„Misjonarze z Dywanowa. Polski Szwejk na misji w Iraku, cz. 2 - Jonasz” – W. Zdanowicz – recenzja

Szeregowiec Piotr Leńczyk powraca w drugiej części Misjonarzy…, tym razem jako żołnierz-wyrzutek. Kolejna dawka wojskowego humoru okraszonego zgryzotami i problemami Wojska Polskiego ponownie powala na kolana.

Bezpośrednio po ukończeniu pierwszej części serii przeszedłem do kolejnej, nie mogąc oderwać się od przygód naszych chłopców z Dywizji Centrum-Południe. Spędziłem nad nią kilkanaście godzin, w tym zarwaną noc. Nie żałuję ani minuty!

Akcja Jonasza jest kontynuacją Pinky’ego. W tym tomie wyjaśnia się kilka wątków, także ten związany z rowerową wycieczką Leńczyka pomiędzy bazami. Zdanowicz mimochodem zaznacza też kilka nowych, które z pewnością wyjaśnią się w cyklu zaplanowanym na pięć części.

Szeregowy Piotr Leńczyk nie jest już znany pod własnym nazwiskiem, gdyż na pamiątkę rowerowej eskapady nazwany został Roverem. Nie jest także członkiem plutonu, z którym przyjechał do Iraku. Z uwagi na problemy, jakie sprawiał swoim brakiem myślenia, przeniesiony został do plutonu rotacyjno-dyspozycyjnego, oddziału wyrzutków sformowanego ze wszystkich przeklętych dusz z Camp Echo. Pomimo przeniesienia wciąż jest pechowcem, dzięki czemu koledzy nazywają go Jonaszem, co w żołnierskim slangu oznacza osobę, która przynosi nieszczęścia sobie i kolegom z pododdziału. Historie jego niekończących się pomyłek, błędów, wpadek są kośćcem powieści.

Pluton ten jest szaloną mieszanką ludzi myślących trzeźwo, a więc niepasujących do wojskowego wzorca i, jak Hellerowski Yossarian, starających się przetrwać w nielogicznym świecie bezsensownych rozkazów, z których każdy naraża ich na utratę zdrowia i życia. Prym wiodą w nim sierżanci Gecco i Drwal, wojskowi z długim stażem, wystarczająco mądrzy, by po swojemu wykonywać pewne rozkazy. Cały pluton to ludzie sprytni, próbujący dorobić na boku, ale bez szargania dobrego imienia żołnierza polskiego.

W przeciwieństwie do poprzedniego oddziału Leńczyka pluton rotacyjny jest też zgraną i skuteczną jednostką dowodzoną przez samodzielnego oficera, kapitana Młodszego, potrafiącego mądrze współpracować z niemniej samodzielnymi podwładnymi. Efektem tego jest ciągła obecność jednostki na różnorodnych misjach.

Dzięki tej mobilności czytelnik może poznać szczegóły planowania i przeprowadzania operacji zabezpieczenia punktu kontrolnego, patrolu, schwytania niebezpiecznego terrorysty czy uchronienia dzieł kultury przed zniszczeniem. To ciekawe fragmenty, pokazują bowiem z jakimi problemami musieli się zmagać żołnierze liniowi służący w Iraku, nie licząc rażącej głupoty i nieodpowiedzialności sztabowców oraz skrajnego, w porównaniu do sojuszników, niedoposażenia. O tym ostatnim aspekcie można dowiedzieć się aż za dużo.

W Jonaszu o wiele więcej jest opisów groźnej niekompetencji wyższych dowódców niż w poprzedniej części. Nie ma za to takiej ilości potyczek z magazynierami, dla których ważniejszy jest spokój, porządek w tabelkach i możliwość dorobienia na boku kosztem bezpieczeństwa żołnierzy na patrolach. Całość każe się zastanowić nad tym, jak funkcjonuje wojsko i dlaczego pozwala się na istnienie takich patologii.

Język powieści jest ciężki, jak wojskowy, podkuty but. Niemal nie ma zdania bez przekleństwa; anegdoty i koleżeńskie przepychanki koncentrują się na seksie i alkoholu. Niektóre opowieści potrafią znużyć, być przewidywalne czy zwyczajnie za długie. Jeśli jednak wierzyć autorowi, tak właśnie wygląda żołnierskie życie i trzeba się z tym pogodzić.

Niestety, także ta część kuleje z edycją. Szczególnie kłują w oczy błędy interpunkcyjne, ale treść ponownie porywa. O okładce i papierze wypowiedzieć się z kolei nie mogę, gdyż otrzymałem wersję na czytnik. Jakkolwiek by nie było – przeczytałem książkę szybko i polecam serdecznie. Za całokształt ponownie 7,5/10.

Plus minus:

Na plus:

+ ukazanie wojska „od kuchni”

+ wnikliwa znajomość tematu przez autora

Na minus:

- strona edytorska

Tytuł: Misjonarze z Dywanowa. Polski Szwejk na misji w Iraku, cz. 2 - Jonasz

Autor: Władysław Zdanowicz

Wydawca: Księgarnia Zdanowicz

Rok wydania: 2011

ISBN: 978-83-92-52-32-15

Liczba stron: 384

Okładka: e-book

Cena: 39,90 zł

Ocena recenzenta: 7,5/10

^{Redakcja merytoryczna: Adrianna Szczepaniak}

^{Korekta: Edyta Chrzanowska}