Kategoria: Artykuły
Armia rzymska jako narzędzie rzymskich podbojów
W okresie Republiki Rzym, był na początku jednym, z licznych italskich państewek, któremu nikt, z ówczesnych nie mógł przepisać tego, że kiedyś zapisze się na kartach historii. Jednak, z czasem Republika Rzymska zaczęła się przeradzać w państwo ekspansjonistyczne, które na początku po pokonaniu, italskich przeciwników w walce stała się hegemonem w Italii. Aby w niedalekiej […]
Ugoda hadziacka (16 września 1658 r.)
W imię Pańskie Amen. Ku wiecznej pamięci teraz i na potym będącym zawżdy. Komisja między Stanami Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego z jednej a Wielmożnym Hetmanem i Wojskiem Zaporoskim z drugiej strony, przez wielmożnych Stanisława Kazimierza Bieniowskiego, wołyńskiego i Kazimierza Ludwika Jewłaszewskiego, smoleńskiego - kasztelanów, z Sejmu od Najjaśniejszego Jana Kazimierza z Bożej łaski […]
Charona łódź nieśmiertelna... Jan Byczkowski „Cedro” i Janusz Stolarski „Mały”
„Liczna kadra oficerska w batalionie nadawała ton i stwarzała wspaniałą atmosferę zgranej, bojowej rodziny wojskowej„. Romuald Śreniawa-Szypiowski „Roman„, „Wapniak„1 Od Woli przez Stawki, Muranów, Starówkę, Czerniaków i Mokotów aż do Śródmieścia, batalion ”Czata 49” od początku i niemalże do samego końca dawał dowody swojej wartości bojowej, ponosząc przy tym wysokie straty. Ogromna w tym zasługa […]
Rola Ziem Zabranych w powstaniu listopadowym
„Rewolucja 29-go wiedziała to dobrze, jeszcze przed wybuchnieniem swoim, że tylko przez zbrojne wtargnienie do ziem zabranych, to jest obrócenie przeciwko Moskwie całej kilkunastomilionowej ludności polskiej (…) wywikłać się zdoła z rzędu wypadków nie mających przyszłości” pisał Mochnacki na kartach swojego Powstania narodu. Wypada skorygować to zdanie, gdyż sprzysiężeni nie podjęli żadnych konkretnych kroków w […]
Zapomniany epizod - Rynek Starego Miasta, 1 września 1944 r.
„Sylwetki grenadierów Dirlewangera pojawiają się po raz pierwszy w dziejach powstania na zdruzgotanym Rynku Staromiejskim. Podochoceni wódką idą naprzód. Z zamaskowanych pozycji widać ich jak na dłoni. W jednej sekundzie odzywają się flankowym ogniem od strony Zakrzewskiego i Dekerta dwa powstańcze karabiny maszynowe. Tylko nieliczni grenadierzy zdołają ujść z życiem w pobliskie ruiny. Powstańcy dwoją […]
Dom poprawy w Warszawie epoki stanisławowskiej
W dzisiejszych czasach uważa się powszechnie, że nadrzędnym celem kary pozbawienia wolności powinna być resocjalizacja przestępcy. Warto jednak wiedzieć, że rozwiązanie to nie jest wcale pomysłem współczesnym i z różnym powodzeniem próbowano wprowadzić je w życie na terenie Warszawy właśnie w dobie oświeceniowej…
Historyk zapomniany - Romuald Śreniawa-Szypiowski, 1927-2003
„Był człowiekiem wielkiej pasji, człowiekiem-instytucją.” Andrzej Dławichowski1 Już jutro, w czwartek 21 października 2010 r., zapoczątkowane zostaną trzydniowe obchody 80-lecia Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Dla wielu okazja, aby lepiej poznać historię (nomen omen) tegoż instytutu oraz spotkać się z dawno nie widzianymi wykładowcami i kolegami. Będzie to jednak również szansa na to, aby przypomnieć sobie […]
Więzienia w Warszawie epoki stanisławowskiej
We współczesnej Polsce niedawno rozgorzała debata na temat nowelizacji kodeksu karnego, wedle którego koszty utrzymania więźniów mieliby ponosić sami skazani. Warto jednak wiedzieć, że rozwiązanie to nie jest wcale pomysłem współczesnym i z różnym powodzeniem próbowano je wprowadzić w życie właśnie w dobie oświeceniowej…
Mordercy i zabójcy w Warszawie epoki stanisławowskiej
W epoce stanisławowskiej zabójstwo, w odróżnieniu od morderstwa, było rozumiane jako nieumyślne pozbawienie życia1. M. Karpińska, Złodzieje, agenci policyjni, strażnicy. Przestępstwa pospolite w Warszawie 1815-1830, Warszawa 1999, s. 87. [↩]
„Złota Orda” Gaj-Chana w Polsce
Latem 1920 roku trwały przygotowania do planowanej od dawna, bolszewickiej ofensywy na froncie zachodnim. W związku z tymi przygotowaniami, wskutek zarządzonych przez Tuchaczewskiego przegrupowań, 1 lipca w ramach IV Armii sowieckiej utworzony został III Korpus Kawalerii pod dowództwem Ormianina, za którym ciągnęła się sława pogromcy białych, trzydziestotrzyletniego wówczas Gaja Dimitriewicza Gaja.
