„Moja historia futbolu. T. 2. Polska” Stefan Szczepłek - recenzja

Każdy ma pewną historię, którą chciałby podzielić się z innymi. Jedną z osób mającą do tego niepodważalne prawo jest Stefan Szczepłek. Wielka osobowość dziennikarstwa sportowego w Polsce podzieliła się z fanami piłki nożnej swoją historią tego sportu. Ponad 40 lat w zawodzie pozwoliło mu zobaczyć blaski i cienie najpopularniejszej na świecie dyscypliny sportowej. Właśnie owe blaski i cienie polskiego futbolu przedstawia kibicom w nowej książce.

Jest to drugie wydanie pozycji, która po raz pierwszy pojawiła się na rynku w 2007 roku. Aktualne zostało poszerzone o czas od Euro 2008 do awansu na mistrzostwa Europy we Francji. Co jednak ważniejsze, zmieniono szatę graficzną, dzięki czemu obecnie książka prezentuje się znacznie lepiej.

Moja historia futbolu. T. 2. Polska to przede wszystkim świetna opowieść osoby, która wiele z opisywanych wydarzeń widziała na własne oczy. W trakcie czytania można mieć wrażenie, że redaktor Szczepłek stoi obok nas i opowiada. Szczególnie ułatwiają to niektóre zwroty w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Dzięki temu czuje się, jakby zwroty kierowane bezpośrednio do czytającego.

Autor doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że piłka nożna to nie tylko wydarzenia boiskowe. Widać jego rozległą wiedzę w tej kwestii i to, że jest prawdziwym fascynatem dziejów futbolu. Wiele wydarzeń przedstawiono razem z ich tłem politycznym, a także traktując o relacjach z futbolem osób znanych z zupełnie innych dziedzin życia. Ponadto autor pokazuje nie tylko klub i reprezentację kraju, ale także zabiera czytelników w historyczne miejsca, wśród których dominują stadiony w Warszawie i Chorzowie.

To, co przyciąga wzrok, to dodatki do lektury. Pod tym pojęciem kryją się głównie bogato ilustrowane strony. Bardzo duża część obrazków towarzyszących lekturze to zdjęcia pamiątek zgromadzonych przez autora. Ponadto na końcowych stronach redaktor Szczepłek dzieli się z czytelnikami spisem literatury, z której korzystał podczas pisania. Tym samym robi ukłon w kierunku tych, którzy sami chcieliby wertować historię piłki nożnej. Dzięki bibliografii mają podstawowy spis lektur do zapoznania się. Zaś dla osób, które po lekturze chciałyby wrócić do opisywanych osobistości, autor przygotował indeks nazwisk.

Po lekturze książki niedocenionymi mogą się poczuć kibice drużyn spoza Warszawy. Legia i futbol warszawski mają w książce osobny rozdział, podczas gdy inne kluby są szerzej opisywane tylko przy okazji swoich sukcesów (wyjątek stanowi Górnik Zabrze, który dzieli na późniejszych stronach jeszcze jeden rozdział z Legią). Już w pierwszych zdaniach książki autor broni swojej decyzji. Tak naprawdę redaktor Szczepłek już samym tytułem wskazuje, że to jest jego historia futbolu, czym podkreśla indywidualne prawo do takiego ujęcia tematu.

Niektórym czytelnikom mogą przeszkadzać powtórzenia. Przy opisywaniu wcześniejszych wydarzeń autor nawiązuje do późniejszych. Potem informacje te powtarza. Przy tak dużej ilości materiału w książce da się zauważyć kilka błędów, które wynikają z niedopatrzenia. Zarówno jednak powtórzenia, jak i błędy nie zaniżają znacznie oceny książki.

Wisienką na torcie jest rozdział zatytułowany „Żółta węgierka”. W nim autor wspomina swoją przygodę na boisku od pierwszego wejścia na murawę. Ci, którzy kiedykolwiek kopali futbolówkę, na pewno przy okazji tego fragmentu powspominają dawne czasy. Tak naprawdę całą książkę symbolicznie można potraktować jako długi spacer po historii polskiego futbolu, a jego ostatnia część może być symboliczną kawą u autora, w rodzinnej Falenicy. Każdy, kto zdecyduje się na czytanie książki Stefana Szczepłka, musi być przygotowany na świetną opowieść.

Plus minus:
Na plus:
+ Czasowniki w 1 os. l. poj., które budują relacje z czytelnikiem
+ Nawiązania do świata m.in. polityki i kultury
+ Bogato ilustrowane strony
+ Rozdział „Żółta węgierka”
+ Bibliografia i indeks nazwisk
Na minus:
- Drobne błędy wynikające zapewne z niedopatrzenia redakcji

Tytuł: Moja historia futbolu. T. 2. Polska
Autor: Stefan Szczepłek
Wydawca: Sine Qua Non
Rok wydania: 2016
ISBN: 978-83-7924-509-3 / 978-83-7924-508-6
Liczba stron: 368
Oprawa: twarda / miękka
Cena: 59,90 / 49,90
Ocena recenzenta: 9/10

^{Korekta: Adrianna Szczepaniak}