieć, że na Liście tej znajduje się także Kopalnia soli od 1978 r. oraz Zamek Żupny od 2013 r.
Wystawę można zwiedzać od 29.07 do 31.08.2015 r. w ekspozycji Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka na III poziomie kopalni soli.
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
