„Ryszard III i książęta w Tower” - Alison Weir [Premiera] |
Mamy przyjemność zaprezentować Państwu nowość Wydawnictwa Astra - książkę autorstwa Alison Weir pt.: „Ryszard III i książęta w Tower”. To rewelacyjna propozycja dla wszystkich osób, które fascynuje postać tego kontrowersyjnego monarchy.
Co spotkało królewiczów? Czy zmarli śmiercią naturalną, a jeśli nie – kto ich zamordował i w jaki sposób? Jaką rolę odegrał król, pomijający milczeniem los synów Edwarda IV, gdy bez wieści zniknęli w lochach Tower? W opinii licznych historyków to właśnie uparte milczenie w sprawie Edwarda i Ryszarda rodziło kolejne pogłoski, które ostatecznie doprowadziły do rewolty, zakończonej tragiczną w skutkach dla Ryszarda III bitwą pod Bosworth i wyniesieniem na tron Henryka Tudora.
Książka „Ryszard III i książęta w Tower” przybliża ponure okoliczności śmierci króla-chłopca Edwarda V i jego młodszego brata Ryszarda, księcia Yorku. Historia śmierci małoletnich książąt jest jedną z najbardziej fascynujących tajemnic morderstw w dziejach Anglii. To opowieść pełna dramatyzmu, intryg, zdrad i przemocy.
W swojej publikacji Alison Weir analizuje ponownie wszystkie dowody dotyczące udziału w zbrodni wuja zamordowanych chłopców, króla Anglii Ryszarda III, którego szczątki nie tak dawno zostały odkryte w Leicester, co na nowo wznieciło debatę na temat jego roli w zniknięciu chłopców pod koniec lata 1483 roku. Autorka doskonale rekonstruuje ciąg wydarzeń prowadzących do zabójstwa i ujawnia, dlaczego i z czyjego rozkazu zginęli książęta.
Książkę można nabyć w sklepie Wydawnictwa Astra.
Polecamy!
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
Książka jest słaba i odtwórcza. Co gorsze - powtarzajaca stare argumenty autorki z lat 90-ych ubiegłego wieku. Nie znajdziemy w niej ani nowych argumentów w sprawie znikniecia książąt, ani nowych źródeł. Wypadałoby wiec, aby autorka stwierdzila uczciwie, ze wie, ze nic nie wie, a nie produkować kolejny tendencyjny bubel.
„tendencyjny bubel” nic dodać nic ująć. Autorka trzyma się opowieści More’a jak pijany płotu, uznając go za najbardziej wiarygodne źródło. Czemu? To już tylko ona wie, bo czytelnik ma jej stwierdzenie przyjąć na wiarę. Do tego książka jest nielogiczna (autorka zaprzecza sama sobie) i tendencyjna (wszystko co przemawia na rzecz Ryszarda III z góry uważa za niewiarygodne). Bubel i to mocny.