Moda na śpiewanie Depech(e)y |
25 lipca na Stadionie Narodowym w Warszawie zagra jeden z najbardziej znanych zespołów muzycznych w historii. Mowa tu o legendzie elektroniki – Depeche Mode. Wydarzenie to będzie kolejnym po koncercie Paula McCartney’a wielkim muzycznym świętem, punktem obowiązkowym na tegorocznej koncertowej mapie Polski (warto dodać, że jest ona wyjątkowo duża).
Depeche Mode podczas koncertu w 2013 r. / fot. Ailura, CC-BY-SA-3.0
Poniżej chcemy zaprezentować Państwu kilka najważniejszych i najciekawszych naszych zdaniem historii związanych z Brytyjczykami, których granie dla wielu na nowo zdefiniowało muzykę, a dla wielu muzycy z tej grupy stali się obiektem kultu. Zespół ma miliony fanów i równie wielu przeciwników. My w pisaniu tego tekstu (nie chcąc nikogo urazić) będziemy rzecz jasna jak najbardziej subiektywni .
Jest rok 1980. Do dwóch grzecznych chłopców, Andrew’a Fletchera i Vincenta Clarka, pochodzących z dobrych domów, śpiewających w chórach kościelnych oraz równie porządnego Martina Gore’a dołączył niezbyt grzeczny, wychowujący się bez ojca, posiadające tatuaże, mający w swej kartotece pierwsze konflikty z prawem oraz eksperymenty z odmiennymi stanami świadomości, a przy tym nieprzeciętnie zdolny - David Gahan. Już po pierwszym spotkaniu zapadła decyzja o włącznie go do zespołu Composition of Sound i zmianie nazwy na Depeche Mode (Szybka Moda). Owa zmiana nazwy była inspirowana francuskim magazynem mody. Po latach Martin Gore komentował ten fakt następująco: „Depeche Mode oznacza to jak szybko zmienia sie moda. Lubię brzmienie tych słów”1.
Muzycy zaczęli inspirować się modną wówczas muzyką elektroniczną i bardzo szybko Clark z Fletcherem sprzedali gitary i po jakimś czasie zakupili syntezatory. Aby na to zarobić, Fletcher pracował jako agent ubezpieczeniowy, a Gore jako urzędnik bankowy. Natomaist Gahan, nie czując wewnętrznej potrzeby zwiększania zawartości portfela (jak przystało na szanującego się artystę), uczył się w szkole plastycznej.
Kiedy udało się już tego dokonać i kupić syntezatory, nagrali swój pierwszy kawałek Photographic, który umieszczono na kompilacji Some Bizzare Album2.
Niedługo potem światło dziennie ujrzały kolejne utwory: Dreaming of Me w lutym 1981 r. (zajął 57 miejsce na brytyjskiej liście przebojów), New Life – (miejsce 11) oraz Just Can’t Get Enough (8 lokata).
W listopadzie tego samego roku ukazał się ich debiutancki album Speak & Spell. Album odebrany został dość entuzjastycznie, choć do tej beczki miodu (10 miejsce na rodzimej liście sprzedaży) dodano dość dużą łyżkę dziegciu, zarzucając muzykom infantylność w graniu i naiwność w warstwie tekstowej.
Ewolucję swojego własnego stylu (bo tak należy powiedzieć – nikt przed nimi nie grał w podobny sposób, a w latach późniejszych stali się inspiracją dla niezliczonej liczby zespołów) rozpoczęli już rok później i ewolucja ta trwa do dziś.
Zespół doczekał się miana legendarnego, wydając trzynaście albumów, nagrywając dziesiątki przebojów, dając setki koncertów, sprzedając miliony płyt.
Poniżej kilka faktów o Depeche Mode w formie „liczbowej”:
1 – piosenka grupy została użyta w serialu Smallville - mowa tu o Prescious
1 – miejsce na liście 200 najlepszych albumów alternatywnych portalu AskMen.com
3 - „koncertówki”
4 – przez tyle lat łącznie utwory zespołu utrzymały się na brytyjskiej liście TOP 10
5 - koncertów w Polsce (kolejne dwa planowane są na 25 VII 2013 r. na Stadionie Narodowym i 24 II 2014 r. w Łódzkiej Atlas Arenie)
8 - albumów kompilacyjnych
8 - box setów
10 - filmów VHS/DVD
13 - longplayów
33 – lata istnieje zespół
49 - singli (45 notowanych na UK Singles Chart)
51 – lat ma lider zespołu David Gahan
75 - wideoklipów
158 – koncertów Depeche Mode zagrał na trwającej 14 miesięcy trasie koncernowej Devotional Tour promującej album Songs of Faith and Devotion .
176 – …PLN kosztuje najtańszy bilet na koncert zespołu na Stadionie Narodowym 25 lipca 2013 r.
200 – … funtów kosztował syntezator Martina Gore’a
1200 – …PLN trzeba zapłacić za najdroższy bilet na koncert zespołu na Stadionie Narodowym 25 lipca 2013 r.
< 1200 - koncertów
100 milionów - sprzedanych płyt
*Tekst powstał w oparciu o artykuł „Anioły i demony” [w] Teraz Rock, marzec 2006, oraz informacji powszechnie dostępnych.
- Martin Gore – The Decadent Boy, „No1 Magazine”, 11 May 1985 [↩]
- Źródło: http://www.discogs.com/Various-Some-Bizzare-Album/release/28107 [↩]
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
