„Ulotki, hasła, anonimy. Formy indywidualnego sprzeciwu wobec systemu komunistycznego w Polsce w okresie 1945- 1989” - J. Dardzińska - recenzja |
Od pewnego czasu Instytut Pamięci Narodowej rozpoczął na szerszą skalę wydawanie albumów dotyczacych różnorodnej problematyki z zakresu historii Polski „ludowej”. Tego typu forma wydawnicza przy prezentacji niektórych elementów dziejów komunistycznego zniewolenia Polski jest o wiele bardziej adekwatna, niż klasyczna monografia naukowa. Do tego typu wydawnictw należy książka: Ulotki, hasła, anonimy. Formy indywidualnego sprzeciwu wobec systemu komunistycznego w Polsce w okresie 1945- 1989. Wydaję się, że ze względu na podejmowaną problematykę jest to forma optymalna.
Świeżo wydana praca Joanny Dardzińskiej składa się z wstępu, trzech dość krótkich rozdziałów wprowadzających oraz części albumowej podzielonej chronologicznie. Autorka zebrała w nim interesujący materiał źródłowy w postaci kilkuset: listów, ulotek, plakatów, haseł prezentujących anty-ustrojowe zachowania Polaków. Dokumentacja jaką Dardzińska wykorzystała w swojej pracy pochodzi z zasobu archiwalnego wrocławskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Są to materiały z województwa dolnośląskiego i opolskiego. Moim zdaniem powinno to zostać zaakcentowane w tytule pracy, gdyż obecna nazwa publikacji Ulotki, hasła, anonimy. Formy indywidualnego sprzeciwu wobec systemu komunistycznego w Polsce w okresie 1945- 1989 sugeruje raczej, iż mamy do czynienia z prezentacją tematyki z całego terenu powojennej Polski i może być myląca dla potencjalnego czytelnika.
Pierwsza, tekstowa część książki Dardzińskiej składa się z trzech elementów: kalendarium historycznego zawierającego najistotniejsze wydarzenia, do których odnoszą się zamieszczone w albumie: ulotki, hasła i anonimy; syntetycznej charakterystyki treści wspomnianych materiałów oraz z opisu mechanizmu działania władz i wykrywania tzw. wrogiej propagandy pisanej.
Autorka zwraca uwagę na kilka kluczowych uwarunkowań charakterystycznych dla poszczególnych dekad Polski „ludowej”, które w bezpośredni sposób przekładały się na treść i charakter indywidualnego oporu przeciwko komunistycznemu zniewoleniu. W pierwszych latach komunizmu w powojennej Polsce większość ulotek, plakatów czy napisów wykonywali członkowie antykomunistycznego podziemia. Po jego rozbiciu przez aparat represji i wojska NKWD opór nabrał charakteru bardziej indywidualnego. Rok 1956 należy traktować, jako datę graniczną, gdyż po wydarzeniach poznańskiego czerwca opadła bariera strachu, a opór wobec władz z nadania Moskwy znacznie się zintensyfikował. Kolejna istotna zmiana, jeśli chodzi o ulotki, hasła i anonimy to rok 1976 i powstanie zorganizowanej opozycji, która przejęła z rąk indywidualnych osób akcentowanie sprzeciwu wobec komunistycznej propagandzie i zakłamaniu.
„Wrogą propagandę” w formie haseł, anonimów i plakatów komunistyczne władze traktowały jako przestępstwa przeciwko państwu i zwalczały przy użyciu zróżnicowanych metod. Dardzińska w swojej pracy syntetycznie omawia przepisy prawne przy pomocy, których władze Polski „ludowej„ ścigały tego typu działania oraz przedstawia struktury aparatu represji, które odpowiadały za ściganie tego rodzaju „przestępstw”. Ich zakres był niebagatelny i niejednokrotnie przybierał groteskowe formy. Przykładowo funkcjonariusze aparatu represji chcąc dotrzeć do autora ulotki porównywali charakter pisma z kilkudziesięciu tysięcy teczek osobowych obywateli.
Część albumowa podzielona została na cztery uszeregowane chronologicznie części: Okres stalinizmu; Rządy Gomułki; Dekada Gierka; lata osiemdziesiąte. Autorka zaprezentowała zróżnicowany materiał ikonograficzny, od krótkich hasłowych ulotek, przez kilkustronicowe anonimy przesyłane do Radia Wolna Europa czy komunistycznych dygnitarzy, aż po hasła zamieszczane murach. Szata graficzna, w której zaprezentowana wspomniane źródła jest efektowna i przyciąga wzrok, z tego względu wysoko należy ocenić wartość artystyczną publikacji.
Nie rozumiem jednak zupełnie, co stało za założeniem wykluczenia przez autorkę część źródeł do których miała dostęp. We wstępie napisano: W książce nie uwzględniono ulotek o charakterze antyniemieckim i antysemickim, napisów faszystowskich i kibolskich. Tego typu podejście z kilku powodów nie jest źródłowo właściwe. Ulotki antyniemieckie są istotne ze względu na prowadzone przez władze akcje propagandowe wymierzone w RFN oraz ocenę ich skuteczności i recepcji społecznej. Ulotki antysemickie z kolei nie są bez znaczenia w kontekście faktu, iż udział Żydów w komunistycznym aparacie represji był znaczący (szczególnie w okresie stalinowskim) i spotykał się ze społecznym sprzeciwem artykułowanym właśnie przy pomocy ulotek czy anonimów. Nie bez znaczenia jest w tym względzie również problematyka marca 1968 r. i antysemickiej nagonki rozpętanej przez władze, której w pewnej części polskie społeczeństwo uległo. Napisy o charakterze faszystowskim wydają się z kolei istotne, gdyż pozwalają zrozumieć fenomen rozwijającego się w całej Europie ruchu skinheadów. Nie uwzględnienie napisów, ulotek, haseł i anonimów przygotowanych przez kibiców również wydaję się metodologicznie nieuzasadnione. Wynika to z faktu, iż szczególnie w latach osiemdziesiątych byli oni autorami wielu antykomunistycznych akcji mających charakter indywidualnego oporu przeciwko propagandzie władz Polski „ludowej”. Wykluczanie pewnych źródeł z prezentacji zagadnienia poruszanego w książce z powodu swoiście pojmowanej przez autorkę poprawności politycznej jest niewłaściwe i przedstawia analizowaną tematykę w wykrzywionym świetle.
Jak trafnie zauważyła we wstępie autorka, problematyka pozainstytucjonalnego oporu nie została dotychczas szerzej opisana (jedynym wyjątkiem jest praca doktorska obecnego prezesa IPN-u, która dotyczy wspomnianej problematyki w latach 1944- 1948) i czeka na swojego badacza. Książkę Ulotki, hasła, anonimy. Formy indywidualnego sprzeciwu wobec systemu komunistycznego w Polsce w okresie 1945- 1989 należy traktować, jako dobry punkt wyjścia do dalszych badań nad wspomnianą problematyką. Forma w jakiej wydano prace Dardzińskiej wydaję się optymalna, gdyż prezentuję w jaki sposób wraz z biegiem lat zmieniała się forma indywidualnego oporu przeciwko komunistycznemu zniewoleniu artykułowana przy pomocy: haseł, ulotek, anonimów czy napisów.
Niemniej jednak nie można przejść do porządku nad zastrzeżeniami, o których wspominałem wyżej. O ile kwestia tytułu nie jest tak istotna - wystarczyło dodać podtytuł, to zastrzeżenia o charakterze metodologicznym rzutują na wartość pracy i nie pozwalają wystawić jej wyższej oceny niż 6/10. A szkoda, bo album jest graficznie niezwykle pieczołowicie przygotowany i świetnie prezentuję analizowaną problematykę.
Plus/minus
Na plus
+ ciekawy temat
+ doskonała szata graficzna i sposób prezentacji materiału ikonograficznego
Na minus
- zastrzeżenia metodologiczne
- tytuł
Tytuł: Ulotki, hasła, anonimy. Formy indywidualnego sprzeciwu wobec systemu komunistycznego w Polsce w okresie 1945- 1989
Autor: Joanna Dardzińska
Wydawca: Instytut Pamięci Narodowej
Rok wydania: 2015
Strony: 228
Cena: 99,00
Ocena: 6/10
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Opinie i ocena zawarte w recenzji wyrażają wyłącznie zdanie recenzenta, nie musi być ono zgodne ze stanowiskiem redakcji. Z naszą skalę ocen i sposobem oceny możesz zapoznać się tutaj. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanej recenzji, by to zrobić wystarczy podać swój nick i e-mail. O naszych recenzjach możesz także porozmawiać na naszym forum. Na profilu "historia.org.pl" na Facebooku na bieżąco informujemy o nowych recenzjach. Możesz także napisać własną recenzję i wysłać ją na adres naszej redakcji.