Artykuły z tagiem:: "Jacek Leociak"
„Getto Warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście” – B. Engelking, J. Leociak – recenzja
Miasto w mieście. To proste stwierdzenie jest kwintesencją tego, czym było getto warszawskie. Wydzielona dzielnica mieszkalna, odgrodzona od reszty Warszawy – tzw. aryjskiej części – murem i zasiekami stała się samodzielnym, autarkicznym tworem. Choć getto istniało niecałe trzy lata (od października 1940 r. do kwietnia 1943 r.) odcisnęło swoje piętno w świadomości warszawiaków, a także […]
„Zarys krajobrazu. Wieś polska wobec zagłady Żydów 1942-1945” - praca zbiorowa - recenzja
Postawa Polaków wobec Żydów podczas II wojny światowej od wielu lat była przedmiotem badań. Obraz wyłaniający się z dotychczasowych publikacji był bardzo pozytywny, a jego przekaz jednostronny: Polacy z narażeniem życia ratowali Żydów. Wspominano co prawda o szantażowaniu, denucjowaniu i szmalcownictwu, ale raczej jako marginalnym zjawisku. Autorzy tej książki odważyli się zerwać maskę milczenia i […]
„Spojrzenia na warszawskie getto” - J. Leociak - recenzja
Spojrzenia na warszawskie getto to sześć zeszytów, umieszczonych we wspólnej obwolucie. Kolejno opisano w nich sześć z kilkudziesięciu warszawskich ulic, jakie znalazły się w obrębie „dzielnicy żydowskiej”. O dziwo, nie ma wśród nich chyba najbardziej się kojarzącej z Żydami warszawskiej ulicy – Nalewek (przyczyną mógł być fakt, że Nalewki już się doczekały swojej monografii1 ). Z. Pakalski, Nalewki: […]
„Ratowanie. Opowieści Polaków i Żydów” - J. Leociak - recenzja
„Kto kładzie swoje życie na jednej szali z życiem drugiego człowieka?„ – to pytanie zadane przez autora brzmiało w mojej głowie przez cały czas czytania tej publikacji. I jeszcze obraz okładki. Na śnieżnobiałym obrusie dwie połówki chleba z kminkiem, a w środku słowo ”ratowanie” napełniające jakimś niepokojem, strachem i może nadzieją na to, że wszystko […]
