Karnyks z Tintignac zrekonstruowany

Jak donosi portal Thehistoryblog.com, w roku bieżącym zakończone zostały prace nad rekonstrukcją jedynego znanego dziś oryginalnego karnyksu.

Karynks z Tintignac / fot. Claude Valette, this file is licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported license

Karnyks to – przypomnijmy – celtycki instrument dęty, pochodzący z II i I w. p.n.e.  Jest to rodzaj trąbki, którego koniec najczęściej stylizowano tak, by przypominał głowę dzika. Nie był to instrument do użytku codziennego, przypisuje się mu natomiast rolę atrybutu władzy, stosowanego przede wszystkim z okazji świąt lub w czasie wypraw wojennych. Wydaje się, że karnyks był również jednym z ważniejszych symboli plemiennych; jego niezwykle ważną rolę poświadcza m. in. Diodor Sycylijski, a także znaleziska numizmatyczne z czasów podboju Galii przez Cezara. Wysokość karnyksu mogła sięgać 180 - 190 cm (co ma znaczenie o tyle duże, że posługiwano się nim trzymając go pionowo).

Historia odkrycia artefaktu, o którym mowa wyżej, sięga roku 2004, kiedy to archeolodzy prowadzący prace wykopaliskowe w sanktuarium galijskim w Tintignac (rejon Coreze, Francja centralna), natrafili na depozyt składający się z fragmentów metalowych przedmiotów, najprawdopodobniej zniszczonych w celach rytualnych i zakopanych w I lub II wieku p. n. e. Podobne odkrycia znane były już wcześniej, to jednak, którego dokonano w Tintignac, posiadało rozmiary dotąd nieznane. Ogółem zidentyfikowano ponad 500 przedmiotów lub ich fragmentów, wśród których znalazły się m. in. fragmenty tarcz, miecze, 9 hełmów – 8 brązowych (w tym jeden z niespotykanym nigdy wcześniej ani później zwieńczeniem w kształcie łabędzia) i jeden żelazny.

Najbardziej istotnym znaleziskiem, jakie wówczas pozyskano, były fragmenty siedmiu karnyksów. Przed odkryciem z Tintignac instrumenty te znano z zaledwie 5 stanowisk (z których najbardziej kompletnym pozostawał odnaleziony w roku 1816 karnyks z Deskford w Szkocji). Natrafienie na siedem w jednym miejscu graniczyło więc z niemożliwym, tym bardziej, że znalezisku towarzyszyło pełne udokumentowanie kontekstu archeologicznego, w którym go dokonano. Ku dalszemu zdziwieniu archeologów okazało się, że badania poszczególnych fragmentów pozwoliły przypisać aż 40 z nich do tego samego instrumentu. Po ich złożeniu otrzymano pierwszy znany dotąd cały oryginalny karnyks. Jest to zresztą nie tylko ważna wiadomość dla archeologów, gdyż rozpoczęto już próby odtworzenia jego brzmienia. Jakkolwiek podejmowano je już wcześniej, to bazowały one na fragmentach i domysłach, a dopiero karnyks z Tintignac pozwolił w pełni zanalizować budowę głównej tuby.

Źróło: Thehistoryblog.com