Joanna d’Arc. Nieposkromiona dziewczyna z wioski, która zmieniła historię

Joanna d’Arc była dziewczyną z małej wioski, która w krótkim czasie stała się sławna w całej Francji. Powierzoną jej przez Boga misję wypełniała z wielką determinacją. Nie bała się tego, co mogło ją spotkać, bowiem wierzyła w słuszność sprawy o jaką walczy.

Dla mieszkańców XV-wiecznej Francji pojawienie się nastoletniej dziewczyny, która głosiła, że Bóg powierzył jej misję, było czymś, co nie wywołało na nich zbyt dużego wrażenia. Przynajmniej tak było początkowo. Nie możemy oczywiście się dziwić, że niewielu chciało wierzyć w słowa, które wypowiadała. Pojawiła się znikąd, a przede wszystkim była kobietą. To po części stawiało ją na przegranej pozycji, bo niby dlaczego dowódcy mieliby słuchać próśb o spotkanie z królem kierowanych ze strony dziewczyny z wioski ?

Joanna była zwykłą dziewczyną, która pomagała rodzicom w codziennych obowiązkach, a przy tym była osobą bardzo religijną. Nie musiało jednak jej to wyróżniać spośród innych mieszkańców wioski. Misja, którą jednak miała wypełnić sprawiła, że oddała się sprawie całkowicie i nigdy nie zwątpiła w zadanie, jakie jej powierzono.

Jedną z cech, jaka charakteryzowała Joannę, była przede wszystkim niecierpliwość. Nie liczyło się dla niej nic innego, jak wypełnienie misji i nie rozumiała, dlaczego nie przystąpiono do walk od razu. Powoli jednak dostrzegała, że rzeczywistość jest inna i same jej słowa nie wystarczą, aby zmienić sytuację XV-wiecznej Francji. Nie zniechęcało jej to jednak i pomimo młodego wieku oraz braku doświadczenia uparcie dążyła do celu.

Każdą przeszkodę, jaka stawała na jej drodze, bez problemu pokonywała. Choć rwała się do walki i jak najszybciej chciała wykonać zadanie, cierpliwie zniosła próby, jakim musiała zostać poddana w Poitiers. Uznanie, że mówi prawdę i przysyła ją sam Bóg nie oznaczało końca prób i walk, jakie musiała stoczyć głównie wśród swoich sprzymierzeńców. Joanna nie miała doświadczenia militarnego, więc z jednej strony trudno jej było przyjąć, że dowódcy nie chcą ruszyć od razu do walk. Z drugiej jednak strony była świadoma, że po części taka może być wola Boża. Rwąca się do walki dziewczyna czekała jednak na znak, że wraz z wojskami może ruszyć na pole bitwy. Kiedy już mogła wyruszyć ze swoją misją i stoczyć bój z Anglikami robiła wszystko, aby zwyciężyć. Co prawda niosła ona zwykle sztandar, ale jej odwaga wcale nie była mała. Wspierała żołnierzy jak tylko mogła, aby widzieli, że wciąż jest nadzieja i warto walczyć do końca. Pomimo młodego wieku, a także drobnej postury wykazywała się wielką odwagą, której mogło braknąć niejednemu z dowódców.

Zarówno wygrane jak i przegrane bitwy pokazywały jej męstwo. Rany jakie odniosła w walkach nie osłabiały jej entuzjazmu. Wciąż dzielnie zachęcała żołnierzy do walki i pokazywała, że nawet rany nie są w stanie jej przeszkodzić, aby pokonać wroga. Nie złamała się również podczas procesu. Choć jej zeznania wydają się nieraz niespójne, a na część pytań nie chciała udzielić odpowiedzi, to mówiła wszystko prosto z serca. Jedyna chwila zawahania tuż po pierwszym odczytaniu oskarżenia jednak nawróciła ją na drogę słuszności, jakie do tej pory głosiła. Z pewnością była osobą, która miała wielką odwagę. Już sama podróż z rodzinnej wioski, aby spotkać się z królem była dużym wyczynem. Mimo wszystko była zwykłym człowiekiem, który miał prawo się bać. Nic więc dziwnego, że gdy stanęła przed obliczem śmierci zaczęła się wahać, choć z relacji wynika, że została zmuszona do podpisania dokumentu, w którym oddawała się w opiekę Kościoła.

W swoim krótkim życiu dokonała jednak wielu ważnych, głównie dla przyszłości Francji, czynów. Upór jaki ją cechował, doprowadził do spełnienia bożej misji i osadzenia na francuskim tronie właściwego władcy. Przyglądając się jej, niewątpliwie burzliwej historii, możemy zobaczyć dziewczynę, której młody wiek i brak doświadczenia (zarówno życiowego jak i wojskowego) nie przeszkadzał, aby dokonać rzeczy wielkich. Jej śmierć była z pewnością niepotrzebna, ale doprowadziła do uznania misji jaką głosiła. Po śmierci odzyskała dobre imię i stała się wzorem dla innych ludzi.

Wszystkim czytelnikom i osobom zainteresowanym losami Joanny d’Arc portal historyczny Historia.org.pl oraz Wydawnictwo Astra polecają książkę „Joanna d’Arc. Jej historia” autorstwa Helen Castor.