„Mężczyźni z różowym trójkątem. Świadectwo homoseksualnego więźnia obozu koncentracyjnego z lat 1939-1945” – H. Heger – recenzja

Pedały, zboczeńcy, dupojebcy, ciepli bracia.... To tylko skromny wybór obelg jakimi byli obrzucani więźniowie z różowym trójkątem. Homoseksualiści, bo o nich mowa, zajmowali do roku 1942 w systemie niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych miejsce porównywalne do miejsca Żydów i polskich księży katolickich, czyli śmieci. Można było ich bezkarnie mordować i dręczyć, pracowali w najgorszych komandach. Do tego musieli nosić dużo większe obozowe winkle (trójkąty) niż reszta więźniów. Byli zawsze na celowniku.

Paragraf 175, czyli podstawa prawna do zatrzymania osoby utrzymującej kontakty seksualne z przedstawicielami tej samej płci, obowiązywał w niemieckim kodeksie karnym od roku 1871. W 1935 r. prawo zostało zaostrzone, karząc także takie zachowania jak pocałunki i trzymanie się za ręce. Homoseksualiści teoretycznie byli skazywani na określoną czasowo karę więzienia, jednak po „odsiadce” kierowani byli do obozu koncentracyjnego, jako objęci tzw. aresztem ochronnym (Schutzhaft). Po zakończeniu II wojny światowej paragraf 175 nadal obowiązywał. Podtrzymanie penalizacji homoseksualizmu spowodowało, że „różowe trójkąty” nie mogły uzyskać odszkodowania za pobyt w obozie, a nawet wspominać o swoim uwięzieniu publicznie. Spowodowało to istotną lukę we wspomnieniach byłych więźniów. Mężczyźni z różowym trójkątem to pierwsza tego typu relacja opublikowana w 1972 roku.

Kim jest Heinz Heger? Właściwie można go nazwać symbolem więźniów homoseksualnych. Jest to pseudonim, pod jakim Johann Neumann wydał wspomnienia będące sklejką relacji Josefa Kohouta i innych więźniów homoseksualistów, a także apelujących do czytelnika i podlegających jego wewnętrznej rozwadze wtrętów autorstwa samego Neumanna. Nie ma jednego Heinza Hegera. Jednak nie jest to żadnym minusem relacji, które są po prostu szczere i niejednokrotnie stawiające narratora w dość dwuznacznej sytuacji. Jak bowiem przejść obojętnie wobec faktu, że utrzymywał on kontakty seksualne z obozowymi prominentami? Można, jeśli zrozumie się, że obóz koncentracyjny to zupełnie inny świat, nie ma w nim łatwych i oczywistych wyborów. I jeśli przyjmie się, że więźniowie heteroseksualni niejednokrotnie zostawali piplem (czyli kochankiem) kapo czy blokowego, żeby przeżyć.

Społeczeństwo świata od zawsze jest zakłamane. Bo czym jest paragraf 175 w obliczu tego, że więźniowie heteroseksualni niejednokrotnie utrzymywali w obozie stosunki homoseksualne cały czas podkreślając, że „oni są normalni”? Warto także wspomnieć, że wśród różowych trójkątów nie było pedofili. Ci, którzy dopuszczali się tej zbrodni byli osadzani w obozie z trójkątem zielonymi, jako zwykli kryminaliści.

Ile straciliśmy wraz z milczeniem więźniów z różowym trójkątem przedstawia jeden z przytoczonych w książce opisów. Hans Aumeier, Lagerführer KL Flossenburg, później pełniący tę samą funkcję w KL Auschwitz I, był nazywany przez więźniów „dyżurnym onanistą”. Według Hegera miał onanizować się w trakcie wykonywania kary kozła (chłosty na specjalnie skonstruowanym koźle). W żadnej znanej mi relacji dotyczącej Aumeiera taka informacja nie występuje. Co jeszcze, do ogólnego portretu SS mogły wnieść te przemilczane relacje?

Wspomnienia Mężczyźni z różowym trójkątem. Świadectwo homoseksualnego więźnia obozu koncentracyjnego z lat 1939-1945 to książka, która nie zostanie odebrana w Polsce miło, łatwo i przyjemnie. Niektórym będzie trudno przyjąć, że nie jest ona jakąkolwiek pochwałą czy gloryfikacją homoseksualizmu, że nie jest wymierzona w polskie ofiary obozów koncentracyjnych. Cierpienia nie powinno się wartościować, ale po prostu o nim mówić. Każda nacja i grupa skrzywdzona podczas II wojny światowej ma prawo do swojej pamięci i do jej wyrażania. Także homoseksualiści.

Plus/minus:

Na plus:

+ pierwsze wspomnienia więźnia homoseksualisty

+ jasne przedstawienie, że wśród różowych trójkątów nie było pedofili

Na minus:

- brak

Tytuł: Mężczyźni z różowym trójkątem. Świadectwo homoseksualnego więźnia obozu koncentracyjnego z lat 1939-1945

Autor: Heinz Heger

Wydawnictwo: Ośrodek KARTA

Rok wydania: 2016

ISBN: 978-83-64476-56-3

Liczba stron: 149

Oprawa: broszurowa

Cena: 34,00 zł

Ocena recenzenta: 10/10

^{Korekta: Patrycja Grempka}

^{Redakcja merytoryczna: Łukasz Konopko}