Sześć palców u dłoni - anomalia czy korzystny dodatek?

Z historii znamy przypadki osób, które urodziły się z dodatkowymi palcami, czyli wrodzoną wadą zwaną polidaktylią. Do takich osób należeli Henryk II Pobożny, nasz król Władysław III Warneńczyk oraz, jak wskazują plotki, również Anna Boleyn. Posiadanie dodatkowych palców może wydawać się niepotrzebne, jednak wyniki najnowszych badań wskazują, że może to być nawet korzystne.

Na czym polega polidaktylia?

Polidaktylia jest rzadką wrodzoną wadą (występuje u jednego na 700-1000 noworodków). Wada ta może wiązać się z obecnością jednego dodatkowego palca bądź większej ilości zarówno u rąk jak i stóp. Ponadto, taki dodatkowy palec może być niczym narośl nieposiadająca wewnątrz kości, może być częściowo uformowany bądź mieć pełną funkcjonalność.

Polidaktylia jest zazwyczaj dziedziczona w rodzinie, a w rzadszych przypadkach jest wynikiem mutacji de novo - komentuje Katarzyna Startek, specjalista platformy badań diagnostycznych Zdrowegeny.pl - Wada ta może mieć również związek z obecnością innych chorób i zespołów genetycznych, m.in. z zespołem Pataua (trisomia chromosomu 13), Carpentera, Klippfel-Feila, Griega, Pfeiffera. Polidaktylia czasem wynika również z ekspozycji płodu na toksyczne substancje (alkohol, nikotynę, niektóre leki) czy promieniowanie.

W wielu przypadkach u dzieci z polidaktylią wykonuje się operacje usunięcia dodatkowych palców, ponieważ uznaje się to za anomalię.

Sześć palców tak samo skuteczne jak dwie dłonie

Naukowcy z uniwersytetu we Freiburg w Niemczech wskazują na fakt, że posiadanie sześciu całkowicie rozwiniętych palców u dłoni może być korzystne dla takiej osoby.

U badanych osób, które posiadały po sześć palców u dłoni, stwierdzono znacznie lepszą zręczność niż w przypadku osób z pięcioma palcami. Ponadto, podczas wykonywania zadań, do których większość osób potrzebuje dwóch rąk, sprawnie korzystali z jednej dłoni.

Co ciekawe, korzystanie z szóstego palca nie powoduje dodatkowego obciążenia dla mózgu. Badacze wykryli ponadto dodatkowe zasoby neuronalne, które kontrolują ruch i zdolność odczuwania przez szósty palec.

Badanie to pozwoliło nie tylko poznać lepiej funkcjonowanie osób z polidaktylią, ale również daje podstawę do stwierdzenia, że mózg człowieka potrafi się doskonale przystosować do kontrolowania ciała nawet, gdy nie jest w pełni zgodny z typowym „szablonem”.