Silke Satjukow, Rainer Gries i „Bankerte!”

W najbliższy poniedziałek ukaże się praca pary historyków - Silke Satjukow i Rainera Griesa, pt.: „Bankarte!” Besatzungskinder in Deutschland nach 1945 (pol. „Bękarty!” Dzieci okupacji w Niemczech po 1945 roku). Autorzy poruszyli jeden z rzadkich tematów, a mianowicie losy ludzi, którzy byli dziećmi pochodzącymi z gwałtów lub dobrowolnych związków między Niemkami, a żołnierzami koalicji (Rosjanami, Amerykanami, Anglikami i Francuzami).

Historycy oszacowali, że po powstaniu czterech stref okupacyjnych na terenie Niemiec, na świat przyszło około 400 tys. dzieci pochodzących z gwałtów lub (w znacznie mniejszym stopniu) z dobrowolnych aktów miłości. Badacze z Jeny i Magdeburga sprawdzili, że tylko Francja pomagała kobietom, których dzieci pochodziły od żołnierzy francuskich. Jednak większość dzieci ze związków z tzw. „wrogiem” cierpiała przez całe życie ostracyzm społeczny. Historycy stwierdzili, że około 300 tys. dzieci pochodziło z gwałtów dokonanych przez czerwonoarmistów.

Badania wykazały, że we wszystkich czterech strefach okupacyjnych występowały gwałty na niemieckich kobietach, w tym były zmuszane do przymusowego seksu przez Amerykanów, Francuzów i Rosjan. W przypadku Anglików odkryto tylko kilka przypadków gwałtów.

Pierwsze owoce gwałtów zaczęły przychodzić na świat w okolicach wigilii 1945 roku, od razu pojawił się z nimi problem. Według zestawień statystycznych najwięcej gwałtów popełnili żołnierze sowieccy, w wyniku czego narodziły się około 2 miliony dzieci uznanych za bękarty.

Satjukow przeprowadziła setki rozmów z ludźmi, którzy urodzili się jako bękarty, przez co doznawali społecznego odrzucenia. Mówili, że często jako dzieci zadawali pytanie: kim jest mój ojciec? Tym ludziom od zawsze towarzyszyło uczucie niekompletności rodzinnej, odnalezienie ojca zawsze było nadzieją na osiągnięcie spokoju. Nadzieje taki były najczęściej płonne gdyż ojcowie po odbyciu służby okupacyjnej, wracali do swoich krajów gdzie zakładali rodziny i zapominali o nieślubnych dzieciach w Niemczech.

Młode matki nie otrzymywały żadnego wsparcia finansowego od okupacyjnych mocarstw gdyż ich żołnierze nie podlegali niemieckiemu prawu. W NRD kobiety często starały się szukać pomocy u nowych władz komunistycznych, które lansowały hasła walki o prawa kobiet. Społeczeństwo niemieckie najczęściej sugerowało tym matkom aby nie ubiegały się o alimenty tylko szukały zwykłej pracy i starały się utrzymać potomstwo. Dzieci francuskich żołnierzy uznane zostały za francuskich obywateli, ponad 1500 z nich zostało oddanych do adopcji we Francji.

Jest to temat o tyle ciekawy ponieważ pozwala schemat „dzieci okupacyjnych” lub „dzieci pochodzących z gwałtów” przenieść na inne regiony w Europie. Masowe gwałty odbywały się na obszarach przez, które przechodziły wielkie armie - sowiecka, niemiecka etc. W Polsce także dochodziło do tysięcy gwałtów i być może w przyszłości ktoś dokona podobnych badań co historycy z Jeny i Magdeburga.

Link do zakupu książki: http://www.campus.de/buecher-campus-verlag/wissenschaft/geschichte/bankerte-9692.html