Konserwacja „Bitwy pod Grunwaldem” Jana Matejki

W niedzielę 13 czerwca 2010 r. będzie można po raz ostatni obejrzeć obraz Bitwa pod Grunwaldem Jana Matejki przed jego półtoraroczną konserwacją.Po raz pierwszy w historii polskiego muzealnictwa zwiedzający będą mogli poznać tajemnicę przywracania blasku zabytkowemu dziełu malarskiemu i na żywo śledzić kolejne etapy pracy konserwatorów.

Fragment słynnego obrazu Jana Matejki Bitwa pod Grunwaldem

Namalowany w 1878 roku obraz Jana Matejki pt. Bitwa pod Grunwaldem przez lata wywoływał liczne polemiki; od kontrowersji natury artystycznej, przez odczytania nie zawsze zgodne z intencjami artysty, po próby interpretacji obrazu w kontekście ideologiczno-politycznym. Dzieło Matejki nigdy jednak nie popadło w zapomnienie. Dzięki powszechnie zrozumiałym formom ekspresji na trwałe wrosło w zbiorową świadomość społeczeństwa, w którym umacniało poczucie narodowej tożsamości i dumy. Zakupiona w 1902 roku do zbiorów Muzeum Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Bitwa pod Grunwaldem przeszła dramatyczne losy podczas II wojny światowej. Polacy niejednokrotnie ryzykowali własnym życiem, by ocalić ukrywany przed hitlerowcami słynny obraz Matejki. W roku 1949 Bitwa pod Grunwaldem trafiła do kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie, stając się w ciągu kolejnych dziesięcioleci swoistą ikoną Muzeum.

Problemy związane z konserwacją Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki, obrazu przechowywanego w czasie II wojny światowej przez 3,5 roku w ziemi, nie mają precedensu w historii konserwacji. Jest to największe dzieło w kolekcji MNW, którego powierzchnia liczy 42 m2. Dopiero sześćsetna rocznica bitwy stworzyła możliwość przeprowadzenia jego pełnej, kompleksowej konserwacji. Rozmiary obrazu powodują, że prace odbywać się mogą tylko na miejscu, w specjalnie do tego przygotowanej Sali Matejkowskiej i potrwają ok. 1,5 roku. Wyłącznym sponsorem konserwacji i restauracji Bitwy pod Grunwaldem jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Po raz pierwszy w historii polskiego muzealnictwa zwiedzający będą mogli poznać tajemnicę przywracania blasku zabytkowemu dziełu malarskiemu i na żywo śledzić kolejne etapy pracy konserwatorów. Obraz zyska nowy dublaż i metalowe krosno, stare werniksy zostaną wymienione, lico obrazu oczyszczone, warstwa malarska wyretuszowana. Program konserwatorsko-restauratorski poprzedzą szczegółowe badania, które pozwolą określić stopień degradacji materiałów organicznych i stan mikrobiologiczny obrazu. Środki finansowe na niezbędną aparaturę badawczą pochodzić będą z publicznej zbiórki pieniędzy.

Źródło: http://mnw.art.pl/