Recenzja gry: Steel Division 2

Popularność strategii Steel Division: Normandy 44 skłoniła jej twórców do stworzenia kontynuacji w postaci Steel Division 2. Podobnie jak w pierwszej części gra osadzona jest w realiach II wojny światowej. Jednak tym razem polem bitwy będzie front wschodni i sowiecka Operacja Bagration.

Steel Division 2

Gra Steel Division 2 jest dziełem francuskiego studia Eugen Systems, które jest znane ze strategicznych produkcji, do których należą Act of War, R.U.S.E i Wargame. Ich najnowsza gra jest kontynuacją tytułu Steel Division Normandy 44, której akcja toczyła się na froncie zachodnim. Jej oceny były na tyle dobre, że jej twórcy postanowili wyprodukować jej kontynuację. Jednak tym razem wirtualne bitwy gracze toczyć będą się na wschodzie.

Operacja Bagration

Sowiecka ofensywa Armii Czerwonej, która przeszła do historii jako Operacja Bagration (Białoruska Strategiczna Operacja Ofensywna) była jedną z największych, jak nie największą klęską niemieckiej armii podczas II wojny światowej. Jej nazwa pochodzi od nazwiska Piotra Iwanowicza Bagrationa, rosyjskiego bohatera doby wojen napoleońskich. Walki na tym froncie to raczej jej zapomniany etap. Nie przebił się do popkultury jak lądowanie w Normandii, czy oblężenie Stalingradu mimo, iż klęska Wehrmachtu była druzgocąca. Zaledwie w niespełna dwa miesiące od dnia 22 czerwca do 19 sierpnia 1944 r. Sowieci zupełnie rozbili Niemców. Udało im się niemal całkowicie zniszczyć Grupę Armii „Środek” i odnieść decydujące zwycięstwo na froncie wschodnim. O skali zwycięstwa świadczy nie tylko jego szybkość, ale także to, że w trakcie operacji zginęło 260 - 400 tys. niemieckich żołnierzy, a dalsze 116 - 158 tys. miało trafić do niewoli. Teraz do tej operacji sięgnęli twórcy Steel Division 2, dając graczom możliwość jej odtworzenia na ekranach komputerów.

Pole bitwy

Jeśli myślicie, że Steel Division 2 to strategia, w której budujecie bazę, budynki i następnie szkolicie jednostki to jesteście w błędzie. Gra jest oparta na zupełnie innej koncepcji. Kluczem do zwycięstwa jest opanowanie konkretnych punktów na mapie, a przez to kontrolowanie danego terytorium. Co w praktyce oznacza rozbicie lub wyparcie z niego jednostek wroga. Jednakże zwycięzcą jest nie ten, który zniszczy więcej sił przeciwnika, ale ten który opanuje dane strefy. Im ma ich więcej tym czas zwycięstwa będzie krótszy. Do wyboru mamy kilka trybów, ale poszczególne bitwy w ramach kampanii, albo po prostu bitwy historyczne albo tryb wieloosobowy.

W tej grze należy mądrze dysponować jednostkami znajdującymi się na mapie, a także w odpowiedni sposób wprowadzać do bitwy posiłki (używając punktów zaopatrzenia). Gra jest skonstruowana w ten sposób, że koniecznym warunkiem zwycięstwa jest kooperacja różnych jednostek. Wysłanie oddziału złożonego z samych czołgów skończy się niechybnie klęską.

Kluczowe jest odpowiednie wykorzystanie wojsk do opanowania pola bitwy (punktów na mapie). Ważne znaczenie ma zwiad, bez niego działo przeciwpancerne wroga skutecznie może zniszczyć nasze czołgi. Gra wymusza przez to taktykę poruszania się po mapie całym oddziałami złożonymi z piechoty, czołgów, wozów wsparcia, jednostek przeciwlotniczych itp.

Nasze jednostki przesuwają linię frontu, co pozwala na opanowywać dane strefy. Im nasz oddział potężniejszy tym sprawniej będzie przesuwał front w stronę wroga. W grze znajdują się także naturalne przeszkody i zabudowania, które również można wykorzystać. Są one użyteczne przede wszystkim do obrony, ale też pozwalają organizować zasadzki czy ograniczają lub zwiększają zasięg naszego ostrzału. Zatem gra wymaga od gracza sporej koordynacji w zarządzaniu grupami bojowymi. By odnieść zwycięstwo należy nie tylko stworzyć zrównoważone grupy bojowe, ale także użyć zwiadu i uważać na naturalne ukształtowanie terenu.

Powyższe zawiłość z jednej strony są niewątpliwie atrakcją dla gracza i pozwalają na popisanie się zmysłem taktycznym, ale jednocześnie powodują, że próg wejścia do rozgrywki jest spory. Twórcy stworzyli samouczek, który bardzo pobieżnie zapoznaje gracza z mechaniką rozgrywki. Zatem osoby, które nie grały w Steel Division: Normandy 44 mogą mieć trudne początki z tym tytułem. Pozostaje ratowanie się internetowymi poradnikami lub rozgrywkami zamieszczonymi na YouTube.

Jednostki 

Gracz by osiągnąć swoje cele ma do wyboru całe spektrum różnych typów jednostek. Pierwszym z nich, ale niezwykle ważną jest zwiad. W teren możemy wysłać np. pojazd zwiadowczy, oddział zwiadowców czy drużynę snajperów. Następnie stanowiąca trzon naszej armii piechota w postaci drużyn strzelców i szturmowców, drużyn inżynierskich oraz żołnierzy zaopatrzonych w miotacze ognia. Wreszcie w bój możemy wysłać czołgi lekkie, średnie i ciężkie. Oczywiście czołg ciężki będzie znacznie droższy, ale bez problemu poradzi sobie z kilkoma słabszymi czołgami wroga. Przeciwko czołgom można skierować działa przeciwpancerne, drużynę przeciwpancerną oraz niszczyciele czołgów. Na samoloty, które także możemy użyć w boju, najskuteczniejsze będą działa przeciwlotnicze. W grze należy także wykorzystywać jednostki wsparcia, takie jak ciężarówki zaopatrzenia. Ostatnim typem jednostek jest artyleria. Wszystkie użyte w Steel Division 2 jednostki wzorowane są na historycznych oddziałach. Zarówno pod względem nazw, ale także ich wyglądu i uzbrojenia. Dzięki temu udało zbudować się duży realizm, co pozwala szybko wczuć się w klimat gry. Realizm jest budowany także poprzez niezbędność uzupełniania zapasów amunicji czy poprzez wpływ stanu psychologicznego na skuteczność danej jednostki.

Tryb wieloosobowy

Tryb wieloosobowy powinien być solą tej gry. Po pewnym czasie sztuczna inteligencja nie powinna stanowić wyzwania dla gracza. Inaczej jest gdy rywalem jest inny człowiek. Wówczas rozgrywka jest bardziej nieprzewidywalna. Jednak problemem w Steel Division 2 jest matchmaking. Nie tylko długo czeka się na dobór przeciwnika, to gdy ten się pojawi rozgrywka często jest bardzo nierówna. Trafia się na bardzo niedoświadczonego gracza, którego pokona się z łatwością lub starego wyjadacza, który nie da nam żadnych szans. Jednak gdy uda nam się trafić na równego sobie przeciwnika taka bitwa jest świetną rozrywką.

The Death on the Vistula

Niedawno ukazał się także dodatek do gry, który zawiera w sobie dodatek przenoszący graczy na terytorium Polski. Do gry zostały wprowadzone Armia Krajowa oraz 1. Polska Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, a także Dywizja Pancerna SS „Wiking„ i Dywizja Pancerno-Spadochronowa ”Hermann Göring”. Dodatek oferuje także 4 nowe bitwy historyczne.

Podsumowanie

Steel Division 2 to propozycja przede wszystkim dla fanów strategicznych gier osadzonych w historycznych realiach. Duży realizm rozgrywki zarówno na polu jej mechaniki jak i w warstwie wizualnej jest jej dużym atutem. Pozwala to poczuć się jak prawdziwy generał, który swoimi taktycznymi posunięciami tworzy historię. Jednak gra ma dość wysoki próg wejścia. Starzy wyjadacze grający w pierwszą odsłonę Steel Division od razu będą mogli w pełni cieszyć się rozgrywką. Niestety zupełnie nowi gracze będą musieli włożyć niemało wysiłku w opanowanie podstaw i osiągnięcie nawet przeciętnego poziomu. To może wielu z nich zrazić, ale Ci, którzy wytrwają zostaną nagrodzeni ciekawą i różnorodną rozgrywką.