Krótka historia piłki nożnej

Futbol należy do najpopularniejszych sportów na świecie. Przyciąga dziesiątki tysięcy kibiców na stadiony i setki milionów przed telewizory. Warto zatem cofnąć się w czasie i przyjrzeć się jego początkom.

Oczywiście piłka nożna jako gra nie ogranicza się tylko do tego, co dzieje się na boisku. Nawet najlepszy bukmacher w przeszłości nie mógłby przewidzieć, że dyscyplina sportowa o dość nieskomplikowanych zasadach, przerodzi się w poważny biznes, w którym obraca się potężnymi kwotami. Jednak początki piłki nożnej były mniej wyraźnie niż obecne profity, które przynosi piłkarzom czy trenerom.

Początki gier z piłką

Starożytny grecki zawodnik balansujący piłką. Część marmurowej steli znalezionej w Pireusie, ok. 400-375 pne.

Na początku wszystkie sporty związane z kulistym przedmiotem były ze sobą tożsame. Pierwotna piłka nożna miała w sobie trochę ze współczesnej koszykówki czy siatkówki. Zasad w zasadzie nie było albo ustalano je przed konkretnym meczem.

Pierwsze przypadki aktywności opierających się na zabawie czymś, co dzisiaj nazwiemy futbolówką, pojawiły się już 2300 lat temu w Chinach – jej nazwa to „cuju”. Była ona elementem przygotowań do zmagań militarnych cesarskiej armii. Miała rozwijać ducha współpracy wśród żołnierzy, a także uczyć nieocenionej na bitewnym polu dyscypliny.

Prafutbol pojawił się także w Japonii pod nazwą „kemari”. W przeciwieństwie do Chin, japońskie początki piłki nożnej związane były ze sferą religijną i dotyczyły jedynie wyższej warstwy społeczeństwa.

Piłka nożna w starożytności

Starożytni Grecy oraz Rzymianie również grali w coś, co przypomina dzisiejszą piłkę nożną, ale na pewno nie była to aktywność równie popularna jak sztuki walki czy, jeśli chodzi o Rzym, wyścigi rydwanów. Rzymskie „harpastum„, które wyewoluowała z greckich „espikyros„ i ”phaininda” było uprawiane głównie przez legionistów. Była to gra bardzo brutalna. Zawierała w sobie elementy walki, w szczególności zapasów – na porządku dziennym było stosowanie chwytów duszących.

Część historyków sportu uważa, że to właśnie rzymskie „harpastum” było prototypem dla średniowiecznych odmian futbolu ludowego.

Piłka nożna w średniowieczu

Średniowieczny futbol ludowy („mob football”), który wykiełkował na Wyspach Brytyjskich, polegał na przetransportowaniu futbolówki we wcześniej przeznaczone do tego miejsce. Najczęściej była to brama danego miasta. Inne reguły zasadniczo nie istniały. Poszczególne zespoły liczyły nawet po kilkaset zawodników. Bardzo często dochodziło do tego, że trakcie meczu miasta były niszczone.

Brutalność i negatywny wpływ „mob football” na miejską infrastrukturę sprawiły, że rozrywka ta była zakazywana przez władzę królewską. Mimo tego mieszkańcy brytyjskich miast nie zaprzestawali w niego grać. Zyskiwał on na popularności, a nawet dotarł do brytyjskich kolonii.

Zespół Aston Villa w 1897 roku, po wygraniu zarówno Pucharu Anglii, jak i Mistrzostwa Anglii.

Piłka nożna w nowożytności

Za początek współczesnej piłki nożnej uważa się wiek XIX. Wtedy to w Wielkiej Brytanii zaczęto spisywać jej pierwsze uniwersalne reguły. W 1848 r. zrobiono to w Cambridge, a w 1857 r. w Sheffield. Są to kamienie milowe w oddzielaniu się piłki nożnej, jaką znamy dzisiaj, od innych gier związanych z przemieszczaniem futbolówki.

Poprzez kodyfikowanie reguł zaczęto wykluczać możliwość chwytania piłki w ręce. Konflikt wobec tej sprawy przyczynił się do powstania dwóch odrębnych federacji. Pierwszą z nich była The Football Association (1863.r), która w swoich przepisach sprzeciwiała się możliwości grania rękoma. Druga to Rugby Football Union (1871 r.), która dopuszczała taką możliwość. W taki oto sposób powstały jako odrębne sporty piłka nożna oraz rugby.

Informacja dodatkowa

^{Artykuł powstał we współpracy z bukmacher-legalny.pl.}

^{Niezależnie od treści zawartej w artykule (we wszystkich artykułach poświęconym podobnej tematyce jak ten) i na stronach, do których znajdują się linki koniecznie dla swojej wiedzy zapoznaj się z komunikatami dotyczącymi konsekwencji udziału w nielegalnych grach hazardowych, o ryzyku związanym z uczestnictwem w zakładach bukmacherskich (hazard związany jest z ryzykiem), o posiadaniu zezwolenia przez podmioty urządzające zakłady.}