„Samotny krzyżowiec. Tom II. Ścieżki przeznaczenia” — M. Orłowski — recenzja

Ścieżki przeznaczenia to II tom cyklu Samotny Krzyżowiec. Marek Orłowski po raz kolejny zabiera nas do Ziemi Świętej by śledzić poczynania krzyżowców, a dokładnie jednego super-rycerza Rolanda de Montserrat, zwanego Czarnym Rycerzem, od koloru noszonej zbroi.

Marek Orłowski, a właściwie Marko Szapkarow–Orłowski, urodził się w 1958 roku w Warszawie. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w macedońskim Skopje. Jego zamiłowanie do historii średniowiecznej i zabytkowej broni zaowocowało książkową serią pod tytułem Samotny Krzyżowiec. Ścieżki przeznaczenia to II tom cyklu, którego akcja ma miejsce w 1189 roku, dwa lata po strasznej klęsce armii jerozolimskiej w bitwie pod Hittin.

W poprzedniej części (Miecz Salomona) by uratować Jeruzalem od całkowitej zagłady rycerz de Montserrat udaje się na sekretną misję dyplomatyczną powierzoną mu przez wielkiego mistrza Zakonu Templariuszy Gérarda de Ridefort. Ma się dostać do Starca z Gór, przywódcy skrytobójczej sekty assasynów w syryjskich górach. Na zamku Masjaf wpada jednak w śmiertelną pułapkę (około 1176 roku zamek prawdopodobnie przejęty został przez asasynów; w grach z serii Assassin’s Creed w masjafskim zamku mieściła się ich siedziba.).

Teraz w Ścieżkach przeznaczenia Czarny Rycerz musi przechytrzyć assasynów i wyjść cało z przygody pełnej zdrad, niebezpieczeństw i magii związanej z Arką Przymierza. Sprzymierzony z górskim plemieniem Kurdów stara się ostrzec templariuszy o zdradzie i odzyskać mityczny przedmiot, który ma zmienić losy wojny w Zamorzu.

Oprócz oblężenia Akki z początkowego rozdziału nie mamy tu wiele wydarzeń historycznych, a akcja skupia się w całości na poczynaniach głównego bohatera. Autor ukazuje przy okazji zwyczaje i obyczaje ludów Syrii i specyficzny klimat epoki.

Jak zaznaczył sam Orłowski, historia ewoluuje w kierunku powieści awanturniczej, a nawet fantastyki baśniowej, czyli fantasy. Roland z Montferratu staje się frankijskim superbohaterem. Widać też wyraźną inspirację filmem Królestwo Niebieskie Ridleya Scotta. W jednym pojedynku zabija (sam ranny i wyczerpany) dziesięciu [sic!] wojowników szajcha Raszida ad-Din Sinana, walczy mitycznym mieczem z nieziemskiego metalu zaklętym przez Szatana, kilkakrotnie wymyka się pewnej śmierci. Jak bohaterowie średniowiecznych chansons de geste jest rycerzem bez skazy i zmazy, ceni nade wszystko odwagę i honor, jest dzielny i prawy, by podobać się Bogu, broni bezbronnych i słabszych, mówi zawsze prawdę, choćby miał zginąć, staje wyłącznie do uczciwej walki i zawsze wygrywa – bo prawda leży po jego stronie. Fani baśni na pewno będą zadowoleni. A co z innymi czytelnikami?

Drugą powieść Marka Orłowskiego znów czyta się dobrze. Pojedynki opisane są realistycznie i fachowo, akcja jest bardzo dynamiczna, a jej zwroty nie pozwalają łatwo odłożyć lektury. Ale z czasem już nieco męczą, od połowy książki czuć już lekki przesyt, a końcowe magiczne sceny lekko bawią naiwnością. Chce się rzecz – za dużo tego!

Historię Czarnego Rycerza okrasza zbyt wiele nadprzyrodzonych zjawisk, ale czy nie było tak choćby w legendach o królu Arturze czy w germańskich eposach o bohaterach? To już rzecz gustu.

Drugi tom rewelacji nie przyniósł i na pewno jest słabszy od poprzednika. Powieść czyta się szybko, ale pozostawia historyczny niedosyt. Nadaje się za to na „zabicie czasu” w podróży.

Plus Minus

Na plus:

+ dynamiczna akcja

+ klimat Outremer

+ poprawne wydanie

Na minus:

– jeszcze więcej elementów fantastycznych

– fabuła nieco naiwna

– niektóre wątki „odgrzewane”

– postać głównego bohatera momentami naiwna

Tytuł: Samotny krzyżowiec. Tom 2. Ścieżki przeznaczenia

Autor: Marek Orłowski

Wydanie: 2014

Wydawca: Instytut Wydawniczy Erica

ISBN: 978-83-64185-66-3

Stron: 368

Oprawa: miękka

Cena: ok. 35 zł

Ocena recenzenta: 5/10