„Wilczęta 2. Rozmowy z dziećmi Żołnierzy Wyklętych” - K. Rajski - recenzja |
Na spotkaniach autorskich promujących książkę Wilczęta na podstawie pytań i próśb czytelników Kajetan Rajski zapewniał, że podejmie pracę nad drugą częścią. Zgodnie z obietnicą autora, 26 marca 2015 r. w Muzeum Armii Krajowej w Krakowie miała miejsce uroczysta premiera jego pracy Wilczęta 2.
Kajetan Rajski, to urodzony w 1994 r. student prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i autor książek o tematyce religijnej i historycznej. Jest autorem m.in.: Młodzi świadkowie wiary, Oto jestem. Siostry zakonne o powołaniu, Prawdziwy mężczyzna… czyli kto?, Zasłuchani w ciszę, Rozmowy o kontemplacji, Wilczęta. Rozmowy z dziećmi Żołnierzy Wyklętych. Współpracuje z wieloma czasopismami i portalami internetowymi (np. Polonia Christiana, dwutygodnik „Droga„, „Gazeta Polska„, kwartalnik ”Kwarta” oraz portal internetowy PCh24.pl).
Recenzowana pozycja książkowa, podobnie jak pierwsza część, utrzymana jest w formie wywiadów. Kajetan Rajski przeprowadził rozmowy z 12 dziećmi Żołnierzy Wyklętych, tych znanych, jak również tych bardziej zapomnianych. Dla porządku przedstawię rozmówców drugiej części: Kazimierz Jachimek (syn Józefa Jachimka „Stalina„), Magdalena Zarzycka-Redwan (córka Władysława Zarzyckiego), Romuald Rajs (syn kpt. Romualda Rajsa „Burego„), Wojciech Borzobohaty (syn ppłk. Wojciecha Borzobohatego „Wojana„), Maciej Chojecki (syn chor. Antoniego Chojeckiego „Ślepowrona”), Wiktor Kania (syn por. Wiktora Kani „Andrzeja”), Bożena Przybyłowska (córka por. Jana Przybyłowskiego „Onufrego”), Arkadiusz Płaszczyński (syn chor. Witolda Boruckiego „Babinicza”), Zygmunta Barańska (córka por. Zygmunta Szymanowskiego „Jezierzy”), Stanisław Sojczyński (syn kpt. Stanisława Sojczyńskiego „Warszyca”), Kazimierz Komoszyński ”Kajtek” (syn Bronisława Komoszyńskiego) i Zbigniew Kuraś (syn mjr Józefa Kurasia ”Ognia”).
W książce Wilczęta 2 rozmówcy Kajetana Rajskiego przedstawiają prawdziwe życiorysy swoich ojców. Opowiadają o ich przedwojennej młodości, o walce w 1939 r., o konspiracji podczas niemieckiej okupacji. Najistotniejszym wątkiem opowieści są losy Żołnierzy Wyklętych w czasie konspiracji antykomunistycznej. Walka, działalność podziemna, ukrywanie się, więzienna wegetacja i często śmierć, stanowiły codzienność tych polskich bohaterów. Naturalnie dzieci Żołnierzy Wyklętych większość życiowych losów swych rodziców znają z opowiadań, zachowanych dokumentów, czy spisanych życiorysów. Ale są wyjątki. Niektóre dramatyczne wydarzenia, których świadkami były małe dzieci, tak zapadły w świadomość kilkulatków, że nawet dziś mogą one przedstawić niezwykłe szczegóły tamtych wypadków.
Ale np. Wiktor Kania urodził się 24 dni po śmierci swego ojca – Wiktora Kani „Andrzeja„, a Magdalena Zarzycka urodziła się w więzieniu na Zamku w Lublinie, kiedy jej rodziców aresztowało UB. Zbigniew Kuraś, syn Józefa Kurasia urodził się trzy tygodnie przed śmiercią swego ojca, „Ogień„ i ”Płomyk” nigdy się nie zobaczyli…
Kazimierz Komoszyński p. „Kajtek„ jako kilkunastolatek działał w konspiracji antykomunistycznej, podobnie jak jego ojciec. Aresztowany nie przyznał się do niczego i został puszczony po kilku tygodniach. Na wolności ciągle był prowokowany przez UB, a pod koniec służby wojskowej, pewnie za ”bandycką” przeszłość, został skierowany do pracy w kamieniołomach, a później jeszcze przymusowo na 2 lata pracy w kopalni. Na łamach książki mówi:
„Gdzieś w środku wciąż tkwi to rozgoryczenie i smutek, zadane wiele lat temu, którego obecna Polska nie zdołała usunąć czy nawet znacząco złagodzić. (…) Pomimo tego, że co jakiś czas jestem zapraszany na różne patriotyczne uroczystości, to w dzisiejszej Polsce czuję się niepotrzebny. (…) A ubecy w Polsce nadal mają się dobrze”1.
Recenzowana książka to znakomita praca. Spisane rozmowy, wydane drukiem, na lata pozostaną znakomitym źródłem historycznym. Burzliwe i tragiczne dzieje bohaterów na tle wydarzeń w Polsce, pozwalają spojrzeć z innej perspektywy na powojenne lata w naszym kraju. To już nie jest „budowanie socjalizmu„, „bratobójcze walki„ czy ”walka z bandami”. To niezłomne postawy prawdziwych bohaterów, którzy w godzinach najwyższej próby dokonują jedynego wyboru, którym jest walka o wolną Polskę z kolejnym okupantem.
Pracę Kajetana Rajskiego czyta się znakomicie. Celne pytania i wyczerpujące odpowiedzi prowadzą czytelnika do zgodnego epilogu - wszyscy rozmówcy nie mają pretensji do wyboru dokonanego przez swoich rodziców.
Na koniec wspomnę o wydaniu książki – kartki zostały sklejone i oprawione w miękką okładkę ze skrzydełkami. Pomimo klejenia stron, wydanie wydaje się solidne. Także nie mam uwag do pracy redakcji i korekty. Nie rzuciły mi się w oczy jakieś błędy. W książce znalazło się wiele czarno-białych zdjęć, a pracę Kajetana Rajskiego na okładce rekomendują prof. Andrzej Nowak, dr hab. Krzysztof Szwagrzyk i Tadeusz Płużański.
I ja również zachęcam do przeczytania pozycji Wilczęta 2.
Plus minus:
Plusy:
+ pomysł na książkę w formie wywiadów
+ kontynuacja rozmów z dziećmi Żołnierzy Wyklętych
+ wartość merytoryczna
+ źródło historyczne
+ wiele czarno-białych zdjęć
+ ładne wydanie
Minusy:
- brak
Tytuł: Wilczęta 2. Rozmowy z dziećmi Żołnierzy Wyklętych
Autorzy: Kajetan Rajski
Wydawca: Centrum Kultury i Tradycji Wiedeń 1683
Data wydania: 2015
ISBN: 978-83-935242-5-9
Strony: 298
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Cena: 29,90 zł (z okładki)
Ocena recenzenta: 8,5/10
- K. Rajski „Wilczęta 2”, Lublin 2015, s.275. [↩]
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Opinie i ocena zawarte w recenzji wyrażają wyłącznie zdanie recenzenta, nie musi być ono zgodne ze stanowiskiem redakcji. Z naszą skalę ocen i sposobem oceny możesz zapoznać się tutaj. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanej recenzji, by to zrobić wystarczy podać swój nick i e-mail. O naszych recenzjach możesz także porozmawiać na naszym forum. Na profilu "historia.org.pl" na Facebooku na bieżąco informujemy o nowych recenzjach. Możesz także napisać własną recenzję i wysłać ją na adres naszej redakcji.
