„Protokoły mędrców Syjonu. Autentyk czy falsyfikat” — J. Tazbir — recenzja

Wznowiona w marcu 2012 r. przez Iskry „Biblia Antysemityzmu” (przedruk wydania Protokołów… z 1938 r.), opatrzona została wyjątkowo dokładną i skrupulatną analizą znanego badacza dziejów kultury staropolskiej oraz reformacji i kontrreformacji w Polsce, profesora Janusza Tazbira. Tazbir śledzi historie teorii spiskowych w Europie (rzeź hugenotów, Wielka Rewolucja Francuska, powstanie listopadowe – wywołane przez Żydów, masonów, Jezuitów), pamfletów (w tym najsłynniejszego dzieła naszego krajana – Hieronima Zahorowskiego – skierowanego przeciwko dawnym preceptorom – Poufnym radom Towarzystwa Jezusowego z 1614 roku), nakreślając tło do powstania Protokołów Mędrców Syjonu.

 Protokoły Mędrców Syjonu (ros. Протоколы Сионских мудрецов), oparte rzekomo na wykładach wygłoszonych podczas I Kongresu Syjonistycznego w Bazylei (1897), zostały po raz pierwszy ogłoszone w petersburskim czasopiśmie „Russkoje Znamia” (1903), dwa lata później ukazały się w postaci książki. Data nieprzypadkowo zbiegła się z wydarzeniami rewolucji 1905 roku. Wszystko wskazuje bowiem na to, że pamflet został sporządzony z inicjatywy carskiej ochrany, która za jego pomocą chciała zwalczyć ruch rewolucyjny. Z Protokołów… wynikało, że sprawcami wszystkich przewrotów społecznych są Żydzi, spodziewający się na tej właśnie drodze dojść do panowania nad światem. Przez dziesiątki lat wznawiane i szeroko komentowane na całym świecie stały się podstawą nowej fali antysemityzmu, mimo, że zawierają one wiele sprzeczności, powtórzeń, a dziś ich język bawi naiwnością.

Protokoły mędrców Syjonu w swoich 24 wykładach zawierają trzy główne wątki, mianowicie krytykę liberalizmu, omówienie sposobów, jakimi mędrcy pragną dojść do władzy, wreszcie wizję świata, która ma powstać po zwycięstwie zawiązanego przez nich spisku. Ich twórcy wychodzą z założenia, że wolność polityczna, tak pociągająca wielu ludzi, nie może być nigdy w praktyce urzeczywistniona. Zaprowadzić porządek może jedynie despota, niecofający się przed terrorem. Przemoc jest jedyną sprawdzająca się formą rządu: do jej sprawowania niezbędna jest siła, ta zaś wynika z posiadania kapitału. Należy doprowadzić do ruiny państwa chrześcijańskie, nad czym mędrcy Syjonu od dawna pracują. Wszelkimi sposobami należy wprowadzić i popierać destabilizację, przede wszystkim zaś wywoływać rewolucje społeczne, rozruchy i niepokoje. I tak dalej, i tak dalej. Będzie też o lożach masońskich opanowanych przez Żydów, o tym że pornografia została specjalnie wynaleziona przez mędrców dla zdemoralizowania Zachodu i żydowskim nacjonalizmie w podkreślanej co rusz formie narodu wybranego (per me regnant – przeze mnie panują królowie).

Tekst Janusza Tazbira to dokładna analiza niesławnych Protokołów. Jednak czy jest to wystarczająca przesłanka do lektury tego dokumentu źródłowego? Bo w większości Protokoły… budzą lekkie politowanie (np. psychologia gojów, król żydowski – papieżem wszechświata), a po paru „wykładach” nużą powtórzeniami (naród wybrany, goje-podludzie). Jest to niewątpliwie ciekawy przykład z ubiegłego stulecia, że nawet naiwny pamflet może skutecznie oddziaływać na masy. A czy dziś jest z resztą inaczej?

Plus minus

Na plus:

+ bardzo szczegółowa analiza J. Tazbira

+ temat

+ staranne wydanie

Na minus:

– lektura „Protokołów” nieco męczy

Tytuł: Protokoły mędrców Syjonu. Autentyk czy falsyfikat

Autor: Janusz Tazbir

Wydanie: 2012

Wydawca: Iskry

ISBN: 83-207-1742-6

Stron: 300

Oprawa: miękka

Cena: ok. 30 zł

Ocena recenzenta: 6,0/10