Krótka historia zegarków naręcznych

Zegarki na rękę to stosunkowo nowoczesna kreacja. Chociaż urządzenia do pomiaru czasu istniały od starożytnego Egiptu lub nawet wcześniej, to zegarki na rękę stały się popularne dopiero na początku XX wieku, wraz z I wojną światową.

Pierwsze zegarki wojskowe

Nowa taktyka wojskowa wymagała bardziej precyzyjnej koordynacji między jednostkami. Na przykład, aby piechota mogła posuwać się pod osłoną artylerii, obie siły musiały być świadome czasu rozpoczęcia bombardowania, aby uniknąć ostrzału. Jednak zegarki kieszonkowe, najpopularniejsze w tamtych czasach, nie nadawały się do tego zadania. Po pierwsze, były dość kruche i łatwo psuły się lub pękały pod wpływem czynników atmosferycznych. Po drugie, trzeba było sięgnąć do kieszeni, wyciągnąć zegarek, a następnie otworzyć go, aby odczytać godzinę. To wojskowe wyzwanie doprowadziło najpierw do stworzenia zegarka okopowego (rodzaj hybrydy zegarka kieszonkowego i naręcznego), a następnie do masowej adopcji zegarka naręcznego, który był inteligentną alternatywą dla zegarka kieszonkowego i dawał żołnierzom łatwy dostęp do czas.

Potrzeba matką wynalazków

Zegarki na rękę stanowiły również nowe wyzwanie z perspektywy zegarmistrzowskiej: nie byłyby już wykwintnym rzemiosłem przeznaczonym dla elity: musiały służyć jako narzędzia i być wystarczająco wytrzymałe, aby przetrwać niebezpieczeństwa okopów i wojny. Kilka najbardziej renomowanych firm zegarmistrzowskich na świecie otrzymało zlecenie od swoich rządów do produkcji zegarków na rękę dla żołnierzy. Większość z nich posiadała jakąś formę nietłukącego szkła, wodoodporność, a także podstawową lumę, aby można było czytać w nocy. Kiedy wojna się skończyła, kombatanci mieli własne zegarki na rękę i wkrótce stały się elementem mody. Zarówno cywile, jak i weterani zaczęli nosić bardziej casualowe i eleganckie stroje, a firmy zegarmistrzowskie zaczęły opracowywać różne style dla szerszej publiczności.

Kiedy nadeszła II wojna światowa, kraje ponownie zaczęły zamawiać zegarki wojskowe. Stworzono nowe, bardziej zaawansowane i dokładne czasomierze do pracy w terenie. Przede wszystkim Anglia wyemitowała dwanaście firm, aby stworzyć standardowy zegarek polowy na czas wojny. Szwajcarzy kontynuowali produkcję cywilnych urządzeń do pomiaru czasu, podczas gdy pozostałe główne kraje europejskie (a także Stany Zjednoczone i Japonia) inwestowały w tworzenie urządzeń wojskowych. Niemniej w wielu przypadkach inne kraje zaangażowane w wojnę zlecały szwajcarskim markom produkcję zegarków dla własnych armii.

Kryzys kwarcowy 

Kolejnym ważnym rozdziałem w historii zegarka na rękę jest tzw. „kryzys kwarcowy”. Do lat 80. mechanizm wewnątrz większości zegarków był całkowicie mechaniczny, składał się z kilku elementów złożonych przez mistrza. Jednak w 1969 roku światowej sławy firma zaprezentowała pierwszy kwarcowy zegarek Seiko. Był to zegarek, który opierał się na krysztale kwarcu, oscylującym pod wpływem małych impulsów elektrycznych (raz na sekundę), aby wysunąć wskazówki do przodu. Ten nowy model był o wiele dokładniejszy w pomiarze czasu niż wiele zegarków mechanicznych, a także tańszy w produkcji. W latach 80-tych, kiedy wdrożono technologię, która umożliwiała masowy sprzęt elektroniczny, zegarki kwarcowe stały się niezwykle popularne, całkowicie przyćmiewając ich mechaniczne odpowiedniki.

Trzeba jednak przyznać, że część „kryzysowa”  dotknęła głównie przemysł szwajcarski. Dumni zegarmistrzowie odmawiali przystosowania się do nowej technologii, podczas gdy w tym samym czasie firmy japońskie i amerykańskie ( na przykład  zegarki Timex) prężnie się rozwijały się. Doprowadziło to również do tego, że kilka nowych firm z branży elektronicznej zajęło się zegarmistrzostwem (na przykład Casio), co spotkało się z niezadowoleniem mechanicznych purystów. Zegarki mechaniczne nie zniknęły od tego momentu, jak można sobie wyobrazić. Obecne firmy - takie jak Epos - nadal produkują wysokiej jakości zegarki mechaniczne i są poszukiwane przez konsumentów jako przenośne dzieła rzemiosła i sztuki.

W stronę przyszłości, czyli smartwatche

Najnowsza historia zegarków naręcznych to oczywiście smartwatche. Wielofunkcyjne urządzenia łączące działanie telefonu z czasomierzem, dają dostęp do wielu specjalistycznych aplikacji sportowych. I tak z urządzeniami Suunto, czy Garmin możemy układać indywidualny program treningowy, mierzyć czas kolejnych okrążeń, czy nawet badać swój puls. W wielu modelach dostępne są także funkcje liczenia kalorii, kroków, a niekiedy nawet przypomnienia o piciu wystarczającej ilości wody. Nowoczesne smartwatche pozwolą nam z poziomu nadgarstka zarządzać własnym kalendarzem, jak również odbierać przychodzące na telefon powiadomienia SMS lub połączenia głosowe.

Klasyczne, wojskowe, sportowe, smartwatche - szeroki wybór zegarków znajdziesz w: www.zegarek.net

^{Artykuł sponsorowany powstał we współpracy z zegarek.net}