Kolejny łup serbskiego wirtuoza rakiety. Novak Đoković samodzielnym rekordzistą serii Masters 1000

Zwyciężając w turnieju Miami Open, po raz kolejny zapisał swoje nazwisko w annałach światowego sportu. To 28. triumf Novaka Đokovicia w prestiżowej serii ATP World Tour Masters 1000. Przed 28-letnim, wciąż nienasyconym sukcesami Serbem coraz mniej rekordów do pobicia...

Zaczynamy od podstaw. Masters 1000 to utworzony w 1970 r. (a zatem dwa lata po rozpoczęciu „ery open”, tj. dopuszczeniu do rywalizacji w każdym turnieju amatorów i zawodowców) cykl najważniejszych imprez w kalendarzu męskiego tenisa – wyłączając rzecz jasna cztery turnieje rangi Wielkiego Szlema i kończące sezon ATP World Tour Finals. Na przestrzeni lat wygrywali je najsławniejsi reprezentanci „białego sportu”. Wymieńmy choćby takie nazwiska jak: Rod Laver, Ilie Năstase, Jimmy Connors, Björn Borg, Guillermo Vilas, John McEnroe, Ivan Lendl, Mats Wilander, Boris Becker, Stefan Edberg, Andre Agassi, Pete Sampras, Roger Federer, Rafael Nadal i Andy Murray (kolejność chronologiczna)... Jedynym Polakiem, który miał szansę na indywidualny triumf w Mastersie był oczywiście Wojciech Fibak. Poznaniak czterokrotnie przegrywał niestety decydujące starcia - w roku 1976 z Vilasem w Monte Carlo oraz z Connorsem w Indianapolis, dwa lata później ponownie z „Młodym bykiem z Pampy” (tym razem w Hamburgu), zaś w 1981 – z Roscoe Tannerem w Filadelfii. Najbardziej utytułowany polski gracz w dziejach niepowodzenia w singlu zrekompensował sobie jednakże tym, że siedem razy wygrywał rywalizację deblową.

Po krótkim wprowadzeniu możemy wrócić do pierwszoplanowej postaci niniejszego artykułu, „Nole” Đokovicia. Można pokusić się o stwierdzenie, iż w dniu dzisiejszym historia zatoczyła koło, bowiem to właśnie na kortach Key Biscayne odniósł on swoją pierwszą w karierze wygraną w turnieju o tak wysokiej renomie. 1 kwietnia 2007 r. pokonał Argentyńczyka Guillermo Cañasa. Konia z rzędem temu, kto – spoglądając wówczas na poczynania rzutkiego młokosa – spodziewał się, że za kilka lat podopieczny Mariána Vajdy (od 2013 r. trenuje również z Borisem Beckerem) będzie zdecydowanym liderem światowego rankingu i bezwzględnym hegemonem męskiego tenisa.

W tym roku na Florydzie Novak Đoković zmierzyć musiał się z reprezentującym Wielką Brytanię Kylem Edmundem, Portugalczykiem João Sousą, Austriakiem Dominikiem Thiemem, Czechem Tomášem Berdychem, Belgiem Davidem Goffin oraz – w finale – z Keim Nishikorim z Japonii (6–3, 6–3). Gdy decydujący pojedynek chylił się ku końcowi, realizator transmisji telewizyjnej zwrócił uwagę na 28 pelikanów, które przeleciały nad kortem – liczba ta, co zostało odnotowane, odpowiada ilości tytułów wywalczonych przez Serba w imprezach Masters 1000. Dwutygodniowe zmagania zakończył bez straty seta; trudniejszą przeprawę zgotowali mu właściwie tylko Thiem i Goffin. Dodajmy, że zawodnicy uważani za głównych rywali „Nole” w rywalizacji o najwyższe laury odpadli jeszcze przed 1/8 finału. Roger Federer wycofał się z powodu infekcji żołądka. Powracający do gry po długiej rekonwalescencji po kontuzjach nadgarstka Juan Martín del Potro odpadł już w 2. rundzie (1/32). Już po pierwszym meczu wyeliminowani zostali Stan Wawrinka i Rafael Nadal, zaś numer 2. światowego tenisa – Andy Murray – zakończył rywalizację na 3. rundzie (1/18).

Na dzień 3 kwietnia 2016 r. ma na swoim koncie sześć zwycięstw w Miami, pięć w Indian Wells, cztery w Paryżu, po trzy w Kanadzie (Montreal/Toronto), Rzymie i Szanghaju oraz po dwa w Madrycie i Monte Carlo. Co ciekawe, ani razu nie triumfował natomiast w Cincinnati – ostatnim z turniejów obecnego kształtu cyklu Masters (choć jeśli zachowa obecną dyspozycję, w sierpniu nadrobi zapewne ten brak). Pod względem trofeów singlowych zdobytych w ww. imprezach wyprzedził właśnie Nadala (27 wygranych), a dawno prześcignął takie tuzy jak Federer (24), Lendl (22), McEnroe (19), Connors i Agassi (po 17), Borg (15), Becker (13) bądź Sampras (11).

„Djoker” to zawodnik urodzony przed 28 laty – przyszedł na świat 22 maja 1987 r. w rodzinie Srđana (mistrza Jugosławii w narciarstwie alpejskim) oraz Dijany (łyżwiarki figurowej). W tenisa gra od 4. roku życia, status profesjonalisty otrzymał w 2003 r., a pierwszy tytuł ATP Tour wywalczył trzy lata później w Amersfoort (Dutch Open). Cechuje się godnym podziwu profesjonalizmem, niespotykaną wolą walki i mocną psychiką, kurczowo trzyma się diety i starannie przygotowanego planu treningowego. To all-court player (w wolnym przekładzie: zawodnik wszechstronny), którego charakteryzuje dosyć ofensywny, fizyczny styl gry oparty na miażdżącym bekhendzie, wytrzymałości i cierpliwości, precyzji zagrań, szybkich zmianach kierunków i piłkach posyłanych blisko linii końcowej, jak również na imponującej technice oraz niezgorszym serwisie.

Serbski wojownik nie spocznie zapewne na laurach; w kolejnych latach będzie próbował śrubować swe niebywałe osiągnięcie i rozgromi jeszcze niejednego rywala. Niechybnie zawiesi sobie poprzeczkę jeszcze wyżej. Zauważmy, że w jego kolekcji brakuje zwłaszcza zwycięstwa na kortach ziemnych Rolanda Garrosa. Bardzo prawdopodobny tegoroczny triumf „Djoko” we French Open pozwoliłby mu na zagarnięcie wymarzonego Career Grand Slam, przeznaczonego dla zawodników, którzy przynajmniej raz wygrali wszystkie tytuły wielkoszlemowe (do tej pory mają go na koncie Fred Perry, Don Budge, Rod Laver, Roy Emerson, Andre Agassi, Roger Federer i Rafael Nadal). Gdyby udało się dołożyć do tego złoty medal na zbliżających się wielkimi krokami igrzyskach w Rio de Janeiro, „Nole” Đoković sięgnąłby po Career Golden Grand Slam (Agassi, Nadal) oraz Career Super Grand Slam (przed nim dokonał tego tylko Agassi).

Przed Novakiem stoi zresztą mnóstwo innych wyzwań. W jego zasięgu są m.in. cztery wygrane Wielkie Szlemy w jednym roku kalendarzowym (być może dokona tego we wrześniu; ma już na koncie zwycięstwo w ukochanym Australian Open), rekord wszech czasów pod względem wygranych turniejów wielkoszlemowych (17 tytułów Federera, Đoković ma ich na koncie 11), rekord wygranych spotkań i wygranych meczów z rzędu w ww. turniejach (odpowiednio: 302 – Federer, 214 – Đoković; 34 – Don Budge, 21 – Đoković [passa trwa]), zwycięstw w ATP World Tour Finals (6 – Federer, 5 – Đoković), rekord wszystkich zdobytych tytułów (109 – Connors, 94 – Lendl, 88 – Federer, 77 – McEnroe, 74 – Laver, 67 – Nadal, 64 – Borg i Sampras, 63 – Đoković) oraz wiele, wiele innych. Waleczny Serb, który na korcie wygrał już niemal 100 milionów dolarów (dokładnie 98,199,548 $), pisze swoją piękną historię.

Jeśli dopisze zdrowie (od dłuższego czasu kontuzje go omijają), a Fortuna okaże się dla niego przychylna, Đoković ma przed sobą jeszcze około pięciu sezonów gry na najwyższym poziomie. Ile lat potrwa jego dominacja? Melodię przyszłości tej dyscypliny stanowią takie nazwiska jak Milos Raonic, Dominic Thiem, Borna Ćorić, Nick Kyrgios, Alexander Zverev, Jack Sock, Frances Tiafoe, Taylor Harry Fritz oraz Chung Hyeon. W grupie tej specjaliści upatrują potencjalnych następców bohatera niniejszego artykułu. Czy któryś z nich zagrozi w najbliższym czasie ustanawianiu przez „Nole” kolejnych okazałych rekordów? Czy któregoś z wymienionych stać na pobicie zdumiewających osiągnięć jego, Rogera Federera czy Rafaela Nadala? Czas pokaże...

Bibliografia:

1. All-time tennis records – men’s singles (on-line), http://en.wikipedia.org/wiki/All-time_tennis_records_–_men%27s_singles, [dostęp 22 marca 2016].
2. S. Barnes, Why Novak Djokovic is the greatest tennis player in history (on-line), http://espn.go.com/tennis/story/_/id/14119101/why-novak-djokovic-greatest-tennis-player-history, [dostęp 28 marca 2016].
3. N. Djoković, Serwuj, aby wygrać. Plan 14 dni bez glutenu, dzięki któremu osiągniesz mistrzowską formę ciała i umysłu, przedm. W. Davis, tł. D. Jankowska, Wrocław 2014.
4. Historia powstania ATP (on-line), http://portaltenisowy.info/tenis-atp/atp/historia/), [dostęp 27 marca 2016].
5. S. Ingle, Novak Djokovic merits more acclaim after great year in tennis history (on-line), http://www.theguardian.com/sport/blog/2015/dec/20/novak-djokovic-public-acclaim-grand-slam-titles, [dostęp 23 marca 2016].
6. M. Jaśniewicz, Indian Wells: Dżoković gromi w finale [wideo] (on-line), http://www.tenisklub.pl/aktualnosci/atp/28020/indian-wells-dzokovic-gromi-w-finale-[wideo]/, [dostęp 22 marca 2016].
7. Miami Open presented by Itaú. Offical site (on-line), http://miamiopen.com/, [dostęp 19 marca 2016].
8. M. Motyka, Kolejne rekordy serbskiego hegemona. Novak Djoković znów zapisał się na kartach historii (on-line), http://sportowefakty.wp.pl/tenis/588379/kolejne-rekordy-serbskiego-hegemona-novak-djokovic-znow-zapisal-sie-na-kartach-h, [dostęp 23 marca 2016].
9. M. Motyka, Novak Djoković w gronie legend. Serb wyrównał rekord Roya Emersona i jest piąty na liście wszech czasów (on-line), http://sportowefakty.wp.pl/tenis/576650/novak-djokovic-w-gronie-legend-serb-wyrownal-rekord-roya-emersona-i-jest-piaty-n, [dostęp 24 marca 2016].
10. Novak [the official website of Novak Djokovic] (on-line), http://novakdjokovic.com/en/novak-djokovic/, [dostęp 20 marca 2016].
11. Novak Djokovic / Overview (on-line), http://www.atpworldtour.com/en/players/plwiki/D643/overview, [dostęp 20 marca 2016].
12. Novak Djokovic – serbski tenisista – dowiedz się więcej! (on-line), http://www.tenisportal.com/biografia/novak-djokovic/, [dostęp 19 marca 2016].
13. Novak Djokovic career statistics (on-line), http://en.wikipedia.org/wiki/Novak_Djokovic_career_statistics, [dostęp 25 marca 2016].
14. Results Archive (on-line), http://www.atpworldtour.com/en/scores/results-archive, [dostęp 22 marca 2016].
15. Tenis XXI wieku, pod red. A. Królaka i J. Zielińskiego, Pruszków 2005.
16. Tennis Masters Series records and statistics (on-line), http://en.wikipedia.org/wiki/Tennis_Masters_Series_records_and_statistics, [dostęp 21 marca 2016].
17. Tennis tournament records and statistics (on-line), http://en.wikipedia.org/wiki/Tennis_tournament_records_and_statistics, [dostęp 22 marca 2016].
18. S. Tignor, Nole’s Frames of Mind (on-line), http://tennisworld.typepad.com/thewrap/2009/03/noles-frames-of.html, [dostęp 21 marca 2016].