Katarzyna Habsburżanka – ostatnia żona Zygmunta Augusta

O ostatniej żonie Zygmunta Augusta nie wiele się mówi. Początek  małżeństwa spędziła na Litwie, koniec zaś w Linzu. Tak jak poprzednie żony Zygmunta, Katarzyna również nie dała mu syna. Szybko została odtrącona i zmarła w samotności 28 lutego 1572 r.

1. 

   Katarzyna Habsburżanka

   Rodzicami Katarzyny Austriaczki byli Anna Jagiellonka oraz Ferdynand I Habsburg. Matka była córką Władysława II Jagiellończyka, władcy Czech i Węgier. Jej ojciec natomiast to syn władców Kastylii – Joanny Szalonej oraz Filipa I Pięknego.

2. Katarzyna, podobnie jak jej rodzeństwo, była wychowywana dość surowo, zwłaszcza przez matkę. Anna Jagiellonka uchodziła za dobrą matką. Bardzo jej zależało, aby dzieci nie przyzwyczaiły się do luksusu.
3. Rodzice zadbali o wykształcenie swoich dzieci. Katarzyna znała łacinę oraz włoski. Zwłaszcza ten drugi język okazał się przydatny, kiedy w 1549 r. poślubiła Franciszka III Gonzagę. Ich małżeństwo jednak nie trwało długo, bowiem Franciszek zmarł w 1550 r., mając zaledwie 17 lat.
4. Drugim mężem Katarzyny był polski król, Zygmunt II August. Ślub odbył się w 1533 r.. Zygmunt zdradzał żonę, ponadto choroba Habsburżanki jeszcze bardziej oddzieliła ich od siebie. Stosunki między małżonkami pogorszyły się w 1565 r. Rok później Katarzyna wyjechała do Wiednia, pisząc do męża, że „odjeżdża, ale nie jest odjazdu przyczyną. Odjeżdża, aby wrócić, jeżeli odmieni się serce królewskie, a powrót taki poczyta sobie za największe szczęście”1. Do Polski jednak nigdy nie powróciła.
5. W swoim testamencie zwróciła wszystkie prezenty, które otrzymała od męża. Prosiła również, aby wybaczył jej jeśli zrobiła coś, czym mogła go urazić. Katarzyna zmarła 28 lutego 1572 r. w Linzu. Jednak przez 42 lata nie została pochowana. Zygmunt August nie chciał, by żona spoczęła na terenie Polski. Pogrzeb udało się zorganizować dopiero w 1614 r. Katarzynę pochowano w Klasztorze Sankt Florian w Linzu.

Bibliografia:

1. Besala J., Zygmunt August i jego żony, Poznań 2015.
2. Rudzki E., Polskie królowe. Żony Piastów i Jagiellonów, Warszawa 1990.

^{Korekta: Jagoda Marek}

1. E. Rudzki, Polskie królowe. Żony Piastów i Jagiellonów, Warszawa 1990, s. 278. [↩]