„Magia w grze. Moja historia”– M. Özil, K.Psotta – recenzja


W reprezentacji Niemiec jest jednym z kilku piłkarzy tureckiego pochodzenia, ale nie bez kozery można powiedzieć, że prawdopodobnie najsłynniejszym. Przed mistrzostwami świata sfotografował się z prezydentem Turcji Recepem Erdoganem, któremu wręczył swoją klubową koszulkę. Po tym wydarzeniu wylała się na niego fala krytyki, która zapewne miała wpływ na jego słabą postawę na rosyjskich boiskach.

Będąc bogatszym o ostatnie doświadczenia, należy ubolewać, że recenzowana pozycja ukazała się przed rosyjskim Mundialem, a nie tuż po nim. Jej oficjalna premiera miała miejsce na początku maja bieżącego roku, a późniejsze burzliwe wydarzenia z życia głównego bohatera – w czerwcu i lipcu. Polski wydawca nie mógł tego przewidzieć, dlatego też trudno mieć do niego pretensje, ale wielu zapewne zastanowi się dwa razy, zanim zaopatrzy się w książkę, której akcja kończy się praktycznie na Euro 2016. Nieaktualność pozycji w momencie jej wydania wynika z rocznego opóźnienia w stosunku do edycji niemieckiej. Ale warto zauważyć, że przykładowo książka poświęcona Griezmannowi swój bieg kończy na eliminacjach do rosyjskiego mundialu, a ukazała się w Polsce ledwie dwa miesiące później od omawianej publikacji. Myślę, że polskie wydanie autobiografii Özila powinno mieć miejsce znacznie wcześniej. Wówczas krytyczny czytelnik miałby świadomość, że ma w swoich rękach w pełni aktualne dzieło.

Współautorem autobiografii Mesuta Özila jest Kai Psotta, gdyż, jak to zazwyczaj bywa w książkach wpisujących się w ten nurt, jeden z autorów opowiada, a drugi notuje. Smaczku dodaje jednak fakt, że autorem wstępu jest jeden z najsłynniejszych i najlepszych trenerów na świecie – José Mourinho, z którym główny bohater opowieści miał przyjemność współpracować, reprezentując barwy Realu Madryt. Warto też zauważyć, że nie jest to typowa autobiografia, gdzie główny bohater opowiada szczegółowo o swoim dzieciństwie, młodzieńczych latach, pierwszej miłości, pierwszych sukcesach i porażkach. Jest to praca, skupiająca się przede wszystkim na karierze sportowej piłkarza.

Na pierwszy rzut oka książka wydaje się bardzo ciekawa, na co wpływ ma niewątpliwie szata graficzna okładki. Jeśli jednak czytelnik zagłębi się w jej treść, wówczas już niekoniecznie musi pozostać zainteresowany. Opowieść zaczyna się od prologu, w którym główny bohater opisuje początek swojej przygody z królewskimi piłkarzami z Madrytu, a następnie spięcie z José Mourinho po jednym z meczów. Następne rozdziały, a jest ich w sumie szesnaście, opisują przebieg kariery Özila. Jak pisałem wyżej, skupiono się głównie na aspektach sportowych, w mniejszym stopniu na osobistych. Ale oczywiście nie mogło też zabraknąć historii, jak w ogóle trafił do Niemiec. Nie będę tego tutaj jednak opisywał – kto jest ciekawy, niech sięgnie po książkę i przystąpi do lektury.

Do plusów recenzowanej pozycji można zaliczyć przystępny język, niewymagający specjalistycznej wiedzy i przygotowania merytorycznego. Można się z niej dowiedzieć kilku ciekawych rzeczy. Ale też nie tylu, ile czytelnicy mogliby się spodziewać. Zapewne jest to wynikiem specyfiki tego typu dzieł, których głównym celem są przede wszystkim dobre wyniki sprzedaży, a sprawa treści schodzi na dalszy plan. Oczywiście nie twierdzę kategorycznie, że takie cele przyświecały autorom książki, ale można mieć tego rodzaju podejrzenia. Jednak trzeba jasno powiedzieć, że zazwyczaj w autobiografiach nie opisuje się faktów, które z punktu widzenia głównego bohatera są po prostu niewygodne. Zapewne zarówno umowy sponsorskie, jak i kontrakty klubowe też nie przyczyniają się do pełnej szczerości tych, którym autobiografie są poświęcone. Pytanie, jak jest w przypadku tej recenzowanej, pozostawiam otwarte.

Na plus warto jeszcze zaliczyć wspomnianą wyżej szatę graficzną okładki oraz wkładkę ze zdjęciami. Jednak znacznie więcej znalazłbym minusów. Pierwszy z nich to wspomniana już wcześniej nieaktualność. Ponadto w książce brak jest statystyk i przebiegu kariery zawodnika w formie aneksu, który byłby bardzo pomocny podczas lektury. O innych minusach, tj. mało szczegółowej treści oraz prawdopodobnych celach wydania publikacji pisałem wyżej.

Reasumując, mogę napisać, że recenzowaną książkę polecam tylko fanom samego piłkarza, a także sympatykom klubów, w których dotychczas występował oraz reprezentacji Niemiec. To oni wyciągną z niej najwięcej. Dla pozostałych będzie to zwykła lektura, po zakończeniu której dobrze się zastanowią, czy kiedykolwiek jeszcze po nią sięgną.

Plus minus:

Na plus:

+ wkładka ze zdjęciami

+ ciekawa szata graficzna okładki

+ przystępny język

+ wstęp José Mourinho

Na minus:

- mało szczegółowa treść

- brak statystyk kariery głównego bohatera

- nie wnosi za dużo nowego

- widoczne cele finansowe przyświecające publikacji

Tytuł: Magia w grze. Moja historia

Tytuł oryginalny: Die Magie des Spiels

Autorzy: Mesut Özil, Kai Psotta

Tłumaczenie (z jez. niemieckiego): Michał Jeziorny

Wydawca: Sine Qua Non

Rok wydania: 2018

ISBN: 978-83-8129-133-0

Liczba stron: 288

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Cena: 39,90 zł

Ocena recenzenta: 6/10

Redakcja merytoryczna: Malwina Lange
Korekta językowa: Aleksandra Czyż

Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Opinie i ocena zawarte w recenzji wyrażają wyłącznie zdanie recenzenta, nie musi być ono zgodne ze stanowiskiem redakcji. Z naszą skalę ocen i sposobem oceny możesz zapoznać się tutaj. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanej recenzji, by to zrobić wystarczy podać swój nick i e-mail. O naszych recenzjach możesz także porozmawiać na naszym forum. Na profilu "historia.org.pl" na Facebooku na bieżąco informujemy o nowych recenzjach. Możesz także napisać własną recenzję i wysłać ją na adres naszej redakcji.

Zostaw własny komentarz