32. rocznica podpisania porozumień sierpniowych. Prezydent odznaczył opozycjonistów

Z okazji 32. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych Prezydent RP odznaczył 43 działaczy opozycyjnych, w tym współpracownikom Niezależnego Zrzeszenia Studentów, Wydawnictwa CDN, Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWA.

Prezydent Bronisław Komorowski / fot. Konrad Tracz vel Bednarczyk

W uroczystości udział wzięli m.in. były Prezydent RP Lech Wałęsa, Premier Donald Tusk, pierwszy premier wolnej Polski Tadeusz Mazowiecki, Henryka Krzywonos, Jacek Fedorowicz, Maja Komorowska i wiele innych zasłużonych dla Polski osób.

Spotkanie rozpoczęło się projekcją filmu o Solidarności, który przygotował przez Ośrodek KARTA. Tłem dźwiękowym dla projekcji była piosenka jednego z bardów Solidarności Macieja Pietrzyka „Piosenka dla córki”:

„Nie mam teraz czasu dla ciebie

Nie widziała cię długo matka

Jeszcze trochę poczekaj, dorośnij

Opowiemy ci o tych wypadkach

O tych dniach pełnych nadziei

Pełnych rozmów i sporów gorących

O tych nocach kiepsko przespanych

Naszych sercach mocno bijących”

Następnie Prezydent uhonorował 43 zasłużonych opozycjonistów. Najwyższe odznaczenia otrzymali Marek Biały i Jolanta Wiśniewska – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Krzyżami Oficerskimi Orderu Odrodzenia Polski uhonorowani zostali: Leszek Biernacki, Zbigniew Bobak, Marek Borowik, Piotr Domaszewicz, Barbara Hejcz, Paweł Huelle, Stanisław Nitecki, Antoni Pawlak, Marek Sadowski, Jarosław Słoma, Andrzej Wieczorek, Michał Wroniszewski i Andrzej Zarębski.

Krzyże Kawalerskie Orderu Odrodzenia Polski odebrali: Marek Biskot, Waldemar Budzyński, Maria Domańska, Stanisław Gasik, Jerzy Jackl, Jacek Jancelewicz, Grzegorz Jerkiewicz, Andrzej Kasperek, Jerzy Kobyliński, Krzysztof Kopczyński, Robert Kościelny, Marek Kotlarz, Andrzej Łukasiewicz, Władysław Majerski, Janusz Prendota, Alina Sadowska, Sławomir Sadowski, Jarosław Skowronek, Janusz Tołłoczko i Wojciech Wąs.

Złote Krzyże Zasługi otrzymali: Krzysztof Leszczyński, Tomasz Matulaniec, Rafał Olszewski, Roman Ossowski, Jacek Piskozub, Małgorzata Sobecka-Kotlarz, Jacek Sott i Miłosz Wierzchowski.

Po wręczeniu odznaczeń Prezydent powiedział, że:

„Sierpień ’80 był niezwykłą drogą do wolności. Z punktu widzenia trudnej historii Polski i całego naszego regionu mamy prawo oraz obowiązek mówić, że mieliśmy nieprawdopodobne szczęście. Sprzyja ono jednak odważnym, tym, którzy chcą po nie sięgać, którzy się nie boją, wykazują odwagę, mądrość w odpowiednim miejscu i czasie.”

Prezydent mówił, że podpisanie Porozumień Sierpniowych kojarzyć mu się będzie zawsze „ze zdjęciami pokazującymi Lecha Wałęsę na bramie stoczni, gdzie ogłaszał zwycięstwo”. Kończąc wystąpienie powiedział, że źródłem największej dumy jest zawsze wolna Polska.

Kolejnym mówcą był Lech Wałęsa. W swoim przemówieniu zauważył, że wiele prac o solidarności zostało już napisanych, ale rolą uczestników tych wydarzeń jest uporządkowanie kilku faktów i dokonań Solidarności. Pierwszym przytoczonym problemem jest 21 postulatów Solidarności. Prezydent stwierdził, że wygasły one w 1989 r., a nowe postulaty wpisują partie polityczne w swoje programy. W swych słowach podkreślał również bardzo istotną rolę, jaką w tworzeniu się ruchu Solidarności odegrał Papież Jan Paweł II.

Za najważniejsze, co należy „uporządkować” Prezydent uznał, aby wspólne zwycięstwo pokolenia nie zostało zawłaszczone przez jakąkolwiek partię czy związek zawodowy.

Prezydent przedstawił również, z jakimi wielkimi trudnościami przyszło się zmagać Solidarności „Nikt nie wierzył. Ja już rozmawiałem w tamtym czasie z politykami, z premierami, prezydentami i nawet królami, i nikt nam nie dawał szans”.

Premier Donald Tusk w swoim przemówieniu zaznaczył jak osobisty charakter ma dzisiejsza uroczystość (premier był jednym z założycieli NZS w Gdańsku). Podkreślał, jaki wysiłek musieli ponieść studenci, ile musiało być w nich bezinteresowności. „Tutaj w tym miejscu za rok będzie stał pomnik, wielki pomnik, a jak nie, to usypiemy wielki kopiec z kamieni, bo będą nas miliony” - premier wspominał również słowa Lecha Wałęsy z grudnia 1979 r.

Paweł Huelle podziękował w imieniu dzisiaj odznaczonych. Mówił, że w latach 80 „walutą„ była bezinteresowność i nadzieja w to, że nadejdą zmiany.  Wspomniał również, że w roku 1980 - „Nie zadziałała, bo nie miała prawa zadziałać ironia tragiczna. Ironia niweczyła wszystkie nasze powstania, konspiracje, tym razem wszystko się udało.”.