Tradycyjne krakowskie Święto Rękawki 2011 |
26 kwietnia 2011 r. na Kopcu Kraka, tradycyjnie w święto trzeciego dnia Wielkanocy będzie miała miejsce Tradycyjne Świeto Rękawki.
Święto od 2001 r. odbywa się pod Kopcem Krakusa w formie konkursów, pokazów walk, prezentacji uzbrojenia i życia z okresu wczesnego średniowiecza. Pod Kopcem Krakusa można zobaczyć jak wyglądało życie we wczesnośredniowiecznych osadach, rzemiosło, uzbrojenie, stroje. Można spróbować potraw gotowanych według przepisów naszych przodków i zobaczyć jak wyglądały średniowieczne potyczki zbrojne. Uzupełnieniem jest możliwość poznania historii Kopca Krakusa, państwa Wiślan i Polan. Corocznie na Tradycyjne Święto Rękawki przyjeżdża około 20 drużyn z Polski Południowej.
W programie:
11.30 Prezentacja przybyłych drużyn.
12.00 Tradycyjny obrzęd rozpalenia ognia na szczycie Kopca Kraka.
12.30 Bieg wojów w pełnym uzbrojeniu.
13.00 Wiosenny pochód Jarowita.
14.00 Celebracja na terenie świątyni obrzędów mających zapewnić pomyślność mieszkańcom grodu Krakowa.
- wróżba z kołaczem
- ulewanie miodu
- składanie ofiar
- tańce wieszczek
16.00 Prezentacja wróżb i obrzędów wojennych. Bitwa.
17.00 Tryzna. Igrzysku ku czci poległego wojewody. Rekonstrukcja słowiańskiego pochówku ciałopalnego.
17.30 Koncert zespołu Roberto Delira & Kompany.
Przez cały czas trwania Święta można obejrzeć:
- rekonstrukcję świątyni przedchrześcijańskiej (Kącina –chram słowiańska)
- wróżby wiedźmy
- warsztat powroźniczy
- kuźnię kowala
- warsztat garncarza
- konkursy „sprawności rycerskich”
- warsztaty tkackie
- i inne
Współorganizatorzy i wykonawcy:
- Muzeum Historyczne Miasta Krakowa
- Drużyna Wojów Wiślańskich Krak
- Drużyna Lędziańskich Witędzy Watra
- Wotczina Raróg
- Drużyna Wojów Grom
- Golęszycka Drużyna Dąb
- Drużyna Wojów Stain
- Drużyna Wojów Ślężańskich
- Golęszycka Drużyna Tur
- Bielska Drużyna Najemna
- Sojusz Grodu Horodna
- Bractwo Grodów Czerwieńskich
- Ydalir Laget
- Woje Peruna
- Bractwo Ziem Górnej Wisły
- Drużyna Wojów Wczesnośredniowiecznych Wytędze
- Grupa Widar
- Drużyna Wareska Czarny Krzyż
- Jarowici
- Klub Historyczny Hird
- Horda Włóczni i Młota
- Drużyna Lugiów
- Grupy Rekonstrukcji Historycznej Białe Kruk
- Centrum Walk Historycznych „Esillon”
Miejsce i data: Kopiec Krakusa, 26 kwietnia 2011r. godz. 11.30 - 18.00.
Historia Rękawki
XV wiek - na Kopcu Krakusa odbywały się tajemne obrzędy zaduszek wiosennych, z ucztą pogrzebową i paleniem ogni, gromionych w „Kazaniach trzemieniańskich” Michała z Żarnowca /1497 r./.
II poł. XVI wieku - „Księgi Hetmańskie” Stanisława Sarneckiego: ”Szczepili lucos z drzew osobliwych gaiki i pieniądze szczero - srebrne, które zowią świętego Jana pieniędzmi rozsiewali/.../ i igrzyska tu rozmaite sprawowali. Prawdopodobnie zaduszki odbywały się w pierwszy dzień wiosny, i na tę okazję wzgórze Kopca iluminowane było oczyszczającym ogniem, sadzono święte gaiki, przypuszczalnie by dusze zmarłych powracających w postaci ptaków miały gdzie odpocząć. Złe duchy organizując pokazy walk szermiercznych i prawdopodobnie z tego samego powodu w ziemię zaorywano monety z podobiznami św. Jana. Aby odciągnąć uczestników pogańskiego święta władze kościelne wybudowały kościół pod wezwaniem św. Benedykta, w którym to kościółku odpust odbywał się tego samego dnia co zaduszki.
XVII wiek - pierwszy raz pojawia się nazwa Kopiec Krakusa, a także nazwa Rękawka na oznaczenie wzgórza na którym usypany był Kopiec/ słowo rękawka pochodzi z języka starosłowiańskiego od słów „raka, rakew” oznaczającego trumnę lub grób/.
XVIII wiek - najtrwalszym śladem po pogańskim święcie wiosennym jest zwyczaj urządzania na Kopcu styp pogrzebowych za zmarłych, którym poświęcano chleb, jabłka, a nade wszystko jajka, które miały moc zjednywania dobra, obrony przed złem, a jako ziarno życia zasilały duszę zmarłego. To właśnie stąd pochodzi zwyczaj zrzucania pożywienia ze stoków Kopca wprost w ręce okolicznej biedoty, który zachował się do wieku XIX.
XIX wiek - Rękawka to przede wszystkim kiermaszowo - jarmarczna atrakcja, jedyna okazja dla której cały Kraków ściągał do Podgórza, zabawa ludowa z jej podstawowymi atrybutami: karuzelą, huśtawkami, katarynkami z papugami, strzelaniem z wiatrówek, wspinaniem się na słup obsypany talkiem i wyścigami w workach.
5 kwietnia 1836 r. - Dekret władz austriackich zakazujący wejścia na Kopiec spowodował, że ludność cofnęła się na Wzgórze Lasoty, pod kościół św. Benedykta i wtedy to po raz pierwszy obrządek rzucania jaj i bułek odbył się tu.
1846 r. - Wybudowanie wokół Kopca fortu wojskowego ostatecznie przesądziło o przeniesieniu święta Rękawki pod kościół św. Benedykta.
1897 r. - Dekret władz austriackich zakazujący zrzucania z góry żywności wydania z powodu dantejskich scen, które się przy tym rozgrywały.
I poł. XIX w. - Rękawka to już tylko zabawa - festyn, z której obraz ukazał A. Wajda w jednym z odcinków serialu „ Z biegiem lat, z biegiem dni”.
XX wiek: Czym jest Rękawka?
Czy to tylko odpust odbywający się w trzeci Dzień Świąt Wielkanocnych pod Kościółkiem św. Benedykta, czy też ślad prastarych obrzędów słowiańskich? Od 2001 roku Dom Kultury „Podgórze” organizuje Rękawkę w innej formie - wraca do jej prasłowiańskich korzeni - umożliwiając cofnięcie się w czasie o sześć wieków. Pod Kopcem Krakusa można zobaczyć jak wyglądało życie we wczesnośredniowiecznych osadach, rzemiosło, uzbrojenie, stroje. Można spróbować potraw gotowanych według przepisów naszych przodków i zobaczyć jak wyglądały średniowieczne potyczki zbrojne. Uzupełnieniem jest możliwość poznania historii Kopca Krakusa, państwa Wiślan i Polan.
Źródło: http://dkpodgorze.krakow.pl/
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
„Od 2001 roku Dom Kultury „Podgórze” organizuje Rękawkę w innej formie - wraca do jej prasłowiańskich korzeni - umożliwiając cofnięcie się w czasie o sześć wieków.”
Sześć wieków to za mało, aby cofnąć się do prasłowiańskich korzeni.
Czy ktoś w ogóle robi redakcję umieszczanych tu tekstów? Czy wrzucacie wszystko jak leci?