Najstarszy żołnierz pamiętający bitwę pod Waterloo

Na fotografii poniżej widnieje najstarszy weteran bitwy pod Waterloo, nazywał się Louis Victor Baillot. Jako członek Armii Napoleona przemaszerował Europę, przeszedł ziemie polskie i dotarł na wschód. Zdjęcie zrobiono w 1897 roku - dokładnie rok przed jego śmiercią.

Weteran bitwy pod Waterloo, Louis Victor Baillot

Technologia fotografii, która narodziła się w XIX wieku pozwoliła w wielu przypadkach zachować część historii. Wielu jej bohaterów, anonimowych ludzi zniknęło na dobre ze „sceny dziejów^” i dziś pozostają nieznani. Wielkie szczęście miał dawny żołnierz Napoleona Bonaparte, wspomniany Louis Victor Baillot. Był to ostatni żyjący człowiek, który widział na własne oczy epokę napoleońską i pola śmierci pod Waterloo (18 czerwca 1815). Postać na zdjęciu nie wydaje się wyjątkowa - starszy pan siedzi na ławce, podpiera się na lasce, ma zwykłe (jak na XIX wiek) ubranie. Uwagę obserwatora zwracają jednak medale zawieszone na lewej piersi starca.

Baillot urodził się w miejscowości Percey w Burgundii (7 kwietnia 1793), dwa miesiące po ścięciu króla Francji Ludwika XVI. Bohater zmarł w wieku 104 lat, 3 lutego 1898 roku, 15 dni przed narodzinami pioniera sportu samochodowego - Enzo Ferrari.

Jako młody człowiek Baillot został wcielony do Wielkiej Armii Napoleona i w 1812 roku wstąpił do 3 Batalionu, 105 Dywizji piechoty Demi - Brigade. Wraz z postępem wojsk podróżował przez Europę, przeszedł Wisłę w Polsce, a na wschodzie dotarł (1812) do powracających z Rosji pobitych jednostek francuskich. Sytuacja militarna Baillota i Napoleona zmieniły się diametralnie. Nasz bohater brał udział w bitwie pod Hamburgiem (pod dowództwem Davout’a). Po klęskach na terenie krajów niemieckich piechur miał przerwę w walce, a sztab udzielił mu przepustki na czas nieokreślony. Baillot powrócił dobrowolnie do armii, gdy Napoleon zbiegł z Elby w 1815 roku i znów zagroził potęgom europejskim. 14 czerwca 1815 roku widział on ostatni raz Napoleona, gdy ten przybył na przegląd wojska.

W czasie bitwy pod Waterloo Baillot został trafiony szablą w głowę przez kawalerzystę szkockiego. Francuza spotkałaby śmierć, gdyby nie wkładka w czapce, którą włożył przed wyjściem w pole. Pozostawiono go na śmierć - na polu, gdzie właśnie kończyła się epoka napoleońska. Następnego dnia został odnaleziony i przetransportowany do szpitala polowego. Baillot stał się jeńcem jednak w 1816 roku, objęto go masowym zwolnieniem, po czym przeszedł w stan spoczynku.

Weteran został odznaczony medalami: Légion d’Honneur i Saint Helena Medal (oraz blizną na głowie). Ten starszy człowiek na zdjęciu w dłoniach trzyma laskę, którą dawniej dzierżyły karabiny skałkowe w jednej z najsłynniejszych bitew w dziejach.