„Lista oprawców” - T. Płużański - recenzja

Po bestiach, Oprawcach oraz Bestiach 2 otrzymujemy kolejną książkę Tadeusza Płużańskigo – niezmordowanego badacza i demistyfikatora życiorysów znanych i nieznanych komunistycznych katów. Lista oprawców to dopełnienie wcześniej wymienionych książek i – jak napisał Piotr Zychowicz – „kolejny gwóźdź do trumny komuny”.

Tadeusz Płużański to urodzony w roku 1971 polski dziennikarz, historyk i publicysta. Jest synem Tadeusza Płużańskiego ps. „Tadeusz Radwan”, członka Tajnej Armii Polskiej Witolda Pileckiego. Ojciec autora został skazany przez komunistyczny sąd na podwójną karę śmierci, zmienioną następnie na dożywocie (ostatecznie wyszedł z więzienia w 1956 r.).

Nic więc dziwnego, że Tadeusz Płużański syn, nie pozostaje obojętny wobec krzywd jakie doznał jego ojciec i na swój sposób demaskuje komunistycznych oprawców. Został nawet okrzyknięty przez Piotra Zychowicza „Łowcą Ubeków„. Pisze m. in. dla: „Najwyższego Czasu!„, „Naszej Polski„, „Uważam Rze”, „W sieci”, ”Do Rzeczy” i ”Gazety Polskiej”. Jest autorem książek: Bestie. Mordercy Polaków (2011), Oprawcy. Zbrodnie bez kary (2012), Bestie 2 (2013).

Recenzowana książka, która ukazała się nakładem warszawskiego wydawnictwa Fronda, to zbiór 118 zgniłych życiorysów komunistycznych oprawców. I nie są to jedynie bezpośredni kaci, lecz również sędziowie, prokuratorzy, funkcjonariusze UB i żołnierze „ludowego” WP. Ludzi ci funkcjonując dobrowolnie w zbrodniczym systemie i wypełniając dyrektywy Moskwy, przyczynili się do śmierci wielu polskich patriotów, nie godzących się z nową okupacją. Byli to bezpośredni kaci, wykonawcy kary śmierci (jak np. Piotr Śmietański), ale również sędziowie – mordercy w togach, czy funkcjonariusze UB torturujący swych więźniów podczas przesłuchań.

Tytułowa lista oprawców ułożona jest alfabetycznie, począwszy od Leona Andrzejewskiego (właśc. nazw. Leon Ajzef vel Lajb Wolf Ajzen) – pułkownika UB i zbrodniarza stalinowskiego, do Wacława Ziółka – kata i funkcjonariusza UB. W książce autor przedstawił także znane nazwiska. Znaleźli się w niej np. Stefan Michnik, Anatol Fejgin, Czesław Kiszczak, Wojciech Jaruzelski, Julia Brystygierowa, Helena Wolińska.

Obok typowych notek biograficznych „bohaterów„ książki, autor nie stroni od drastycznych opisów tortur, jakimi poddawani byli polscy patrioci - więźniowie komunistycznego reżimu. Sięga często po wspomnienia i relacje bezpośrednich świadków – ofiar morderczego systemu. W kilku miejscach, Tadeusz Płużański posiłkuje się ustaleniami tzw. komisji Mazura. Komisja ta powstała po śmierci Bieruta na fali ”odwilży” i miała za zadanie ustalenie odpowiedzialności za łamanie prawa przez byłych pracowników m. in. Naczelnej Prokuratury Wojskowej i Najwyższego Sądu. Protokół z działania komisji podpisano w 1957 r., ale ponad 40 lat jego treść była utajniona.

Wszystkie postacie ukazane w recenzowanej książce, oprócz bestialstwa w stosunku do patriotów, cechują jeszcze inne wyróżniki. Po pierwsze - całkowite działanie w imię radzieckich dyrektyw, a przeciwko normalnemu (wolnemu i niepodległemu) państwu polskiemu i konspiratorów podziemia antykomunistycznego. Po drugie, choć udowodniono im zbrodnie i łamanie prawa (nawet ówczesnego komunistycznego prawa) – są oni praktycznie bezkarni dla wymiaru sprawiedliwości III RP. Niektórzy zmarli „w chwale„ i są pochowani np. w Alei Załużonych na Powązkach. Inni żyją spokojnie za granicą i są nietykalni dla polskiego prawa. Jeszcze inni mieszkają w Polsce, a jeśli już uda się ich „zaciągnąć„ do sądu – to kłamią, zasłaniają się niepamięcią, są butni – wiedzą że nic im się nie stanie. I tak się dzieje - wielu komunistycznych oprawców żyje wśród nas i pobiera wysokie emerytury. Po trzecie - kaci ci układają (lub już ułożyli) życie i kariery swym… ”resortowym dzieciom”. Smutna rzeczywistość współczesnej Polski polega na tym, że komunistyczni kaci mają większe przywileje (np. duuużo wyższe emerytury), niż ich ofiary - bojownicy o niepodległość Polski.

Książka napisana jest żywym językiem i świetnie się ją czyta. Autor często przytacza jakieś interesujące wydarzenia czy nieznane epizody z życia „bohaterów”. Nie można nudzić się podczas lektury. Podrozdziały o konkretnych osobach są krótkie, lecz bogate w treść i przekazaną wiedzę. Prawie przy każdej osobie zamieszczono fotografię.

Recenzowana książka to również – co należy podkreślić – znakomite wydanie. Kartki są zszyte i oprawione w twardą okładkę. Należy się także pochwała za pomysł na okładkę: wielkie litery tytułu przesłaniają skan oryginalnego protokołu wyroku śmierci na rotmistrzu Witoldzie Pileckim. Wysoko oceniam pracę redakcji, nie znalazłem w tekście żadnych błędów.

Książka Tadeusza Płużańskiego to obowiązkowa lektura dla osób pragnących poznać niekłamaną historię wczesnego PRL, losy Żołnierzy Wyklętych i ich prześladowców, ogólnie historię naszego kraju. Życiorysy ówczesnych funkcjonariuszy systemu, obdarte przez Tadeusza Płużańskiego z komunistycznej glorii i ukazane współczesnym Polakom, pokazują jedno: byli to zwyczajni mordercy. Najgorsze jest to, że żyjący kaci mają się u nas dobrze…

Plus minus:
Na plus:
+ tematyka książki – życiorysy katów
+ znane i nieznane postacie
+ wartość merytoryczna książki
+ wnikliwość autora
+ wiele zdjęć
+ bardzo ładne wydanie
Na minus:
- brak

Tytuł: Lista oprawców
Autorzy: Tadeusz Płużański
Wydawca: Fronda
Data wydania: 2014
ISBN: 978-83640-95-26-9
Strony: 449
Oprawa: twarda
Cena: 42 zł (z okładki)
Ocena recenzenta: 9/10