Maria Ludwika Austriaczka. Druga żona Napoleona |
Maria Ludwika Austriaczka w wieku 18 lat została żoną Napoleona Bonaparte. Cesarz Francuzów desperacko poszukiwał potomka, którego nie mogła mu dać jego Józefina, z którą się rozwiódł. Małżeństwo będące owocem kalkulacji politycznych, przyniosło Napoleonowi długo wyczekiwanego syna, a Marii Ludwice tytuł cesarzowej Francuzów.
Maria Ludwika. Córka cesarza Austrii
Maria Ludwika Austriaczka
Maria Ludwika Austriaczka urodziła się w cesarskiej rodzinie. Jej ojciec Franciszek II Habsburg był ostatnim cesarzem rzymskim, a od 1806 r. pierwszym cesarzem Austrii. Był również królem Czech i Węgier. Z kolei jej matka, Maria Teresa Sycylijska, była córką króla Obojga Sycylii Ferdynanda I i Marii Karoliny, córki cesarza Franciszka I. Maria była ich pierwszym dzieckiem. Miała także kilkoro rodzeństwa. Jej brat Ferdynand I Habsburg to późniejszy cesarz, a siostra Maria Leopoldyna późniejsza królowa Portugalii i cesarzowa Brazylii.
Małżeństwo z Napoleonem
Maria Ludwika Austriaczka
Napoleona poznała gdy miała 18 lat. Cesarz Francuzów nie mogąc się doczekać potomka z małżeństwa z Józefiną, rozpoczął poszukiwania księżniczek godnych jego pozycji. Jego faworytką była Katarzyna Romanowa, siostra cara Aleksandra I. Jednak gdy władca Rosji zaczął zwodzić cesarza w kwestii tego małżeństwa, Napoleon zdecydował się na ślub z Marią Ludwiką.
Sposobność była tym większa, że Napoleon pokonał Austriaków pod Wagram w lipcu 1809 r. i narzucił im ciężki pokój w Schönbrunn. Co prawda Austriacy w zamian za rękę Marii próbowali ugrać od Napoleona jakieś zyski terytorialne, ale te propozycje zostały zdecydowanie odrzucone. Jedynym ustępstwem było odroczenie spłat wielkiej kontrybucji wojennej.
Ślub Marii Ludwiki z Napoleonem
W grudniu 1809 r. Napoleon rozwiódł się z Józefiną, a w marcu 1810 r. zawarł w Wiedniu za pomocą pełnomocnika związek małżeński z Marią. Dwa dni później nowa żona cesarza ruszyła do Francji. Tam w Saint-Cloud odbył się ślub cywilny, a w Luwrze ślub kościelny. Maria została także koronowana na cesarzową Francuzów.
Młoda i piękna kobieta nie miała takiego temperamentu jak Józefina, nie mieszała się w sprawy Napoleona. Oboje małżonków zdawało sobie sprawę, że to nie ślub z miłości, ale polityczny mariaż. Był on trudniejszy dla Marii, która wychowała się na dworze Habsburskim w nienawiści do rewolucji francuskiej, która przecież zabrała jej krewną Marię Antoninę.
Maria Ludwika z synem
W marcu 1811 r. w Pałacu Tuileries Maria urodziła syna, który dostał imię po ojcu. Poród był bardzo trudny, ale ostatecznie zakończył się uratowaniem i matki i dziecka. Potomek był dla cesarza spełnieniem marzeń o dziedzicznej monarchii Bonapartych we Francji. Jego narodziny ogłoszono 101 wystrzałami armatnimi w Paryżu.
Księżna Parmy
Jednakże gdy karta Napoleona odwróciła się i doznał porażek pod Lipskiem i potem pod Waterloo, Maria bez skrupułów porzuciła męża wracając do Austrii. Po abdykacji Napoleona otrzymała w dziedziczne władanie Księstwo Parmy, Piacenzy i Guastalli, gdzie zapisała się jako bardzo dobra władczyni. Nie interesowała się przy tym losem Napoleona przebywającego na zesłaniu w ciężkich warunkach na wyspie Świętej Heleny.
Po śmierci Napoleona w 1821 r. była jeszcze dwukrotnie zamężna. Najpierw z Adamem Neippergiem, a później z Karolem de Bombellesem. W 1832 r. przeżyła osobistą tragedię, gdy na gruźlicę zmarł jej syn Napoleon. Maria zmarła w Parmie w 1847 r.
Czytaj także → Kobiety Napoleona Bonaparte. Żony i kochanki
Bibliografia:
- J. Baszkiewicz, Historia Francji, Wrocław 2008.
- A. Chwalba, Historia powszechna. Wiek XIX, Warszawa 2021.
- A. Manfred, Napoleon Bonaparte, Warszawa 1982.
- H. Wereszycki, Historia Austrii, Wrocław 1986.
- A. Zahorski, Napoleon, Warszawa 1982.
- M. Żywczyński, Historia powszechna 1789-1870, Warszawa 2015.
Więcej o historii Francji przeczytasz klikając na poniższą grafikę:
Te artykuły również mogą Cię zainteresować:
Znajdujące się w portalu artykuły nie zawsze prezentują opinie zgodne ze stanowiskiem całej redakcji. Zachęcamy do dyskusji nad treścią przeczytanych artykułów, by to zrobić wystarczy podać swój nick i wysłać komentarz. O naszych artykułach możesz także porozmawiać na naszym forum. Możesz także napisać własny artykuł i wysłać go na adres naszej redakcji.
