10 ciekawostek o panowaniu sułtana Osmana II

Sułtan Osman objął władzę w wieku 14 lat i ze względu na brak doświadczenia był podatny na wszelkie manipulacje. W swojej późniejszej polityce dążył do przywrócenia potęgi państwa. Ostatecznie, mimo prób i wysiłków, został obalony i zamordowany przez rozgniewany naród i wojsko.

Osman II

1. Książę Osman, przyszły władca imperium osmańskiego, urodził się 3 listopada 1604 r. jako najstarszy syn Ahmeda I i sułtanki Mahfiruze. Mimo iż był pierwszy w kolejce do tronu, to, na skutek zmiany prawa przez jego ojca, objął władzę dopiero w 1618 r. po detronizacji swojego wuja – szalonego padyszacha Mustafy I.

2. Jako dziecko miał bardzo dobre relacje z ukochaną żoną Ahmeda I, sułtanką Kösem, która traktowała go jak syna. Obejmując tron, prawdopodobnie nie nadał swojej matce – Mahfiruz – tytułu Sułtanki Matki, ponieważ były między nimi napięte relacje.

3. Jako padyszach starał się przywrócić świetność państwa poprzez próbę reform, m.in. w armii. Chciał zwiększyć dyscyplinę wśród janczarów, którzy w tym okresie zabierali głos w sprawach politycznych. Te próby jednak zakończyły się dla niego śmiercią.

4. Panowanie Osmana jest szczególnie ważne dla Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Za jego rządów zaostrzyły się relacje między obydwoma państwami. Do konfliktu zbrojnego doszło w 1620 r. W pierwszym starciu wojny – w bitwie pod Cecorą – siły polskie zostały rozgromione. Ostatecznie jednak Osmanowi nie udało się wykorzystać przewagi i w bitwie pod Chocimiem w 1621 r. wojska Rzeczypospolitej, dowodzone przez Jana Karola Chodkiewicza, doszczętnie zniszczyły wrogie oddziały, zmuszając stronę turecką do zawarcia rozejmu.

5. Mimo zniesienia bratobójstwa przez sułtana Ahmeda I, ojca Osmana, w 1621 r. nowy sułtan wydał rozkaz zamordowania swojego młodszego brata, księcia Mehmeda (syna sułtanki Kösem). Stracenie go stało się jedną z przyczyn późniejszego upadku władcy.

6. W historiografii, w celu odróżnienia go od założyciela dynastii Osmanów – Osmana I, został mu nadany przydomek „młody Osman”, tur. Genç Osman.

7. Był trzykrotnie żonaty. Jedną z jego wybranek została córka szejka islamu Mehmeda Esadullaha Efendiego, Akile Hatun. Trójka dzieci sułtana – Ömer, Mustafa i Zeynep – zmarła w dzieciństwie.

8. W młodości odebrał staranne wykształcenie. Znał wiele języków obcych, m.in. arabski, włoski, perski i łacinę.

9. Walcząc z samowolką janczarów, zamykał kawiarnie, które uważał za główną przyczynę rozluźnienia ich dyscypliny. Kiedy wojsko oraz lud dowiedzieli się, że Osman planował pielgrzymkę do Mekki, uznali to za przykrywkę do zebrania wojska przeciwko buntownikom. Podburzani przez sułtankę Halime, matkę zdetronizowanego Mustafy Szalonego, obalili swojego władcę, zdobywając pałac w 1622 r.

10. Osman II został uduszony 20 maja 1622 r. przez Wielkiego Wezyra Davuda Paszę oraz jego zausznika Kilindira. Władzę po nim ponownie objął psychicznie chory syn Halime, Mustafa I.

Bibliografia:

1. Kołodziejczyk D., Turcja, Warszawa 2000.

2. Reychman J., Historia Turcji, Warszawa 1973.

^{Redakcja merytoryczna: Grzegorz Antoszek}

^{Korekta: Jagoda Marek}