„Oczarowanie. Życie Audrey Hepburn.” - Donald Spoto - recenzja

„Od dnia, w którym Śniadanie... weszło na ekrany, wizerunek Audrey Hepburn, siedzącej w otwartym oknie, delikatnie trącającej struny i śpiewającej Moon River swym niepewnym, melancholijnym mezzosopranem, jest z pewnością najtrwalszym symbolem czaru, jaki rzuciła na rzesze kinomanów wtedy i kiedykolwiek później”. Ten obraz zna zapewne każdy, jednakże mało kto wie, że jej prawdziwe nazwisko to Audrey Kathleen Ruston, oraz to, że była baletnicą, nałogową palaczką, wdawała się w liczne romanse oraz przeżyła liczne tragedie, związane min. z kilkoma poronieniami. Jaka więc była naprawdę Audrey Hepburn?

Książka Donalda Spoto, jest wyczerpującym, przekrojowym spojrzeniem na życie aktorki. Podzielona jest na cztery główne rozdziały. Część pierwsza obejmuje lata 1929-1950. Rozpoczyna się opisem życia matki Audrey, Elli, baronessy van Heemstry, urodzonej obok miasta Arnhem w Holandii. Poznajemy rodzinę matki, przez co dowiadujemy się o  środowisku, w jakim urodziła się i wychowała aktorka. Widzimy w jakich warunkach dorastała. Część ta ukazuje obraz okupowanej Holandii i mimo wysokiego statusu społecznego, ciężki los Audrey i matki podczas wojny. Wielki głód, choroby i klęski wpłynęły na późniejszy jej wygląd, a także ukształtowały jej pogląd na temat wojny w dorosłym życiu i jej pracę dla UNICEFU. Lata po wojnie były również ciężkie, ale mimo to matka Audrey pragnęła, aby ta kontynuowała naukę baletu przerwaną przez wojnę. Obie ciężko pracowały, aby dziewczyna mogła pobierać lekcje. Zaowocowało to występami i pierwszymi zarobionymi pieniędzmi, także z licznych reklam telewizyjnych. Dzięki swojej pracowitości, nawiązanym znajomością oraz urodzie została doceniona, co pozwoliło jej zdobyć popularność i zagrać w wielu filmach.

Część druga zatytułowana Sława obejmuje lata 1951-1956, lata sławy Bohaterki. Tu już obserwujemy rozkwitającą, młodą gwiazdę Hollywood, występującą w takich filmach jak, np. „Sabrina„ czy „Rzymskie wakacje„, (za które dostała Oskara w roku 1954) oraz aktorkę teatralną, grającą, np. w spektaklu ”Gigi”. Widzimy również błyskotliwą, atrakcyjną kobietę, wdającą się w liczne romanse, często z aktorami u boku których grała. Była w związku m. In. z Williamem Holdenem czy Melem Ferrerem, który później został jej mężem. Obaj sporo od niej starsi.

Część trzecia Spełnienie to opis lat 1957-1970. Czytelnik może tu prześledzić dojrzewanie już nie młodej aktoreczki, ale doświadczonej kobiety i aktorki. Stało się to za przyczyną, jak wskazywała sama Audrey, roli i filmów, w których grała, głównie „Historii zakonnicy”.  Potem przyszła sławna rola w Śniadaniu u Tiffany‚ego, dzięki której stała się ikoną nie tylko kina ale również mody. W tym rozdziale możemy poznać Audrey Hepburn jako żonę i matkę. Jej dwa nieudane małżeństwa i trzy poronienia, wpłynęły na jej osobowość i niewątpliwie zmieniły  jej podejście do życia.

W części czwartej Oczarowanie, zawierającej opis lat 1971-1933, poznajemy Audrey, gdy wycofuje się powoli ze świata filmu.  Spotyka swojego ostatniego męża Roberta Woldersema, z którym działa w UNICEFIE. Należy też zaznaczyć, że była ambasadorem tej organizacji, działającej na rzecz głodujących dzieci na całym świecie. Dużo podróżowała, głównie do ubogich krajów afrykańskich. Brała udział w zbiórkach i imprezach towarzyszących akcjom humanitarnym. Zmarła 20 stycznia 1993 roku w swoim domu w Szwajcarii, otoczona rodziną i przyjaciółmi, tuż przed kolejnym wyjazdem do Afryki.

Osobiście uważam, że autor doskonale nadał tytuł książce, gdyż byłam dosłownie oczarowana postacią Audrey Hepburn po jej przeczytaniu. Z książki wyłania się obraz dobrej, uczynnej i pracowitej kobiety, która doszła do wszystkiego własną pracą i wysiłkiem. Można by zaryzykować stwierdzenie, że Spoto tworzy portret psychologiczny autorki, nakreślając jej problemy emocjonalne, ukazując jednocześnie z czego one wynikają. Dalej ukazuje jej radości, jednocześnie wyjaśniając ich źródła. Wyłania się stąd portret kobiety poszukującej miłości oraz akceptacji i mimo, że była sławna, tak naprawdę przez większość życia była też samotna.

Przy okazji opisu filmów, w których grała przypomina ich fabułę i okoliczności, w jakich były nagrywane oraz opisuje aktorów, reżyserów czy też kostiumologów pracujących przy filmie. Czytelnik poznaje tym samym realia kinematografii lat 50. i 60., a także dowiaduje się jakie zależności zachodziły miedzy aktorami, a wytwórniami filmowymi, czy też jakie były warunki pracy itp.

Wielkim plusem są liczne ilustracje, z najważniejszych filmów czy przedstawień. Najliczniejsze są jednak zdjęcia z ostatniego „etapu życia”, czyli współpracy z UNICEFEM.  Pod każdym zdjęciem znajduje się wyczerpujący opis. Całość napisana jest przystępnym językiem. Często w tekst wplecione są urywki listów, wypowiedzi innych osób, czy recenzje filmów i spektakli, co również stanowi plus publikacji. Książka posiada także zalety materialne,  mianowicie twardą okładkę i szlachetny papier. Minusem są niewątpliwie przypisy znajdujące się na końcu książki, co jest bardzo nieporęczne.

Pozycję polecam wszystkim, którzy chcą się dowiedzieć nieco więcej o Audrey Hepburn i filmach, w których grała oraz tym, których interesuje ten okres w historii kina, gdyż autor w wyczerpujący sposób opisuje realia kina.

Plus minus:
Na plus:
+ wiele ilustracji z każdego okresu życia
+ rozdziały podzielone na poszczególne lata
+ fragmenty listów oraz wypowiedzi aktorki
+ szlachetny papier
+ książka zszywana
Na minus:
- przypisy na końcu książki

Tytuł: Oczarowanie. Życie Audrey Hepburn.
Autor: Donald Spoto
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie
Rok wydania: 2006
Format: 16,5x24 cm
ISBN: 978-83-245-8660-8
Stron: 272
Oprawa: twarda
Cena: ok. 40  zł
Ocena recenzenta: 9/10