Kim byli Pieczyngowie? Wojował z nimi Jarosław Mądry


Pieczyngowie byli związkiem plemion koczowniczych, które w Europie Wschodniej osiedliły się na początku X w. Pieczyngowie toczyli długotrwałe wojny z Jarosławem Mądrym, władcą Rusi Kijowskiej oraz z Cesarstwem Bizantyjskim.

Pierwsze siedziby Pieczyngów

Mapa jeziora z Encyklopedii Powszechnej S. Orgelbranda 1903

Pierwotne siedziby Pieczyngów znajdowały się na stepach Azji Środkowej. Z czasem Pieczyngowie rozpoczęli swoją wędrówkę na Zachód. Za ich pradawną siedzibę uważa się okolice jeziora Bałchasz (dziś terytorium Kazachstanu). W VIII w. prowadzili tam walki z plemionami Ujgurów, którzy jako pierwsi zmusili Pieczyngów do wędrówki na Zachód. Tak trafili w rejon Jeziora Aralskiego, skąd przegnali ich Karłukowie. Na początku X w. Pieczyngowie pojawili się na Rusi.

Pieczyngowie na Rusi

Pieczyngowie masakrują armię Światosława I.

Pierwsze walki książąt ruskich z Pieczyngami datuje się na 915 r., a więc na okres panowania Igora, księcia kijowskiego i nowogrodzkiego, który miał odeprzeć najazd Pieczyngów. Tak zaczął się długi okres najazdów Pieczyngów na ziemie ruskie i ruskich wypraw odwetowych. Syn Igora, Światosław w latach 967-971 prowadził wojnę z Cesarstwem Bizantyjskim. Po przegranej bitwie pod Dorostolonem zgodził się na warunki pokojowe cesarza Jana I Tzimiskesa. Podczas powrotu na Ruś z niedobitkami swojej armii został napadnięty i zabity przez Pieczyngów. Legenda głosi, że z czaszki zamordowanego księcia zrobili sobie puchar na wino.

Obawiając się Pieczyngów syn Światosława, Włodzimierz Wielki, zbudował na Rusi szereg umocnień chroniących przed ich najazdami. Po śmierci Włodzimierza tron w Kijowie zajął jego syn Jarosław Mądry. W 1018 r. przeciwko niemu zbrojną wyprawę zorganizował Bolesław Chrobry. W szeregu jego polskiej armii miał walczyć nieznany liczebnie oddział Pieczyngów. Chrobremu udało się zając Kijów i osadzić na tronie swojego zięcia, Światopełka I.

Jarosław I Mądry

Jednak, gdy Chrobry wrócił do kraju rządy Światopełka załamały się, a Jarosław Mądry powrócił na tron. W 1036 r. musiał zmagać się z ofensywą Pieczyngów, którzy oblegali Kijów. Jednak właśnie pod Kijowem Jarosław rozbił ich siły, łamiąc ich potęgę. Pozostałości Pieczyngów wycofały się na niziny naddunajskie.

Czytaj takżeJarosław Mądry. Książę Rusi Kijowskiej, który bratał się z wikingami

Walki Pieczyngów z Bizancjum

Mapa Europy pod koniec XI w.

Kolejnym polem aktywności Pieczyngów były terytoria między Dunajem i Dniestrem. Stamtąd w 1048 r. dokonali spustoszenia Bułgarii, Macedonii i Tracji (region historyczny i geograficzny obecnie leżący w granicach Bułgarii, Grecji i Turcji). W 1090 r. rzucili wyzwanie cesarzowi bizantyjskiemu i nawet zmusili go do zawarcia pokoju. Jednak już rok później zaatakowali Konstantynopol. Tam armia bizantyjska wsparta siłami Kumanów-Połowców, pod wodzą cesarza Aleksego I Komnena, zadała Pieczyngom druzgocącą klęskę. Niedobitki Pieczyngów uciekły na Wołoszczyznę (kraina historyczna w Rumunii).

W 1122 r. podjęli jeszcze jeden wysiłek zagrożenia Bizancjum. Atak Pieczyngów był na tyle niebezpieczny, że cesarz Jan II Komnen zdecydował się na natychmiastowy powrót z jednej wypraw do Konstantynopola ze swoją armią. Pod Beroją rozpoczął pertraktacje pokojowe z Pieczyngami, oferując im korzystne warunki. Zanim przyszła odpowiedź, Jan II zaatakował zaskoczonych Pieczyngów. Ci jednak po pierwszym szoku zwarli szyk taborowy i ostrzeliwali armię Bizancjum strzałami. Jedna z nich nawet dosięgła nogi cesarza. Ostatecznie opór Pieczyngów przełamała elitarna gwardia wareska, historycznie złożona początkowo z Waregów (wikingowie działający na Rusi), a potem także Anglosasów i Normanów. To jej udało się przełamać tabory Pieczyngów i dokonać ich rzezi.

Strzelec konny podczas bitwy, X w.

Nieliczni Pieczyngowie, który przeżyli bitwę zostali wcieleni do armii Bizancjum. W ten sposób już ostatecznie Pieczyngowie zostali zlikwidowani jako niezależna siła. Z czasem zasymilowali się z Węgrami i Bułgarami.

Bibliografia:

  1. K. Dąbrowski, T. Nagrodzka-Majchrzyk, E. Tryjarski, Hunowie europejscy, Protobułgarzy, Chazarowie, Pieczyngowie, Wrocław 1975.
  2. Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, pod red. M. M. Salamon, A. Bieniek, Kraków 2017.

Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.

Zostaw własny komentarz