Kongresy Solvaya |
Kongresy Solvaya to spotkania najwybitniejszych umysłów fizycznych lub chemicznych poświęcone najważniejszym zagadnieniom z tych dziedzin nauki. Kongresy organizowane są w Brukseli w różnych odstępach czasu, co kilka lat.
Piąty Kongres Solvaya poświęcony fizyce, 1927 r.
Założyciel i idea
Inicjatorem Kongresów był belgijski przemysłowiec i pasjonat nauki Ernest Solvay, od którego nazwiska pochodzi ich nazwa. Był wynalazcą przemysłowej metody otrzymywania węglanu sodu. Jako mecenas nauki zorganizował i sfinansował w 1911 r. Pierwszy Kongres Solvaya poświęcony teorii promieniowania i kwantom. Wśród dwudziestu jeden zaproszonych gości były takie sławy jak Albert Einstein, Maria Skłodowska-Curie, M. Planck i E. Rutherford. Einstein był najmłodszym uczestnikiem Kongresu. Pierwszym pięciu kongresom przewodniczył holenderski noblista Hendrik Lorentz.
W Krakowie przed wojną znajdowały się Zakłady Sodowe „Solvay”, w który pracował Karol Wojtyła przyszły papież Jan Paweł II. Dziś niedaleko tego miejsca znajduje się Centrum Handlowe Park „Solvay”.
Piąty Kongres
Do historii przeszedł przede wszystkim Piąty Kongres Solvaya zorganizowany w 1927 r. Poświęcony był zagadnieniu elektronów i fotonów. Wśród uczestników, aż 17 było lub zostało w późniejszym czasie noblistami.
Poniższe zdjęcie przedstawia wszystkich uczestników Kongresu. To niemalże „pół współczesnego podręcznika” do fizyki w jednym miejscu. Bez odkryć i badań tych naukowych geniuszów dzisiejsze studia z fizyki byłyby skrajnie okrojone.
Trudno opisać w całości dorobek uczestników tego kongresu, wystarczy nadmienić, że wśród obecnych na nim są m.in.: Werner Heisenberg laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki za badania nad fizyką kwantową; Paul Dirac laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki za badania, które przyczyniły się do rozwoju fizyki kwantowej; Niels Bohr laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki za opracowanie struktury budowy atomu; Max Planck laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, odkrywca stałej Plancka; Hendrik Lorentz laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki wraz z Pieterem Zeemanem za wyjaśnienie zjawiska Zeemana; Albert Einstein laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego.
Poniższy film ukazuje większość uczestników Piątego Kongresu, w tym Marię Skłodowską-Curie. Jest to zarazem jeden z nielicznych filmów ze zdjęciami naszej wybitnej rodaczki.
Maria Skłodowska-Curie
Na ich tle w szczególności wyróżniała się Maria Skłodowska-Curie, która do 1933 r. była jedyną kobietą w tym ekskluzywnym gronie. W 1933 r. na Kongres zaproszono jej córkę - również noblistkę - Irenę Joliot-Curie i Lisę Meitner. Była także jedyną z całego grona, która otrzymała nagrodę nobla dwukrotnie. Po raz pierwszy z fizykii w 1903 r. wraz z mężem Piotrem i Henrim Becquerelem za badania nad promieniotwórczością. Drugą Nagrodę Nobla w 1911 r. Skłodowskiej-Curie przyznano w dziedzinie chemii za wydzielenie czystego radu.
Kongresy dziś
Kongresy Solvaya już na stałe wpisały się na mapę najważniejszych spotkań świata nauki. Od pierwszego kongres fizycznego z 1911 r. zorganizowano już 24 kongresy poświęcone fizyce i 22 poświęcone chemii. Ostatni z nich został zorganizowany w ubiegłym roku i poświęcony był efektom kwantowym w chemii i biologii.
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
