„Karabiny, karabinki i pistolety maszynowe. Encyklopedia długiej broni wojskowej XX wieku” – A. B. Żuk – recenzja


Zanim pojawił się Internet, podstawowym źródłem wiedzy o broni palnej były encyklopedie. Te ciężkie tomy stanowiły sacrum dla wszystkich zainteresowanych historią uzbrojenia. Często trudne do zdobycia, wywoływały uczucie dumy u właściciela, a zazdrości u znajomych. Karabiny... Aleksandra B. Żuka to jedna z tych pozycji.

Karabiny, karabinki i pistolety maszynowe. Encyklopedia długiej broni wojskowej XX wieku to drugi tom po Rewolwerach i pistoletach…1 opus vitae wybitnego rosyjskiego bronioznawcy Aleksandra B. Żuka. Celem Rosjanina było stworzenie pełnej encyklopedii broni palnej oraz wydanie jej w kilku tomach. Niestety, z powodu jego śmierci, ukazały się tylko dwa tomy, dotyczące broni krótkiej oraz broni długiej przeznaczonej dla pojedynczego żołnierza. W planach autora znajdowało się jeszcze opracowanie broni zespołowej.

Encyklopedia doczekała się pierwszego polskiego wydania dopiero w 2016 roku (dwa lata po Rewolwerach…), prawie dwadzieścia lat po jej premierze (w 1987 roku w ZSRR). Na szczęście dla polskiego czytelnika, długi czas oczekiwania wydawnictwo Bellona wynagrodziła wspaniałym wydaniem – twarda oprawa (z rzucającą się w oczy okładką), dobrej jakości papier, świetne grafiki (staloryty w jednej skali, nie żadne zdjęcia czy rysunki konturowe) i wysoki poziom tłumaczenia w pełni zaspokoją zniecierpliwionych. 320-stronnicowa pozycja obfita w bogate opisy i objaśnienia, przejrzyście podzielona i, przede wszystkim, świetnie napisana, będzie stanowiła jedną z tych książek, do których zagląda się często i nigdy się jej nie chowa w dalekie zakamarki biblioteczek.

Elementem kluczowym dla przejrzystości tekstu jest z pewnością jego podzielenie na cztery główne części. Kolejno pojawiają się opracowania: karabinów powtarzalnych, karabinów samopowtarzalnych i automatycznych na nabój pełnej mocy, pistoletów maszynowych i karabinów automatycznych na nabój pośredni. Podział ten jest podyktowany kilkoma względami, przede wszystkim autor pragnął zachować pewną chronologię, tj. rozpocząć opracowanie od najstarszych typów broni. Poza tym podział ten zlikwidował bardzo prawdopodobny chaos. Aleksandr Żuk napisał również świetny wstęp do każdego rozdziału, dzięki czemu czytelnikowi dużo łatwiej przychodzi zgłębianie tajemnic różnych typów broni palnej z całego świata. Poszczególne rozdziały również są podzielone, już nie chronologicznie, lecz alfabetycznie, tj. bez faworyzowania autor opisuje konstrukcje ze względu na państwo, z którego pochodzą. Stąd właśnie rozdział o karabinach powtarzalnych zaczyna się od argentyńskich Mauserów, a kończy na włoskich Carcano.

Oprócz właściwych rozdziałów przedstawionych w poprzednim akapicie, na końcu książki czytelnik może odnaleźć trzy załączniki, poświęcone kolejno amunicji, sposobom ładowania broni oraz bagnetom. Jest to świetne uzupełnienie Encyklopedii…, której lektura daje właściwie pełną wiedzę dotyczącą długiej broni wojskowej XX wieku.

Ze wszystkich elementów książki największe wrażenie z pewnością robią staloryty. Ogromny talent graficzny Aleksandra Żuka, który ostatecznie brał udział w projektowaniu rosyjskich mundurów wojskowych, został w Encyklopedii… w pełni zawarty. Obrazy są bardzo dokładne, oddają pełną szczegółowość konstrukcji, zaś dzięki zachowaniu jednej skali, czytelnik jest sobie w stanie wyobrazić ich wielkość czy ergonomię.

Karabiny, karabinki i pistolety maszynowe. Encyklopedia długiej broni wojskowej XX wieku to pozycja wybitnie dobra. W dobie Internetu, gdzie można na pewno znaleźć dużo więcej informacji dotyczącej broni palnej, nie spodziewam się, niestety, nagłego przyrostu jej popularności. Jednak jako zwolennik fizycznych nośników wiedzy, dla Encyklopedii… Aleksandra B. Żuka na pewno znajdę godne miejsce w mojej małej biblioteczce.

 

Plus minus:

Na plus:

+ piękne wydanie

+ bardzo dobre, szczegółowe grafiki

+ dobre tłumaczenie

+ wysoki poziom merytoryczny

Na minus:

- brak

 

Tytuł: Karabiny, karabinki i pistolety maszynowe. Encyklopedia długiej broni wojskowej XX wieku

Autor: Aleksandr B. Żuk

Wydawca: Bellona

Rok wydania: 2016

ISBN: 978-83-11-13952-7

Liczba stron: 320

Okładka: twarda

Cena: 79 zł

Ocena recenzenta: 10/10

 

Redakcja merytoryczna: Grzegorz Antoszek

Korekta: Karolina Gościniak

  1. A. B. Żuk, Rewolwery i pistolety. Encyklopedia współczesnej krótkiej broni palnej, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2014, recenzja dostępna pod adresem: https://historia.org.pl/2017/02/25/rewolwery-i-pistolety-encyklopedia-wspolczesnej-krotkiej-broni-palnej-a-b-zuk-recenzja/ []

Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Opinie i ocena zawarte w recenzji wyrażają wyłącznie zdanie recenzenta, nie musi być ono zgodne ze stanowiskiem redakcji. Z naszą skalę ocen i sposobem oceny możesz zapoznać się tutaj. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanej recenzji, by to zrobić wystarczy podać swój nick i e-mail. O naszych recenzjach możesz także porozmawiać na naszym forum. Na profilu "historia.org.pl" na Facebooku na bieżąco informujemy o nowych recenzjach. Możesz także napisać własną recenzję i wysłać ją na adres naszej redakcji.

1 komentarz

  1. Tomasz pisze:

    Ehem. Oczywiście zgadzam się z opinią, aczkolwiek recenzent był łaskaw pominąć fakt, że dobra połowa tekstu została dopisana przez naszego krajowego guru broni palnej Leszka Erenfaihta. Dzięki temu ksiażka w porównaniu do wydania rosyjskiego nie tylko nabrała więcej treści, ale jeszcze zyskała na poczyności, kto czytał artykuły Erenfaichta ten wie o czym piszę. Jeżeli nie czytałeś - nawet nie podchodź do dyskusji o broni.

Zostaw własny komentarz